
หลายคนเข้าใจผิดว่า LG ย่อมาจาก Life's Good แต่จริง ๆ แล้วคำนี้เป็นเพียง "สโลแกน" ที่ถูกนำมาสร้างความหมายใหม่ให้สอดคล้องกับตัวย่อ LG เพื่อสร้างภาพลักษณ์ที่เป็นมิตรและเข้าถึงง่าย แท้จริงแล้วชื่อเต็มของแบรนด์ที่คนไทยคุ้นหูนี้ คือ Lucky Goldstar (ลัคกี้โกลด์สตาร์) ซึ่งเป็นการรวมชื่อบริษัทสองแห่งคือ Lucky Chemical Industrial Corp. ในฐานะผู้นำด้านเคมีภัณฑ์และวัสดุศาสตร์ และ Goldstar บุกเบิกโลกอิเล็กทรอนิกส์
เมื่อพูดถึง LG หลายคนอาจนึงถึงสิ่งประดิษฐ์ทางเทคโนโลยีใหม่ ๆ ตลอดหลายทศวรรษที่ผ่านมา เครื่องใช้ไฟฟ้าราคาเข้าถึงง่าย และสร้างผู้ช่วยอัจฉริยะในครัวเรือน-สำนักงาน แต่ในปัจจุบัน LG ได้สลัดภาพลักษณ์ผู้ผลิตเครื่องใช้ไฟฟ้าในอดีต กลายเป็นแบรนด์ "พรีเมียมเทคโนโลยี" ที่โดดเด่นในระดับโลก โดยความสำเร็จและสิ่งที่คนทั่วโลกให้การยอมรับมี 3 ด้านหลัก
LG Display เป็นผู้ผลิตแผงหน้าจอ OLED รายใหญ่ที่สุดและล้ำหน้าที่สุด จนแบรนด์คู่แข่งหลายเจ้ายังต้องซื้อพาเนลจาก LG ไปใช้ คนทั่วโลกยอมรับว่าถ้าอยากได้ทีวีที่ "ดำสนิท" และสีสันสมจริงที่สุดต้องเป็น LG OLED TV ซึ่งกวาดรางวัลจากสถาบันทดสอบทั่วโลกติดต่อกันหลายปี
LG เปลี่ยนเครื่องใช้ไฟฟ้าให้กลายเป็นงานศิลปะและอุปกรณ์อัจฉริยะ เช่น LG ThinQ ที่ บูรณาการ AI เข้ากับเครื่องใช้ไฟฟ้า เช่น ตู้เย็นที่มองเห็นของข้างในผ่านกระจกโดยไม่ต้องเปิด InstaView หรือเครื่องซักผ้าที่คำนวณปริมาณน้ำยามืออาชีพ นอกจากนี้ ยังนำเสนอกลุ่มผลิตภัณฑ์ Lifestyle เช่น เครื่องฟอกอากาศดีไซน์ล้ำสมัย เป็นสิ่งที่ทำให้คนยอมรับในเรื่อง "ดีไซน์ที่มาพร้อมฟังก์ชัน"
แม้คนทั่วไปอาจไม่เห็นโลโก้ LG บนรถยนต์ แต่ LG คือผู้เล่นสำคัญในตลาด EV ภายใต้ LG Energy Solution ผู้ผลิตแบตเตอรี่รถยนต์ไฟฟ้ารายใหญ่ระดับโลกที่ส่งสินค้าให้แบรนด์ดังอย่าง Tesla, GM และ Hyundai นอกจากนี้ยังสร้างระบบ Infotainment ซึ่ง LG เป็นผู้พัฒนาระบบความบันเทิงและหน้าจอ Dashboard ในรถยนต์หรูหลายยี่ห้อ จนได้รับการยอมรับว่าเป็น "พาร์ทเนอร์ที่ขาดไม่ได้" ในอุตสาหกรรมยานยนต์สมัยใหม่
หากย้อนกลับไปในวันแรกที่บริษัท LG เริ่มทำธุรกิจ กลับไม่ได้ริเริ่มขึ้นเพื่อที่จะขายสินค้าอิเล็กทรนิกส์หรือนวัตกรรมใด ๆ เลย จุดเริ่มต้นของบริษัทนี้ มีสินค้าชิ้นแรกคือ “ครีมลัคกี้” นับเป็น เครื่องสำอางชิ้นแรกที่ผลิตในประเทศเกาหลีใต้ หลังสงครามเกาหลีสิ้นสุดลง และออกขายในปี 1947
กู อินฮเว ผู้ก่อตั้ง LG เริ่มต้นจากการผลิตครีมทาหน้า ซึ่งได้รับความนิยมถล่มทลาย แต่มีปัญหาเรื่องฝาตลับแตกง่าย เพื่อผลิตภาชนะสำหรับใส่ครีมและเครื่องสำอางค์อื่น ๆ บริษัทได้เริ่มเข้าสู่อุตสาหกรรมพลาสติก และผลิตสินค้าในชีวิตประจำวัน เช่น หวี กล่องสบู่ ยาสีฟัน และท่อ PVC ซึ่งเป็นรากฐานของธุรกิจเคมีภัณฑ์ ดังนั้น ก่อนจะเป็นยักษ์ใหญ่ด้านอิเล็กทรอนิกส์ LG เริ่มต้นจากการเป็นบริษัทเคมีชื่อ Lak-Hui Chemical Industrial Corp
