แกะรอย GPS ล่าหนุ่มฆ่าแฟน สุดท้ายเป็นศพ กล้องชัดโผล่เปิดห้องก่อนปลิดชีพ ญาติช็อกไม่รู้ปมฆ่า

จากกรณี เมื่อเวลา 12.00 น. วันที่ 13 ธ.ค. 64 ร.ต.อ.ภานุกฤษ์ จันทร์ราชา รองสว.(สอบสวน) สภ.เมืองพิษณุโลก รับแจ้งมีเหตุคนผูกคอเสียชีวิตภายในโรงแรมแห่งหนึ่ง ต.เมือง อ.เมือง จ.พิษณุโลก หลังรับแจ้งจึงรุดตรวจสอบพร้อมด้วยตำรวจชุดสืบสวนแพทย์เวรโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยนเรศวร และเจ้าหน้าที่สมาคมกู้ภัยข่าวภาพภาย

ในห้องพักชั้นล่างพบศพผู้เสียชีวิตเป็นชาย 1 รายทราบชื่อต่อมาคือ นายพิษณุ เวชชูชีพ อายุ 28 ปี ชาว จ.ตาก อาชีพลูกจ้างของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนาตาก สภาพศพสวมเสื้อยืดกีฬาสีน้ำเงิน นุ่งกางเกงขายาวสีดำ ใช้สายไฟรัดคอผูกกับโครงเหล็กชั้นโทรทัศน์จนลิ้นจุกปาก เสียชีวิตอยู่ภายในห้องพักดังกล่าว

ขณะเดียวกันนายพิษณุ เป็นผู้ก่อเหตุฆาตกรรม น.ส.จิรวรรณ จันทร์เกิด อายุ 25 ปี แฟนสาวของตัวเองที่บ้านพัก ในพื้นที่บ้านน้ำโจน หมู่ 6 ต.วังหิน อ.เมืองจ.ตาก เจ้าหน้าที่กู้ภัยได้ช่วยกันนำศพออกมาชันสูตรด้านนอก ไม่พบบาดแผลหรือร่องรอยของการถูกทำร้าย ทรัพย์สินของมีค่าอยู่ครบ เบื้องต้น คาดว่าเสียชีวิตมาแล้วไม่ต่ำกว่า 8 ชั่วโมง

ทีมข่าวลงพื้นที่โรงแรมในเมืองพิษณุโลก คุณมอส (นามสมมติ) และคุณติ๊ก (นามสมมติ) เจ้าของโรงแรม เล่าว่า นายพิษณุได้มาใช้บริการที่โรงแรมของตนวานนี้ ช่วงเวลาประมาณ 10.00 น. สอบถามห้องพักว่างหรือไม่ ก่อนที่จะพาไปดูห้องพัก นายพิษณุลักษณะปกติดี ไม่ได้ดูมีความกังวลหรือความเครียด โดยยังได้สอบถามนายพิษณุว่ามาสอบท้องถิ่นใช่หรือไม่ เพราะเห็นยังหนุ่มอยู่ แต่นายพิษณุตอบเพียงว่า "ไม่ได้มาสอบครับ" เมื่อดูห้องพักเสร็จแล้ว นายพิษณุตกลงที่จะพักห้องดังกล่าว ก่อนที่จะไปขับรถเก๋งของเขาเข้ามาที่ลานจอดรถใกล้กับหน้าห้องพักของเขา พวกตนยังชมว่ารถเก๋งของเขาสวย จากนั้นก็ไม่เห็นว่าเขาจะออกห้องมาอีก แต่ไม่มั่นใจว่าเขาออกมาหรือไม่ เพราะลูกค้าค่อนข้างมาใช้บริการจำนวนมาก

