เรื่องต้องรู้ก่อนไปพิชิต “เอเวอเรสต์” ใช้งบเท่าไร ปีนได้ช่วงไหนของปี?
โดยทั่วไปแล้ว การปีนเขาเอเวอเรสต์สามารถทำได้ในสองฤดูกาลหลัก คือ ฤดูใบไม้ผลิ (มีนาคม–พฤษภาคม) และ ฤดูใบไม้ร่วง (กันยายน–พฤศจิกายน) เนื่องจากสภาพอากาศในช่วงนี้ค่อนข้างคงที่และเหมาะสมต่อการปีน อย่างไรก็ตาม แม้จะเลือกช่วงเวลาที่ดีที่สุดแล้ว การพิชิตยอดเขาที่สูงที่สุดในโลกก็ยังเต็มไปด้วยอันตราย ไม่ใช่ทุกคนที่จะปีนสำเร็จ และไม่ใช่ทุกคนที่จะได้กลับลงมา
ข่าวที่เกี่ยวข้อง
บทบาทของเชอร์ปา
ทุก ๆ ปีในเดือนมีนาคม เหล่าเชอร์ปาจะรวมตัวกันเพื่อเตรียมอุปกรณ์และซ่อมแซมเชือกที่ติดตั้งตามเส้นทางการปีน เชือกเหล่านี้มีความสำคัญยิ่ง เพราะเป็นเส้นทางหลักที่นักปีนเขาจะใช้พึ่งพา
คำว่า เชอร์ปา มีสองความหมาย
- ชนเผ่าพื้นเมืองในเทือกเขาหิมาลัย
- ลูกหาบและมัคคุเทศก์ผู้เชี่ยวชาญการปีนเอเวอเรสต์
หลายคนในกลุ่มนี้สามารถพิชิตยอดเขาได้หลายสิบครั้ง และถือเป็นผู้รู้เส้นทางที่สำคัญที่สุด ชาง ดาวา เชอร์ปา นักปีนเขาผู้พิชิตยอดเขาสูงกว่า 8,000 เมตรครบทั้ง 14 แห่ง เล่าว่า งานซ่อมเชือกมีความสำคัญมาก นักปีนเขาทั้งหมดจะไปถึงยอดได้ก็ด้วยเชือกที่ทีมเราติดตั้งไว้
ยอดเขาเอเวอเรสต์สูง 8,848.86 เมตร จากระดับน้ำทะเล ตั้งอยู่ระหว่างพรมแดนประเทศเนปาลและทิเบต มีสองเส้นทางหลักคือ
- เส้นทางตะวันออกเฉียงใต้ (เนปาล) – นิยมที่สุด เพราะมีโครงสร้างพื้นฐานดีกว่า
- เส้นทางตะวันออกเฉียงเหนือ (ทิเบต)
ในอดีต การปีนเอเวอเรสต์ไม่ใช่เรื่องง่าย กระทั่งปี 1953 เทนซิง นอร์เกย์ นักปีนเขาชาวเชอร์ปา และเซอร์เอ็ดมันด์ ฮิลลารี ชาวนิวซีแลนด์ สามารถพิชิตยอดสำเร็จเป็นครั้งแรกผ่านเส้นทางฝั่งเนปาล
เรื่องราวของ “คุณเมฆ”หนึ่งในชาวไทยที่พิชิตเอเวอเรสต์สำเร็จ
ย้อนกลับไป 8 ปีก่อน คุณเมฆ สิริพงศ์ สุพรรณพงศ์ พนักงานบริษัท ผู้ชื่นชอบการท่องเที่ยวภูเขาและทะเล เริ่มต้นปีนเขาในไทยหลายแห่ง เขารู้สึกถึงพลังธรรมชาติอันยิ่งใหญ่ จึงตั้งเป้าหมายว่าอยากสัมผัสเทือกเขาที่สูงที่สุดในโลก
คุณเมฆเล่าว่า เมื่อตั้งเป้าได้แล้วก็เริ่มศึกษาหาข้อมูล เตรียมร่างกายให้พร้อม และระหว่างนั้นก็เดินทางไปเนปาลหลายครั้ง เพราะรัฐบาลเนปาลมีกฎที่ว่า ก่อนจะขึ้นเอเวอเรสต์ คุณต้องมีประสบการณ์ปีนเขาที่อื่นมาก่อน
คุณเมฆเรียกช่วงเวลาการปีนเขาอื่น ๆ ว่า เป็นการ “ฝึกซ้อม” ซึ่งใช้งบประมาณไปประมาณ 3 ล้านบาท ส่วนค่าใช้จ่ายในการปีนเอเวอเรสต์หนึ่งครั้งอยู่ที่ราว 2 ล้านบาท แต่ราคานี้ไม่ได้หมายถึงความสำเร็จหรือความปลอดภัยแต่อย่างใด
