“อนุสัญญาเจนีวาว่าด้วยการปฏิบัติต่อเชลยศึก” เป็น 1 ใน 4 ฉบับ ของอนุสัญญาเจนีวาปี ค.ศ. 1949 ที่กำหนดหลักเกณฑ์และมาตรฐานสากลในการปฏิบัติต่อทหารที่ตกเป็นเชลยศึกระหว่างสงคราม เพื่อให้มั่นใจว่าเชลยศึกจะได้รับการดูแลอย่างมีมนุษยธรรมและได้รับความคุ้มครองตามหลักสิทธิมนุษยชน
อนุสัญญาเจนีวา ทั้ง 4 ฉบับ
ฉบับที่ 1 : คุ้มครองทหารที่บาดเจ็บและเจ็บป่วยในสนามรบ
ฉบับที่ 2 : คุ้มครองทหารที่บาดเจ็บ เจ็บป่วย และเรืออับปางในสงครามทางทะเล
ฉบับที่ 3 : คุ้มครองเชลยศึก
ฉบับที่ 4 : คุ้มครองพลเรือนในภาวะสงคราม รวมถึงผู้ที่อยู่ในดินแดนที่ถูกยึดครอง
สรุปสาระสำคัญ อนุสัญญาเจนีวาว่าด้วยการปฏิบัติต่อเชลยศึก
ในส่วน “การคุ้มครองทั่วไปแก่เชลยศึก”
ข้อ 12 - ความรับผิดชอบของประเทศที่กักกัน
• เชลยศึกอยู่ในอำนาจของรัฐ ไม่ใช่บุคคลหรือหน่วยที่จับกุม
• ประเทศที่กักกันต้องรับผิดชอบต่อการปฏิบัติต่อเชลยศึก
• การย้ายเชลยศึกทำได้เฉพาะไปยังประเทศภาคีที่สามารถปฏิบัติตามอนุสัญญา
• หากประเทศรับเชลยศึกไม่ปฏิบัติตามอนุสัญญา ประเทศต้นทางต้องดำเนินการแก้ไขหรือขอให้ส่งตัวกลับ และคำขอนั้นต้องได้รับการยอมรับ
ข้อ 13 - การปฏิบัติด้วยมนุษยธรรม
• เชลยศึกต้องได้รับการปฏิบัติอย่างมีมนุษยธรรมเสมอ
• ห้ามกระทำหรือปล่อยปละละเลยที่เป็นเหตุให้เชลยศึกเสียชีวิตหรือบาดเจ็บร้ายแรง
• ห้ามทดลองทางการแพทย์ วิทยาศาสตร์ หรือทันตกรรมที่ไม่จำเป็นกับเชลยศึก
• ต้องได้รับการคุ้มครองจากการประทุษร้าย ข่มขู่ เหยียดหยาม หรือการเปิดเผยต่อสาธารณะ
ข้อ 14 - การเคารพศักดิ์ศรี
• เชลยศึกมีสิทธิได้รับความเคารพในศักดิ์ศรีและเกียรติยศในทุกสถานการณ์
• ต้องได้รับสิทธิทางแพ่งเช่นเดียวกับตอนก่อนถูกจับ
• ประเทศที่กักกันต้องไม่จำกัดสิทธินั้น เว้นแต่จำเป็นจากการถูกควบคุมตัว
ข้อ 15 - การเลี้ยงดูและรักษาพยาบาล
• ประเทศที่กักกันต้องจัดเลี้ยงดูและรักษาพยาบาลเชลยศึกโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย
ข้อ 16 - การปฏิบัติอย่างเท่าเทียม
• เชลยศึกทุกคนต้องได้รับการปฏิบัติอย่างเท่าเทียมกัน
• ไม่มีการเลือกปฏิบัติตามเชื้อชาติ สัญชาติ ศาสนา การเมือง หรือความแตกต่างอื่น ๆ
ที่มา : International Committee of the Red Cross (ICRC) - https://blogs.icrc.org/th/wp-content/uploads/sites/104/2017/06/GenevaConventions_2017_FInal1.pdf
Advertisement