จากนั้นเวลาประมาณ 10.00 น. ของวันนี้ เจ้าหน้าที่ตำรวจจาก จ.ตาก มาที่ออฟฟิศ พร้อมสอบถาม ยอมรับว่าตกใจ แต่ไม่คิดว่านายพิษณุเป็นฆาตกร คิดเพียงว่าอาจจะเป็นมิจฉาชีพหรือไม่ ต่อมาอีก 5 นาที ได้มีเจ้าหน้าที่ตำรวจมาเพิ่มจำนวนหลายนาย และขอให้พาไปตรวจค้นห้องที่นายพิษณุเช่าอาศัยอยู่ เมื่อพาตำรวจไปถึงหน้าห้องนายพิษณุตำรวจได้เคาะห้องเรียก แต่ไม่มีเสียงตอบรับ จึงได้ให้กุญแจสำรองเปิดห้องไป เมื่อเปิดเสร็จแล้วพบว่านายพิษณุได้ใช้สายไฟฟ้ามัดลูกบิดประตูข้างในกับประตูห้องน้ำเอาไว้ ตำรวจจึงตัดสินใจที่จะพังหน้าต่างระบายอากาศห้องน้ำเข้าไปเปิดประตู จนทราบว่านายพิษณุใช้สายเคเบิลทีวีและสายตู้เย็นผูกคอกับคานโทรทัศน์จนเสียชีวิต สภาพขณะนั้นนายพิษณุคุกเข่า คาดว่าที่เสียชีวิตแล้วไม่ต่ำกว่า 8 ชม.

โดยเมื่อช่วงกลางคืน พวกตนได้เดินผ่านห้องของนายพิษณุ ได้ยินเสียงคล้ายคนกรนเสียงดัง คิดว่าขณะนั้นเขากำลังพยายามฆ่าตัวตายอยู่หรือไม่ และจากการสอบถามเจ้าที่ตำรวจคาดว่านายพิษณุน่าจะมีปากเสียงกับทางแฟนสาว จากนั้นจึงได้พลั้งมือฆ่าแฟนสาว ภายหลังเครียดจึงตัดสินใจลาโลก

อย่างไรก็ตาม อยากจะให้ทางญาติของนายพิษณุนิมนต์พระมาอัญเชิญดวงวิญญาณ ซึ่งทางโรงแรมเองก็จะเชิญพระมาทำบุญเช่นกัน ส่วนตัวแล้วเพิ่งเคยเห็นว่านายพิษณุมาใช้บริการโรงแรมครั้งนี้เป็นครั้งแรก เหตุการณ์ครั้งนี้ถือว่าเป็นครั้งแรกของโรงแรม ตนก็อยากจะให้วัยรุ่นสมัยนี้ใจเย็นลงพูดคุยกันดี ๆ

กล้องวงจรปิดมุมแรก เวลา 09.54 น. ของวันที่ 13 ธันวาคม 2564 ขณะที่เจ้าของโรงแรมได้พานายพิษณุไปดูห้องพัก จากนั้นได้เดินกลับมายังหน้าโรงแรม เวลา 09.58 น. นายพิษณุได้ขับรถเก๋งเข้าไปจอดในลานจอดรถ เวลา 11.36 น. ตำรวจได้เดินทางมายังหน้าห้องพักของนายพิษณุ พยายามผลักประตูเข้าไป

ทีมข่าวมาที่บ้านน้องมิ้น พบญาติ ๆ กำลังเตรียมงานบำเพ็ญกุศลศพน้องมิ้น เนื่องจากร่างน้องมิ้นยังรอผลตรวจโควิด-19 ที่ รพ.สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ก่อนส่งไปชันสูตร โดยครอบครัวจะตั้งศพไว้ที่บ้าน 2 คืน ซึ่งจะเชิญพระสงฆ์มาสวดพระอภิธรรม ก่อนฌาปนกิจต่อไป

นางทองใบ จันทร์กระแจะ อายุ 70 ปี ยายผู้ตาย เป็นแม่นมผู้เลี้ยงดูแลส่งเสียเรียนหนังสือน้องมิ้นมาตั้งแต่ยังเด็ก เนื่องจากพ่อแม่แยกทางกัน เปิดเผยว่า ทั้งคู่คบหากันมาตั้งแต่น้องมิ้นเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ไปไหนมาไหนด้วยกันเสมอ เพราะก็อาศัยอยู่หมู่บ้านเดียวกัน จนกระทั่งเมื่อ 2 ปีก่อน ทั้งคู่ต้องลงมาอยู่ด้วยกันก่อนน้องมิ้นจะสอบได้เป็นพนักงานข้าราชการสังกัดของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งใน จ.ตาก เข้ารับหน้าที่เมื่อวันที่ 1 ตุลาคม 2564