การกระโดดเข้าสู่สายพานอุตสาหกรรมเคมีภัณฑ์ของ LG ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ หรือความโชคดีที่จับทางธุรกิจได้ถูกเท่านั้น แต่เบื้องหลังยังปัจจัยสำคัญอย่างการผลักดันจากรัฐบาลเกาหลีใต้ในยุคนั้น ในช่วงที่ประธานาธิบดีพัค จอง-ฮี ดำรงตำแหน่งตั้งแต่ปี 1961-1979 รัฐบาลภายใต้การนำของเขา ได้ให้การสนับสนุนเป็นพิเศษแก่กลุ่มบริษัทขนาดใหญ่เพื่อให้เป็น หัวหอกในการพัฒนาอุตสาหกรรมและขับเคลื่อนเศรษฐกิจของประเทศ กลุ่มนายทุนที่ว่านี้ รู้จักกันในชื่อ “แชโบล”
แชโบล คือ กลุ่มบริษัทขนาดใหญ่ที่บริหารโดยครอบครัว มีธุรกิจอุตสาหกรรมในเครือที่หลากหลาย และมีอิทธิพลอย่างสูงต่อเศรษฐกิจและการเมืองของเกาหลีใต้ ปัจจุบันกลายเป็นแบรนด์ดังที่คนไทยและทั่วโลกคุ้นหู ไม่ว่าจะเป็น Samsung, Hyundai, LG, Lotte Group และ อีกหลากหลายบริษัท
นับตั้งแต่นั้น LG จึงเป็นผู้ผลิตสินค้า “เครื่องแรก” ที่สำคัญของเกาหลีใต้อย่างต่อเนื่อง วิทยุเครื่องแรก, โทรศัพท์แบบมีปุ่มฉุกเฉินเครื่องแรก, ตู้เย็น โทรทัศน์ขาวดำ และเครื่องปรับอากาศ แน่นอนว่าสิ่งประดิษฐ์เหล่านี้ สร้างรายได้มหาศาลให้กับประเทศ
ขณะที่รัฐบาลเกาหลีใต้สั่งการให้ธนาคารปล่อยสินเชื่อดอกเบี้ยต่ำเป็นพิเศษ อำนวยความสะดวกให้แชโบลสามารถกู้ยืมเงินจากต่างประเทศได้ง่ายขึ้น กีดกันทางการค้า เพื่อปกป้องแชโบลจากการแข่งขันของสินค้าจากต่างประเทศ ทำให้แชโบลสามารถเติบโตและสะสมทุนในตลาดในประเทศได้ก่อนที่จะส่งออก
ยังไม่นับรวมการยกเว้นภาษีบางประเภท แต่ในบางกรณีก็มีการทุจริตหรือการกระทำผิดกฎหมายของผู้นำแชโบล รัฐบาลมักจะมีการประนีประนอม หรือให้อภัยโทษ โดยอ้างถึงความสำคัญของบริษัทเหล่านั้นต่อเศรษฐกิจของชาติ
นายโจ บยองกู ประธานสถาบันความร่วมมือทางเศรษฐกิจเกาหลี และนักวิจัยอาวุโส สถาบันพัฒนาเกาหลี กล่าวว่า ถ้ารัฐบาลเกาหลีอยากจะทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น ก็จำเป็นต้องสร้างโอกาสให้บริษัทเอกชนในการทำกำไรมากขึ้น ประเด็นของรัฐบาลเลยก็คือต้องป้องกันไม่ให้เกิดการคอร์รัปชันให้ได้ เพราะเมื่อรัฐบาลทำงานร่วมกับเอกชนเมื่อไร การทุจริตก็เกิดขึ้นง่ายมากเท่านั้น
ก่อนหน้านี้ มีคดีความฉาวมากมายที่สะท้อนให้เห็นว่า รัฐบาลและนายทุนอยู่กันแบบ “น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่า” หนึ่งในคดีที่ชัดเจนที่สุดเกิดขึ้นในปี 2009 รัฐบาลเกาหลีใต้สั่งอภัยโทษ "อี กอน-ฮี" ประธาน Samsung รุ่นพ่อ โดยอ้างว่า เป็นการประนีประนอมเพื่อประโยชน์ส่วนรวมของชาติ
แม้ว่าอี กอน-ฮี ถูกตัดสินว่ามีความผิดฐานเลี่ยงภาษีและยักยอกทรัพย์ แต่ประธานาธิบดีอี มยอง-บัก ในเวลานั้น ได้ประกาศอภัยโทษให้เขาเป็นกรณีพิเศษแบบ "คนเดียว" (Special One-man Pardon) พื่อให้เขาสามารถดำรงตำแหน่งในคณะกรรมการโอลิมปิกสากล (IOC) และช่วยเกาหลีใต้ล็อบบี้ให้ได้เป็นเจ้าภาพโอลิมปิกฤดูหนาวที่ PyeongChang ปี 2018