ใจฟู ตร.จราจรยื่นแบงก์ 50 ให้เด็กทำกระเป๋าตังหาย โซเซียลแห่ชื่นชม เจ้าตัวภูมิใจได้ช่วยเหลือเด็ก
วันนี้ (1มี.ค.67) ชาวโซเซียลแห่ชื่นชมและใจฟูมากเห็นข่าวดีๆ เมื่อดาบตำรวจเจริญ จันทร์รักษ์ ผบ.หมู่งานจราจร สภ.เมืองอุดรธานี เจอเด็กนักเรียนทำกระเป๋าสตางค์หายเดินมาขอยืมเงิน 10 บาท โดยเจ้าตัวรีบยื่นให้ 50 บาทพร้อมพาไปซื้อน้ำกินเพราะเห็นอากาศร้อน
ล่าสุดวันนี้ผู้สื่อข่าวได้มีโอกาสพูดคุยกับดาบตำรวจเจริญ จันทร์รักษ์ ผบ.หมู่งานจราจรสภ.เมืองอุดรธานีและเป็น PoliceRescue ตำรวจกู้ภัยหน่วยเคลื่อนที่เร็วช่วยชีวิตคนเจ็บคนใกล้ตายด้วย
โดยดาบตำรวจเจริญ เปิดเผยว่าวันนั้นหลังเลิกเรียน ก็เข้าจุดบริการดูแลการจราจรหน้าโรงเรียนตามคำสั่งผู้บังคับบัญชา โดยเข้าจุดที่สี่แยกโรงเรียนบ้านหมากแข้ง กำลังกดไฟจราจรอยู่ ก็เห็นน้องคนนี้พูดอยู่ แต่ยังไม่รู้พูดกับใคร ก็หันมองไปตามเสียงก็เจอน้องหน้าตาเศร้าๆมาบอกว่าคุณลุงผมยืมตังค์ 10 บาทหน่อยครับกระเป๋าตังค์ผมหาย ผมก็ตกใจอ้าวกระเป๋าตังค์หายหรือลูก ก็ถามต่อว่าหนูกินข้าวหรือยังลูก จากนั้นก็พาน้องไปซื้อน้ำ วันนั้นแดดร้อน แล้วพอซื้อน้ำกลับมาก็ถามว่าหิวข้าวไหมลูก แต่น้องเขาบอกว่าไม่หิวครับ ก็เลยให้เงินไป 50 บาทเพื่อเป็นค่ารถกลับบ้าน พอได้เงินก็เห็นน้องเขารู้สึกดีใจมาก ดูน้องมีสีหน้าสดชื่นขึ้นมา ด้วยความใสซื่อของเด็กตังค์หายไม่รู้จะไปพึ่งใคร และตนเองดูแววตาเขามีประกายที่มีคนช่วยคงได้กลับบ้านแล้วหละ
การได้ดูแลชาวบ้านหรือเด็กๆความภาคภูมิใจของตำรวจ เราก็ภูมิใจที่ได้ช่วยเหลือ ไม่ว่าจะเป็นเด็ก คนเจ็บ ช่วยเหลือชีวิตคน เพราะตนเองเป็นตำรวจกู้ภัยด้วย โดยก่อนหน้านี้ก็มีเรื่องที่ช่วยคนมาหลายเคส การทำหน้าที่ของตำรวจ ตนมองว่าเราช่วยงานด้านอื่นๆกับสังคมได้ด้วย มีอะไรเราจะได้ช่วยเหลือแก้ไขหรือประสานงานหน่วยงานที่เกี่ยวข้องได้ ก็จะทำดีไปเรื่อยๆ จนถึงจุดชีวิตหนึ่งก็จะลาออกจากราชการ ไปใช้ชีวิตสงบๆตามไร่สวนไร่นา แต่ช่วงที่ทำงานอยู่ตรงนี้ก็จะทำให้ดีที่สุดเพื่อพี่น้องประชาชน
ผู้สื่อข่าวถามว่าเห็นว่าอยากได้รถสายตรวจคันใหม่ ดาบตำรวจเจริญบอกว่า ในฐานะPoliceRescue ก็อยากได้รถสายตรวจคันใหม่ที่ใช้แทนคันเก่า เพราะใช้มาหลายปี โดยในอุปกรณ์กล่องเก็บของก็จะมีเครื่องช่วยชีวิตอุปกรณ์ทำแผลอุปกรณ์ช่วยชีวิตอีกหลายอย่าง ตอนนี้ใช้รถจักรยานยนต์สายตรวจขนาด 300 ซีซีถ้าเป็นไปได้ก็อยากได้ขนาด 500 ซีซี เพื่อเอาไว้ปฏิบัติงานช่วยชีวิตเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน อย่างไรแล้วก็แล้วแต่ผู้บังคับบัญชาจะเมตตา.