โดยก่อนรับราชการลูกกับฝ่ายชายไม่เคยทะเลาะกัน ช่วงเย็นกลับมาก็จะซื้อของมานั่งกินด้วยกัน แต่ช่วง 2 เดือนที่รับราชการพบว่าฝ่ายชายมีอาการหึงหวงลูกสาวมากกว่าเดิม แต่ส่วนใหญ่ฝ่ายชายจะเป็นคนเดินหนีหรือไม่ก็ขี่รถออกจากบ้านไปเวลามีปัญหากันตนเองจึงไม่รู้ว่าข้างนอกทั้งคู่จะทะเลาะกันรุนแรงหรือไม่ แต่ก่อนวันเกิดเหตุทุกอย่างปกติดียังนั่งกินลำไยด้วยกันกะหนุงกะหนิง ดูรักกันดีมาก แต่เวลามีปากเสียงกันตนจะเตือนว่าคบกันมานาน ท่าทีลูกสาวก็รักเขา ฝ่ายชายก็รักลูกเรา อีกอย่างทั้งคู่ว่างแผนเก็บเงินจะแต่งานกันใน 1-2 ปีนี้ด้วย ตนจึงไม่คิดและไม่มีลางสังหรณ์

เช้าวันนั้น 06.00 น. เห็นนายนุเดินขึ้นรถตนจึงทักว่าทำไมไปคนเดียว นายนุบอกว่ามิ้นไม่สบาย ฝ่ายชายบอกอีกว่า “เอายาให้กินแล้ว” ตนก็ไม่คิดอะไร กระทั่ง 08.00 น. นึกขึ้นได้ว่าฝ่ายชายบอกว่าเอายาให้กินแล้ว แต่ไม่มีเสียงตอบรับ โทรไปก็ไม่รับ จากนั้นพยายามเปิดลูกบิดประตูแต่เปิดไม่ออกเพราะล็อก ตนจึงหากุญแจไปไข เปิดประตูไปเห็นแต่เท้าโผลจากปลายเตียง เมื่อจับเท้า เพื่อจะเขย่าเรียก พอสัมผัสก็รู้ว่าเท้าเย็นมาก ตอนนั้นหัวใจแทบวายเรียกหาน้องสาวให้รีบมาช่วยดูน้องมิ้น

ทุกคนก็ตกใจจึงวิ่งเข้าไปดูกันและมีอาสาสมัครหมู่บ้านมาช่วยดู ก่อนยืนยันว่าน้องเสียแล้ว และตัดสินใจโทร 1669 เพื่อหวังว่าจะช่วยน้องฟื้น แต่เมื่อเจ้าหน้าที่มาถึงก็บอกว่าน้องเสียชีวิตได้ประมาณ 4-5 ชม.แล้ว ตนพยายามติดต่อนายนุก็ติดต่อไม่ได้ แต่ตนก็ไม่ได้สงสัยนายนุเลย กระทั่งตำรวจรวบรวมหลักฐานก่อนบอกเป็นนัยว่าจะต้องตามตัวนายนุมาให้ได้ “แม่เสียใจมากเพราะเลี้ยงมิ้นมากับมือ มิ้นไม่เคยทำให้ผิดหวังเลย แต่วันนี้ทั้งคู่ก็จากไป ต่างคนต่างสูญเสีย แม่ไม่อาฆาต แม่ไม่โกรธ แม่อโหสิกรรม ทั้งคู่คงรักกันจริง และแม่ก็รักทั้งคู่”

ทีมข่าวได้ย้อนไปดู Facebook ของทั้งคู่พบโพสต์ล่าสุดเมื่อวันที่ 11 ธันวาคม 2564 ฝ่ายหญิงเปลี่ยนรูปหน้าปกมีนัยสำคัญของข้อความบนรูปภาพว่า “เริ่มใหม่นะ” และย้อนไปเมื่อวันที่ 1 ตุลาคม 2564 เป็นวันเกิด อายุ 25 ปี พอดีด้วย

