เปิดถ้ำจุดซ่อนสมบัติญี่ปุ่น คนนิมิตมั่นใจถ้าเจอรวยเละ - ชาวบ้านค้านไม่มีจริง (คลิป)

จากกรณี นายสาวิตร เจียมจิระพร นายอำเภอไทรโยค จังหวัดกาญจนบุรี พร้อมกำลังตำรวจ-ทหาร เจ้าหน้าที่ป่าไม้ เข้าตรวจสอบพื้นที่บ้านแก่งประลอม หมู่ที่ 1 ต.ไทรโยค อ.ไทรโยค จ.กาญจนบุรี ซึ่งอยู่ในเขตพื้นที่ดำเนินโครงการอนุรักษ์พันธุกรรมพืชอันเนื่องมาจากพระราชดำริ ฯ หลังได้รับรายงานว่า มีกลุ่มบุคคลนำรถแบ็กโฮเข้าไปขุดหาสมบัติเก่าสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 นั้นล่าสุด วันที่ 13 เม.ย.63 ทีมข่าวเดินทางลงพื้นที่ยังบ้านแก่งประลอม หมู่ที่ 1 ต.ไทรโยค อ.ไทรโยค จ.กาญจนบุรี สอบถาม นางปราณี ทับยาง อายุ 52 ปี ผู้ใหญ่บ้าน บ้านแก่งประลอม ม.1 บอกว่า ตนเองอาศัยอยู่ที่หมู่บ้านนี้มาตั้งแต่เด็กย่อมมีความหวงแหนพื้นที่ เนื่องจากพื้นที่หมู่บ้านอยู่ในพื้นที่ดำเนินโครงการอนุรักษ์พันธุกรรมพืชอันเนื่องมาจากพระราชดำริ ฯ ด้วยการขุดหาสมบัติเช่นนี้ตนเองและชาวบ้านไม่เห็นด้วย เพราะอาจทำให้ดินทรุดและทำให้ถนนพังลงมา ตั้งแต่ตนยังไม่เป็นผู้ใหญ่บ้าน ตนก็เห็นมีการขุดมาเรื่อย ๆ ตั้งแต่ ปี 2547 ซึ่งจะมีการขุดแล้วก็หนีหายไป เนื่องจากมีหน่วยงานเข้ามาระงับไว้ แต่เมื่อเวลาผ่านไปก็กลับมาขุดอีก และในช่วง 7 วันที่ผ่านมามีคนนำรถแบ็คโฮลเข้ามาขุด ส่วนกรณีที่มีคนเห็นสมบัติจากนิมิตรนั้น ก็ไม่มีใครเชื่อว่าเป็นเรื่องจริง ในฐานะที่ตนเป็นชาวบ้านและเป็นผู้ใหญ่บ้าน จึงไม่เห็นด้วยกับการบุกรุกและเข้ามาด้วยจุดประสงค์ส่วนตัว อยากจะบอกให้เลิกขุดเพราะสร้างความลำบากใจให้ชาวบ้าน และเป็นการทำลายธรรมชาติ เพราะหากวันหนึ่งฝนตกหนักหน้าดินพังทลายลงมาและเกิดการถล่มลงมาจะทำอย่างไรทีมข่าวได้ข้อมูลว่า ลักษณะพื้นที่ที่มีการขุดเจาะจะมีการมุงหลังคาสังกะสีสีเขียวครอบเอาไว้ อยู่บริเวณตีนเขา โดยด้านในจะมี 2 หลุม ใช้มือขุด และอีก 1 โพรงที่ใช้รถแบ็คโฮลขุดเข้าไปได้นิดเดียวต้องหยุดเอาไว้ เพราะไปเจอหินและตอนนี้อยู่ในกระบวนการของกฎหมาย

