เราจำเป็นต้องมี "ลูก" ไหม มีบางคนคิดว่าลูกเป็น "บ่วง" จริงหรือ?

"บ้านคือเรือนเพาะชำ อยากให้ลูกโตอย่างไร จงเพาะเมล็ดพันธุ์นั้น"

สังคมสมัยนี้อยู่ยากกว่าแต่ก่อน ทั้งด้านความปลอดภัย, ค่าใช้จ่ายที่สูงขึ้น แค่ตัวคนเดียวยังแทบเอาตัวไม่รอดในแต่ละเดือน ถ้าต้องรับผิดใครขึ้นมาอีกหนึ่งคน จะรับผิดชอบเขาได้หรือไม่ และเกิดเป็นคำถามในใจหลายๆ อย่างว่าคนเราจำเป็นต้องมีลูกไหม แล้วถ้าเกิดมีลูกแล้ว เราจะเป็นพ่อแม่ที่ดีได้อย่างไร ?

วันนี้แม่ชีศันสนีย์ เสียรสุต จะมาสนทนาธรรม เรื่องนี้เพื่อเป็นแนวทางสำหรับคนรุ่นใหม่ ที่กำลังคิดไม่ตกเรื่อง "ลูก" ว่าเราจำเป็นต้องมีลูกไหม แล้วลูกเป็น "บ่วง" จริงหรือไม่?

"การมีลูกที่จริงแล้ว มีทั้งความสุข และความทุกข์ สำหรับคนเป็นพ่อกับแม่ ต้องเป็นผู้มีศิลปะในการเปิดประตูของโลกให้ลูกได้เห็น แม่บางคนห่วงลูกวุ่นวายกับลูกในทุกเรื่อง จนเขาไม่ได้เรียนรู้กับชีวิตของตัวเขาอย่างที่มันควรจะเป็น ทำให้เกิดความอึดอัดทั้งแม่และลูก"

เราจะเป็น พ่อแม่ ที่ดีได้อย่างไร ก็ต้องถามตัวเองก่อนว่า ผู้หญิงหนึ่งคนที่เป็น แม่ ไม่ได้มีหน้าที่แค่เบ่งลูก แต่มันมีหน้าที่พัฒนาหัวใจจากผู้หญิงคนนึงเป็นหัวใจของแม่ คือหัวใจของ "ผู้ให้" และ ผู้รับใช้ อีกทั้งยังต้องเป็น พระอรหันต์ในบ้าน คือ พ่อแม่ต้องสอนให้ลูก มีศีล มีธรรม คุณพร้อมกับสิ่งเหล่านี้ไหม เพราะสิ่งเหล่านี้จะใช้ปกป้องและคุ้มครองลูกในอนาคต นอกเหลือจากมรดก หรือการศึกษาที่ต้องมีอาชีพใช้ทำมาหากิน  ถ้าในวันหนึ่งลูกของเราต้องเจอเรื่องร้ายแรงในชีวิต เขาก็จะหาวิธีแก้ไขสิ่งเหล่านั้นได้ โดยไม่ใช้วิธีสิ้นคิดที่ผิดศีลธรรม และเป็นบาป

ถ้าการมีลูกแล้วมันทำให้ตัวเรา ทำให้โลกน่าอยู่ เพราะการเลี้ยงลูกของเรา ที่มีศีล มีธรรม ผู้หญิงหนึ่งคนก็จะเป็นแม่ของโลกเลย เพราะบางครั้งโลกไม่ได้ต้องการเงินทอง ร่ำรวย ความมีชื่อเสียง แต่ต้องการความผาสุขและความปลอดภัย

การที่บางคนบอกว่าลูกเป็น "บ่วง" ไม่ใช่ว่าเด็กเกิดมาจะเป็น "บ่วง" เลย มันเกิดจากการเลี้ยงดูความผูกพัน จนกระทั่งมันเป็น บ่วง การเลี้ยงลูก "อย่าเลี้ยงแค่ให้เค้าเป็น ลูก ของเรา แต่ ต้องเลี้ยงให้เขาเป็น ลูกของโลก" ให้เขาได้เติบโตด้วยตัวของเขาเอง แล้วเด็กจะมีมุมมองที่กว้างไกล อยู่ในโลกนี้ได้