อีกสองสิ่งที่สำคัญในการพิชิตเอเวอเรสต์คือ การทำประกันชีวิต และการเลือกเชอร์ปา ซึ่งไม่ใช่แค่ผู้ปีนเลือกเชอร์ปา แต่เชอร์ปาก็เลือกผู้ปีนเช่นกัน เพราะคือการฝากชีวิตไว้ด้วยกัน
การเดินทางสู่เบสแคมป์
การพิชิตเอเวอเรสต์มีสองเส้นทางหลัก แต่ไม่ว่าคุณจะเลือกเส้นทางใด ก็ต้องไปถึง Base Camp ก่อน โดยมีระยะทางราว 65 กิโลเมตร ใช้เวลาเดินหลายวัน
เหล่านักปีนเขามักจะไปเริ่มต้นที่เมืองลุกลา ถือเป็นประตูสู่เอเวอเรสต์ โดยนั่งเครื่องบินมาจากกรุงกาฐมาณฑุ แต่สนามบินที่นี่ขึ้นชื่อว่าอันตรายที่สุดแห่งหนึ่งของโลก ด้วยรันเวย์ที่ยาวเพียง 527 เมตร และตั้งอยู่บนภูเขาสูง
จากนั้น นักปีนเขาต้องเดินต่อไปจนถึงเบสแคมป์ ซึ่งใช้เวลาประมาณ 7–10 วัน และที่นี่พวกเขาต้องใช้ชีวิตเพื่อปรับตัวกับความสูง ซึ่งอาจก่อให้เกิดอาการเจ็บป่วยได้
อันตรายรอบเส้นทาง
หนึ่งในพื้นที่เสี่ยงที่สุดคือ ธารน้ำแข็งคุมบุ (Khumbu Icefall) ที่สามารถถล่มได้ทุกเมื่อ ย้อนกลับไปวันที่ 18 เมษายน 2014 น้ำแข็งมหึมาถล่มลงมาคร่าชีวิตไกด์เชอร์ปา 16 คน
หลังโศกนาฏกรรม ครอบครัวผู้สูญเสียได้รับเงินชดเชยเพียงเล็กน้อย ทำให้เกิดการประท้วง จนรัฐบาลเนปาลยอมปรับเพิ่มเงินประกันชีวิตเป็น 1.5 ล้านรูปีเนปาล และอนุญาตให้ใช้เฮลิคอปเตอร์ลำเลียงสัมภาระแทน
Dead Zone: เขตมรณะ
เมื่อผ่านแคมป์ 1–3 ไปถึง Camp 4 หรือที่เรียกว่า Dead Zone ความอันตรายจะทวีขึ้น ที่ระดับความสูงนั้น ออกซิเจนเบาบาง การหายใจแทบเป็นไปไม่ได้ แม้เพียงนั่งเฉย ๆ ก็เหนื่อยจนร่างกายแทบรับไม่ไหว
แม้คุณเมฆจะเตรียมร่างกายและฝึกซ้อมมาหลายปี แต่ธรรมชาติกลับเป็นสิ่งที่ควบคุมไม่ได้เลย…
ในการปีนเอเวอเรสต์ครั้งแรก แม้จะอยู่ในฤดูร้อนเดือนเมษายน แต่อากาศกลับแปรปรวนอย่างหนัก เขาจึงตัดสินใจหยุดการเดินทาง และพลาดการพิชิตยอดเขาในครั้งนั้น
ทว่า ความล้มเหลวกลับกลายเป็นแรงผลักดัน คุณเมฆมองว่า นั่นคือโชคดีที่อย่างน้อยเขาได้สัมผัสกับแคมป์ 1 ถึงแคมป์ 4 ได้เห็น “เดดโซน” พื้นที่สุดอันตรายที่พรากชีวิตนักปีนเขามาแล้วนับไม่ถ้วน
ปี 2024 หลังการเตรียมพร้อมอีกครั้ง คุณเมฆกลับไปสู่เอเวอเรสต์… คราวนี้ เขามีทั้งร่างกายและใจที่มั่นคงกว่าเดิม
การเดินทางจากเดดโซนเริ่มขึ้นในยามค่ำ เพื่อให้ถึงยอดในยามเช้ามืด ท่ามกลางความหนาวเหน็บที่อาจพรากชีวิตได้ทุกวินาที
เขาฝ่าด่าน “ฮิลลารีเสตป” จุดสุดท้ายก่อนถึงยอดเขา และในที่สุด คุณเมฆก็คือคนไทยอีกคน ที่พิชิตความสูง 8,849 เมตรได้สำเร็จ
