เด็กที่มี BMI สูง แม้โตขึ้นควบคุมน้ำหนักได้แล้ว ก็ยังมีความเสี่ยงจากมะเร็งสูงกว่า อย่ามอง “ลูกอ้วนเป็นเรื่องน่ารัก” สุขภาพในอนาคต เริ่มจากวัยเด็ก
ภาวะอ้วนในวัยเด็ก ไม่ได้เป็นเพียงเรื่องรูปร่างที่พ่อแม่มักกังวลว่า “ลูกจะไม่มั่นใจในตัวเอง” เท่านั้น แต่ในทางการแพทย์กลับมีสัญญาณเตือนที่ใหญ่กว่านั้นมาก
งานวิจัยตลอดหลายสิบปีชี้ว่า การสะสมไขมันตั้งแต่ช่วงวัยเยาว์มีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงการเกิดโรคร้ายในอนาคต โดยเฉพาะ “มะเร็ง” ซึ่งเป็นหนึ่งในสาเหตุการเสียชีวิตอันดับต้น ๆ ของโลก
ร่างกายเด็กที่อ้วนไม่เพียงแต่มีระดับอินซูลินสูง ระบบฮอร์โมนและการอักเสบเรื้อรังยังถูกกระตุ้นอยู่ตลอดเวลา และสิ่งเหล่านี้เองคือสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการเกิดเซลล์ผิดปกติในระยะยาว การมองปัญหาความอ้วนวัยเด็กในแง่ของความน่ารักอาจกลายเป็นกับดักที่อันตราย เพราะสิ่งที่เริ่มต้นด้วยพุงกลม ๆ ในวันนี้ อาจกลายเป็นความเสี่ยงต่อมะเร็งในวันข้างหน้าได้โดยไม่รู้ตัว
เมื่อวันที่ 25 กันยายน 2568 นพ.จิรรุจน์ ชมเชย กุมารแพทย์โรคระบบหายใจ เผยข้อมูลเรื่อง “อ้วนตอนเด็ก สัมพันธ์ มะเร็งตอนโต” โดยระบุว่า
อ้วนตอนเด็ก สัมพันธ์ มะเร็งตอนโต “น้ำหนักเกิน/อ้วนในวัยเด็ก วัยรุ่น และวัยผู้ใหญ่ตอนต้น” เชื่อมกับความเสี่ยงมะเร็งลำไส้ใหญ่และทวารหนักในวัยต่อมา
โดยความเสี่ยงเพิ่มตามระดับ BMI (เช่น RR ~1.12 ต่อ 5 กก./ม² ในวัยผู้ใหญ่ตอนต้น)
( อธิบาย >> ความเสี่ยงสัมพัทธ์ (Relative Risk: RR) เพิ่มขึ้นประมาณ 12% ต่อการที่ BMI เพิ่มขึ้น ทุกๆ 5 kg/m² ในช่วงวัยผู้ใหญ่ตอนต้น )
เด็กที่มี BMI สูงมีความเสี่ยง “การเสียชีวิตจากมะเร็งในอนาคต” สูงขึ้น แม้ควบคุม BMI ในวัยผู้ใหญ่แล้ว ชี้ให้เห็นว่า"ปัจจัยระยะแรกเริ่มชีวิต" มีบทบาท กับชีวิต เมื่อตอนโต
งาน cohort/รีวิวใหม่ ๆ ยังยืนยันภาพรวมว่า ภาวะอ้วนในวัยเด็ก–สู่ผู้ใหญ่ สัมพันธ์กับกลุ่ม “มะเร็งที่เกี่ยวข้องกับโรคอ้วน” หลายชนิด เช่น ลำไส้ใหญ่ ตับอ่อน และ ในผู้หญิงอาจรวมถึงมะเร็งรังไข่
ภาวะอินซูลินสูง/IGF-1 สูง (ดื้ออินซูลิน) , การอักเสบเรื้อรัง, ความผิดปกติของ adipokines/ฮอร์โมนเพศ, ความเครียดออกซิเดชัน (oxidative stress) และ microenvironment ของไขมันที่เอื้อต่อการงอกของเซลล์มะเร็ง
ในผู้ป่วย มะเร็งเม็ดเลือดขาว หรือ ลิวคิเมีย (ALL) พบว่า องค์ประกอบของเนื้อเยื่อไขมัน อาจช่วย “ปกป้อง lymphoblasts” (เซลล์มะเร็ง) และมีผลต่อเคมีบำบัด
(คนไข้มะเร็งเด็กปัจจุบัน ไม่ได้ ผอมซูบแบบในหนังนะครับ อ้วนฉ่ำ เพียบ)
หลักฐานกลไกเหล่านี้สนับสนุนความเป็นเหตุเป็นผลระหว่าง “ภาวะอ้วน” กับ “การเกิด/ลุกลามของมะเร็ง”
วิถีชีวิต การ กิน อยู่ หลับนอน การเล่นของเด็ก นี่แหละครับ
กิน - อาหารแปรรูปขั้นสูง (UPF) มากขึ้น / อาหารธรรมชาติลดลง กินถี่ๆ ดึกแล้วก็ยังกิน
อยู่ - อยู่แบบรีบๆ รีบเรียน รีบส่งงาน รีบสอบ จนแถทบไม่ได้พัก ไม่มีผ่อนคลาย
หลับนอน - นอนน้อย นอนดึก ติดจอ เกมส์ reel / บางที ป่วยแล้วก็ยังนอนไม่พอ
การเล่น - เล่นกลางแจ้ง วิ่งออกแรงลดลง จ้องหน้าจอ
สังเกตง่ายๆ วิถีชีวิตของเด็กคนไหน แปรปรวน ห่างจาก ธรรมชาติตามวัยมากเพียงใดก็ยิ่งพบกับโรคภัยมากขึ้น
ดังนั้น การเห็นคนอายุน้อย ดูดี ป่วยเป็นมะเร็งเร็ว อย่ามัวโทษโชคชะตา แต่ต้องมองกลับไปว่า "ตอนเด็กเป็นอย่างไร" กินอะไร อยู่อย่างไร ย้อนกลับไปเป็น 10 ปี เลยครับ ตอนเด็กนี่แหละครับ เราหว่านเมล็ดพันธุ์อะไร ลงในผืนนา และแล้วเราเติมปุ๋ยดี หรือ สารพิษใดลงในผืนนานั้น จึงส่งผลให้เห็นในปัจจุบัน
Advertisement