กลายเป็นเรื่องราวที่กำลังถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนัก และเกิดกระกระแสการแชร์ออกไปเป็นจำนวนมากบนโลกออนไลน์ ภายหลังสมาชิกผู้ใช้เฟซบุ๊กรายหนึ่ง ได้ออกมาเผยเรื่องราวที่ได้ไปกักตัวกับโรงแรมที่ทางรัฐบาลจัดเตรียมไว้ให้
โดยระบุว่า "รีวิวการกักตัว 14 วัน ดูให้ถึงรูปสุดท้าย กับโรงแรมที่ทาง State Quarantine จัดเตรียมให้ แต่แทบจะกลายเป็น 14 วันที่แย่ที่สุดในชีวิต วันสุดท้าย คือ สยองมาก เล่าแบบที่เจอจริง ๆ ไม่มีโลกสวย อย่าดูยูทูบเยอะ"
ก่อนอื่นขอบอกว่าอย่าเรียกว่ากักตัวเลยแบบนี้ เรียกบังคับติดคุกยังจะดูดีกว่า ผมรู้สึก regret ที่ผมตัดสินใจที่ไม่จ่ายค่ากักตัวด้วยเงินของตัวเองตั้งแต่แรก คือแบบคิดว่ามันคงโอเคแหละ เห็นคนพูดว่ามันดี ยังไงก็อยู่ได้ ไม่ได้คาดหวังว่าแบบมันจะเป็นโรงแรมห้าดาว แต่คุณเคยผิดหวัง ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้คาดหวังเปล่า
นอกจากนี้เจ้าของโพสต์ดังกล่าวได้เขียนเล่าประสบการณ์ไว้ด้วยว่า “เดินทางเข้าไทยด้วยสายการบิน xxx เที่ยวบิน xxx ถึงประเทศไทยวันที่ 28 ม.ค.64 เวลา 14.05 บรรยากาศการตรวจคัดกรองคนเข้าเมือง ได้ขึ้นรถหลังจากผ่านด่านตรวจคัดกรองด้วยรถบัส แบ่งไปกันรู้สึกจะโรงแรมละ 50 คน ที่กรุงเทพฯ 2 โรงแรม ที่ชลบุรี 2 โรงแรม แต่แอร์ไม่ทำงาน ร้อนมาก มุ่งหน้าสู่สัตหีบ มุ่งหน้าสู่โรงแรมที่รัฐจัดเตรียมไว้
รับกุญแจ ต่อคิวกับขึ้นห้องพักกักตัวยาว 14 วัน โดยห้ามออกจากห้องเด็ดขาด นอกจากถึงวันที่ต้องตรวจโควิด-19 ยอมรับว่าตอนได้ยินชื่อโรงแรมที่จะต้องอยู่ ค้นดูใน Google รู้สึกดีใจ และรู้สึกโชคดีมาก อย่างที่บอกคือไม่ได้คาดหวัง เลยอุ่นใจ กลุ่มของเรามาทั้งหมด 51 ชีวิต เลยแบบคิดในใจ 14 วัน อย่างน้อยได้มีอะไรทำฆ่าเวลา เล่นเกม ดู Netflix
หวัดดีห้องน้ำ 555 First impression อยู่ Comment ใต้รูป น้ำอุ่นจะมีใช้แค่บางห้อง ส่วนใหญ่เป็นน้ำเย็นหมดเลย ส่วนตัวผมอันนี้ยอมรับว่าโชคดี เพราะห้องที่ไม่มีน้ำอุ่น น้ำเย็นมาก ๆ แต่นี่เครื่องระบายอากาศไม่ทำงาน อาบเสร็จให้บรรยากาศเหมือนหนังสยองขวัญนิด ๆ โอเคอาบน้ำเสร็จ เวลาหกโมงเย็นมีอาหารมื้อแรกมาส่ง เป็นประมาณผัดปลาอะไรสักอย่าง มีกลิ่นคาวปลา แต่ด้วยความที่หิวมาก เลยกินหมดเลย หิวมาก
ไวไฟทิพย์ สัญญาณไม่ถึง โอเค ตัด Netflix ในคอมไป ยังมี PS4 อยู่ อย่าว่าแต่ PS4 เลย เกมตลับให้รอดก่อนโอเค เล่นเกมในห้อง 14 วันที่วาดฝัน สลายลงไป อย่างกับอกหัก เอาที่มีปัญหาจริง ๆ คือห้องพักสกปรกมาก มันไม่เหมือนห้องที่สำหรับที่จะอยู่ 14 วันเลย มันเหมือนห้องที่แบบขับรถทางไกลแล้วมาจอดนอนพักมากกว่า ห้องเหม็นอับมาก ๆ (เปลี่ยนห้อง 3 ครั้ง) กลิ่นอับแบบผ้าที่ตากยังไม่แห้งแล้วเก็บเข้าบ้าน เกิดมาเพิ่งเข้าใจคำว่าเหม็นติดจมูก ได้สั่งน้ำเกลือมาล้างจมูกแล้วเปลี่ยนห้องประมาณ 3 วันกลิ่นถึงจะหายจากจมูก เหม็นมาก
