กอล์ฟ หนุ่มแรงงานไทย เล่านาทีหนีตาย “ผมไม่กลับไปอีกแล้ว” ใส่แค่บ๊อกเซอร์ นอนหลบในป่าส้ม ข้ามวันข้ามคืน
เมื่อเวลา 17.55 น. วันที่ 13 ต.ค. 66 ที่ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ จ.สมุทรปราการ นายวีรพล หลับจันทร์ หรือ กอล์ฟ อายุ 36 ปี ชาวจ.นครพนม ซึ่งเป็น 1 ใน 19 แรงงานไทย ที่รัฐบาลดำเนินการช่วยอพยพกลับไทยชุด 2 กล่าวว่า ตนเดินทางกลับมาครั้งนี้จากการประสานของรัฐบาล ตนทำงานอยู่ในพื้นที่ใกล้กับ ฉนวนกาซา เขาบุกมาตรงนั้นคือเป็นจุดเด่น เพราะเป็นโรงงาน
เหตุการณ์วันนั้นประมาณ 19.00 น. วันที่ 7 ต.ค. ทุกคนได้ยินเสียงระเบิด ก็รีบเข้าไปหลบในบังเกอร์ เมื่อเสียงเงียบไป ทุกคนก็ออกมาใช้ชีวิตปกติ คือออกมานอนพัก และทำกับข้าว แต่จากนั้นก็มีเสียงปืนรัวประมาณ 3-4 ครั้ง ทุกคนก็วิ่งเข้าไปในบังเกอร์ใหม่ แต่มีน้องผู้หญิงและผู้ชาย 2 คนถูกจับตัวไป พวกโจรใส่ชุดลายพราง สวมหมวก เข้ามาก็ยิงปืนรัว 4-5 ครั้ง
นายวีรพล กล่าวต่อว่า น้องเขาก็กรี๊ดบอกว่าเป็นคนไทย ไทยแลนด์ๆ แต่โจรก็จับน้องไป จากนั้นทุกคนก็ต่างวิ่งเข้าไปในห้องพัก ตนก็วิ่งเข้าไปในห้องพักและหลบที่ใต้เตียงนอน จากนั้นตนก็ประสานหัวหน้างาน แต่ติดต่อไม่ได้ ทุกคนก็ต้องดูแลตัวเอง ต่อมาทุกคนคิดว่าไม่มีอะไรแล้ว เพราะทหารอิสราเอลออกลาดตระเวนแล้ว จึงออกมากินข้าว แต่มีคนเห็นว่ามีคนมาและมีเสียงปืน ทำให้ทุกคนวิ่งเข้าไปหลบเหมือนเดิม พวกตนไปหลบกันในป่าส้ม จนครั้งที่ 3 มืดแล้ว และสถานการณ์เงียบ มีทหารออกมาบินเฮลิคอปเตอร์และเดินลาดตระเวน บางคนจึงออกมากินข้าว ส่วนตนนอนอยู่ในห้องพัก
นายวีรพล กล่าวต่อว่า แต่กลุ่มโจรกลับมาอีก และปาระเบิดเข้าไปในซอกห้องแต่ละห้อง ตอนนั้นคิดว่าตนต้องตายแน่ๆ จากนั้นก็เผาห้อง ตนก็วิ่งออกมาจากซอกห้อง เพราะไม่เช่นนั้นจะถูกไฟไหม้ ตัดสินใจวิ่งหนีเข้าไปในป่าส้มนข้ามวันข้ามคืน นอนราบกับพื้น ใส่แค่บ๊อกเซอร์ จนได้ยินเสียงคนไทยถามว่า มีคนในป่าส้มหรือไม่ และมีทหารมารับ
“ตอนนั้นคิดถึงหน้าพ่อหน้าแม่ เพราะไปทำงานแค่ 3 เดือน แม่ก็เสียชีวิต เมื่อกลับมาถึงเมืองไทยแล้วหายกังวลทุกอย่าง เพราะสถานการณ์มันหนักมาก ตอนที่เจ้าหน้าที่สถานทูตโทรมาแจ้งว่ารัฐบาลได้ประสานเครื่องบินให้แล้วนั้น รู้สึกดีใจมาก ผมอยากให้คนไทยที่เหลือกลับมาประเทศเราดีกว่า สงครามสงบค่อยกลับไปใหม่ก็ได้ อยากให้รัฐบาลประสานงานช่วยคนไทยออกมาให้หมด แต่สำหรับผมไม่กลับไปแล้ว แม้ว่าจะเพิ่มเดินทางไปครั้งแรก แค่ 1 ปี 6 เดือน” นายวีรพล กล่าว
_2.jpg)