หลุมที่ 1 ซึ่งมีปากหลุมกว้างประมาณ 80 ซม. โดยใช้มือขุด เป็นหลุมที่ขุดไปในแนวตรงแล้วค่อยๆไล่ระดับลงไปในพื้นดิน เป็นหลุมที่ขุดทิ้งไว้เมื่อ 15 ปี ที่แล้ว ส่วนความลึกนั้นไม่มีใครทราบว่าลึกเข้าไปเท่าไหร่ แต่คาดว่าน่าจะมากกว่า 3 เมตรหลุมที่ 2 อยู่ใกล้กัน เป็นหลุมที่ขุดลงไปในแนวดิ่ง ใช้มือขุดเช่นกัน ขุดทิ้งไว้ได้ประมาณ 15 ปี ความกว้างของปากหลุมประมาณ 70 เซนติเมตร ส่วนความลึกไม่เกิน 4 เมตรและ 1 โพรง ที่ใช้รถแบ็คโฮลขุดได้ประมาณ 7 วัน ซึ่งอยู่ติดกับริมแม่น้ำแควน้อย เป็นโพรงที่มีความกว้างปากโพรงประมาณ 4 เมตร ลึกเข้าไปอีกประมาณ 7 เมตร ด้าน นายเชิดพงษ์ พรหมดี อายุ 69 ปี ซึ่งเป็นเจ้าของที่ดินที่มีการขุดค้นหาสมบัติในครั้งนี้ บอกว่า นอดีตตนเป็นคนกรุงเทพฯ โดยกำเนิด ได้มาเที่ยวในพื้นที่ไทรโยค และเกิดความประทับใจในความสวยงามของพื้นที่ จึงได้จับจองพื้นที่ริมฝั่งแม่น้ำแควน้อย หลังติดเขา หน้าติดกับแม่น้ำแควน้อย เนื้อที่ประมาณ 10 ไร่ เพื่อสร้างเป็นบ้านพักอาศัยท่ามกลางธรรมชาติ ต่อมาได้เจอกับนายอึ่ง ซึ่งมีความชื่นชอบและหลงใหลในเรื่องราวประวัติศาสตร์ ประกอบกับข้อมูลที่ได้จากชาวบ้านในพื้นที่ ว่าบริเวณพื้นที่ที่ตนมาจับจองอยู่นั้นในช่วงวันพระจะมีลำแสงประหลาดสีฟ้าและสีแดงพุ่งขึ้นมาจากพื้นดิน และเมื่อตนได้ไปเฝ้าสังเกตก็พบว่ามีลำแสงดังกล่าวจริงเมื่อนายอึ่ง มาเที่ยวได้เกิดนิมิตเห็นภาพของทหารญี่ปุ่น และทรัพย์สมบัติจำนวนมหาศาลที่ฝังอยู่ใต้ดิน จึงมาขออนุญาตตนที่จะทำการขุดพื้นที่บริเวณจุดที่มีการพบแสงขึ้นมาจากพื้นดิน ซึ่งตนก็ไม่ได้ขัดข้องและปล่อยให้มีการขุดไป แต่ตนไม่ได้เข้าไปยุ่งเกี่ยวในการขุดค้นแต่อย่างใด เมื่อเริ่มขุดลึกลงไปเรื่อย ๆ ก็เริ่มมีการสร้างศาลเพื่อระลึกถึงดวงวิญญาณของทหารญี่ปุ่น และเหล่าเชลยศึกที่เสียชีวิตจากการสร้างทางรถไฟสายมรณะ หลังจากมีการขุดค้นกันมานานกว่า 15 ปี จนเรี่ยวแรงของคณะขุดค้นเริ่มถดถอย ก็ยังไม่เคยพบสมบัติ ซึ่งรายละเอียดตนไม่ทราบว่าเป็นอย่างไร เพราะมีเพียงนายอึ่ง และเพื่อน และนายบุญส่ง อีก 1 คนมารับจ้างเป็นลูกมือให้ และขุดกันแค่ 3 คน เท่านั้น จึงได้มีการคิดที่จะนำเอาเครื่องจักรมาช่วยในการขุด แต่ยังไม่ได้มีการขออนุญาตอย่างถูกต้อง จึงทำให้เกิดปัญหาดังกล่าวขึ้น 

ส่วนเรื่องอาวุธปืนที่ถูกตรวจค้นจับกุม ก็ไม่ได้เป็นอาวุธสงครามเป็นเพียงปืนลูกกรด กับปืนลูกซองแค่นั้น ซึ่งชาวบ้านก็มีไว้ป้องกันตัวกันหมด หลังจากเกิดเรื่องตนเองก็รู้สึกเฉย ๆ เพราะไม่ได้ทำอะไรผิด มั่นใจว่ามีสมบัติอยู่จริง จึงได้เอาแบ็คโฮลเข้ามาขุดร่วมด้วยขณะที่ นายบุญส่ง มะนาวทอง อายุ 60 ปี ผู้ที่รับจ้างขุดให้นายอึ่ง ได้พาทีมข่าวเดินดูจุดที่มีการขุดเจาะ และสังเกตได้ว่ามีการตั้งศาลเอาไว้ โดยบอกว่า ศาลดังกล่าวนายอึ่งตั้งเอาไว้จำนวน 2 ศาล ซึ่งศาลที่ 1 คล้ายสัญลักษณ์หลุมฝังศพ มีไม่กางเขนปักด้านบน เขียนข้อความภาษาอังกฤษว่า “ The court wovships I braver” (เป็นการสรรเสริญความกล้าหาญ)
ศาลที่ 2 เป็นรูปปั้นชายแก่ ผมสีขาวยาวถึงเอว ยืนเอามือประสานกันไว้ตรงหน้าท้อง โดยด้านข้างยังมีภาพวาด เขียนระบุว่าภาพดังกล่าวเป็นศาลบูชา “พ่อปู่โสม” และมีรูปธงชาติญี่ปุ่นวาดไว้ข้างตัวหนังสือด้วย โดยด้านหน้าศาลมีกระถางธูปและมีธูปไว้สำหรับจุดบูชาด้วยทั้งนี้จุดประสงค์ในการสร้างศาลขึ้นมา เนื่องจากเป็นความเชื่อของนายอึ่ง เพื่อสรรเสริญถึงความกล้าหาญของทหารญี่ปุ่นที่มาตายอยู่ในที่แห่งนี้ ในสมัยที่สงครามโลกครั้งที่ 2 (ปี 2482-2488)

ส่วนการใช้รถแบ็คโฮลขุดโพรงนั้น เพื่อต้องการปรับหน้าดินและเพิ่งเริ่มขุดเข้าไปได้ไม่กี่เมตร ซึ่งมีการเกลี่ยหน้าดินเพื่อจะสร้างกระต๊อบเท่านั้น และจนถึงตอนนี้ก็ยังไม่พบสมบัติอะไร ส่วนอีก 2 หลุม ที่มีการขุดทิ้งเอาไว้ เป็นหลุมที่อายุมากกว่า 10 ปีแล้ว ซึ่งนายอึ่งบอกว่าเห็นนิมิตรเกี่ยวกับสมบัติใต้ดิน

สำหรับเรื่องความเชื่อว่าจะมีสมบัติหรือไม่นั้น ในใจลึก ๆ ตนคิดว่าเป็นไปไม่ได้ แต่หากมองความเป็นไปได้ก็คิดว่าอาจจะมีสมบัติอยู่จริง ส่วนล่าสุดหลังเกิดเรื่องนายอึ่งและเพื่อนอีก 1 คน ได้หลบหนีไปจากพื้นที่ทันที โดยทางเจ้าหน้าที่อยู่ระหว่างเร่งติดตามตัวมาสอบปากคำ