ขณะที่มีการโพสรูปกับฝ่ายชายครั้งสุดท้ายเมื่อเดือนเมษายน ว่า “?ไม่ได้เล่นสงกรานต์ไม่เป็นไร ? ขอมีเธออยู่ข้างกายก็พอแล้ว ❤️” แต่หลังจากนั้นยังมีการแท็กฝ่ายชายอยู่ว่าไปกินข้าวด้วยกันแต่จะมีแค่รูปบนโต๊ะอาหาร ไม่มีรูปคู่

ขณะที่ Facebook ฝ่ายชายล่าสุด 26 ตุลาคม 2564 เป็นโพสต์ว่าได้ฉีกวัคซีนกันโควิดเข็มแรก แต่ในช่วงเวลาก่อนหน้านี้ เขาจะโพสต์รูปคู่กับฝ่ายหญิงเสมอ โดยเฉพาะเมื่อวันที่ 1 ตุลาคม 2564 เป็นการอวยพรวันเกิดว่า "สุขสันต์วันเกิด ขอให้มีความสุขมาก ขอให้การงานราบรื่นไม่ติดขัดใดๆ และรักกันไปนานๆๆๆๆๆๆนะคับ"

นางสาวใบเฟิร์น (นามสมมติ) พี่สาวนายพิษณุ เปิดเผยว่า ตอนนี้ศพน้องยังไม่มา แต่จะตั้งศพไว้ที่วัดวังศิลาราม และญาติ ๆ กำลังเตรียมงานกันอยู่ ส่วนเรื่องของน้อง ครอบครัวไม่คิดเลยว่าจะเป็นแบบนี้ แต่ขณะนี้ผลชันสูตรของฝ่ายหญิงก็ยังไม่ออกจึงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะคนที่รู้ดีที่สุดคือน้องชายของตนซึ่งก็เสียชีวิตไปแล้ว แต่ไม่ว่าผลชันสูตรจะออกมาเป็นอย่างไร น้องเป็นคนทำหรือไม่ได้ทำแต่ครอบครัวก็เตรียมใจไว้แล้ว เพราะลึก ๆ แล้วจิตใจของน้องนั้นก็รักฝ่ายหญิงมาก ทั้งคู่รักกันคบกัน ครอบครัวก็รักทั้งคู่ แต่ครอบครัวไม่ได้ไปใช้ชีวิตด้วย จึงคิดว่าคงเป็นความรู้สึกของคนสองคน

ส่วนน้องชายจะเป็นคนเงียบ ๆ แต่บอกอะไรก็เชื่อฟังไม่ได้เป็นคนคิดร้าย ไม่เกเร อย่างไรก็ตาม ตนยืนยันว่าน้องรักใคร ครอบครัวก็รักคนของน้อง วันนี้ใจหาย เสียใจมาก สำหรับตนวันนี้น้องก็ไม่อยู่แล้วแต่ก็อยากฝากคู่รักสมัยนี้ว่าการที่เรารักใครก็อย่ารักหมดใจ ขอให้เผื่อใจ เพราะสังคมสมัยนี้ไม่ได้หมายความว่าถ้าเราไม่เจอคนนี้และเราจะไม่เจอใครอีกแล้ว แต่คนเราถ้ามีการศึกษา มีงาน มีเงิน วันหนึ่งผู้ชายดี ๆ ผู้หญิงดี ๆ ก็จะเดินเข้ามาหาเรา โดยที่ไม่จำเป็นต้องขวนขวายตั้งแต่เด็ก ๆ วันหนึ่งเราก็จะรู้ว่าโลกนี้กว้างมาก ส่วนน้องตนอาจจะคิดสั้นไป ดังนั้นจะทำอะไรขอให้คิดถึงครอบครัวเป็นหลัก มีอะไรต้องปรึกษาคนในครอบครัว เพราะครอบครัวจะเป็นที่พึ่งที่ดีที่สุด