แล้วแบบยุงและแมลงสาบเยอะมาก ผู้พักอยากได้อะไร อยากทำอะไรต้องซื้อเอง ไม้กวาด ที่ตัก ยาฆ่าแมลง แมลงสาบมีเกือบทุกห้อง แล้วแต่จะเจอใหญ่เล็ก ผ้าคลุมเตียงสุดหอม ถ้าดื่มเผลอทำน้ำหยด ดอกเห็ดต้องมาแล้ว บรรยากาศชวนให้คิดถึงน้ำค้างหยดสุดธรรมชาติได้ที่นี่ ที่ที่รัฐบอกว่าผ่านมาตรฐานที่จะเป็นที่กักตัว แต่ทุกอย่างขึ้นต้นกลายเป็นเรื่องธรรมดาไปเลย ถ้าเทียบกับสิ่งที่เราและในกรุ๊ปเจอ
อาหารแต่ละมื้อที่ทางโรงแรมจัดมาคือมีปัญหาทุกวัน เมนูที่ทำจากปลา คือเหม็นมาก เหม็นคาว บางวันมีปลา 2 มื้อ คือหลายคนเอาทิ้ง ต้องกินมาม่าแทน ปลาเยอะจริง ๆ มีเกล็ดปลาด้วย ไม่ว่าจะต้มยำปลาหรือผัด คือกินเข้าไปนี่เคี้ยวไปคลายเกล็ดไป แม่งโคตรสกปรก ไม่สุกแล้วเรื่องกลิ่นไม่ต้องพูดถึง ถ้าถ่ายรูปทุกมื้อที่อาหารมาส่ง รับรอง 14 วัน เมนูปลามาประมาณ 16 มื้อ คือมีทุกวัน
มีปัญหาหนักมาก เรื่องอาหารมากกว่าเรื่องความเป็นอยู่ข้างต้นเยอะ หลายคนกินมาม่า ทางเจ้าหน้าที่โรงแรมก็ยืนยันเป็นนโยบายของทางโรงแรม เป็นนโยบายของผู้บริหาร เขาไม่สามารถช่วยอะไรได้ ถ้าเมนูที่โรงแรมจัดหามาให้ไม่ถูกปาก ให้สั่งจาก Room Service มีเมนูให้ทุกห้อง น้ำสำหรับ 14 วัน มีให้แค่ 2 ขวด นอกจากนั้นต้องสั่งซื้อเองจากแม่บ้านขวดละ 30 บาท มันเหมือนจะเป็นอะไรที่เยอะหรือต้องการเยอะ แต่ทุกโรงแรมได้งบเท่ากันนะครับ ข้อมูลส่วนนี้มาจากสาธารณสุข ทุกอย่างขึ้นอยู่กับผู้บริหารเงินจำนวนนั้น ๆ
หลังจากที่บอกว่าตั้งแต่มีคนเจอหนอน วันนี้เสิร์ฟข้าวกับแกงมัสมั่นเจอแมลง เชฟบอกมันก็แค่มอดที่มากับข้าว มันไม่อันตรายต่อร่างกาย คือไม่ได้อยากรู้ว่ามันอันตรายหรือเปล่า อยากรู้ว่ามันมาอยู่ในแกงได้ยังไง อาหารเช้าของผมที่มากับซองเกลือปริศนา ทีแรกนึกว่าแบบอาจจะ Accident ใส่ซองเกลือที่แตกลงมาจากการบรรจุหีบห่อ สรุปคือมีอีกซอง ชัดเจนเลยว่าซองที่อยู่ในไส้กรอกคือใช้แล้ว ดูเหมือนไม่สกปรก แต่แบบผ่านมือใครมาอ่า มาอยู่ในอาหารได้ยังไง?
วันที่ 11 ก.พ.64 เป็นวันสุดท้ายที่จะอยู่ที่โรงแรมนี้ อย่างที่บอกมื้อเที่ยงอาหารมาเป็นผัดมะกะโรนี รสชาติอร่อย จนตาผมไปเห็นอะไรบางอย่าง ขาแมลงสาบ น้ำตาไหล น้ำลายไหล ตัวสั่นไปหมด เป็นชั่วโมง ร้องไห้ มือสั่นไปหมด กินอะไรไม่ลง เชฟโทรมาขอโทษ หลังจากผ่านไป 5 ชั่วโมง น้อมรับคำขอโทษ
แต่ระดับคนที่เรียกตัวเองว่าเชฟ ปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า ถ้าลูกค้าติดเชื้อในกระแสเลือด มีปัญหากับระบบทางเดินอาหารยังทำอย่างไร แล้วนี่คือโรงแรมที่ผ่านการรับรองให้เป็น State Quarantine จริง ๆ เหรอ รู้สึกผิดหวัง และรู้สึกขอบคุณประสบการณ์สำหรับ 14 วันนี้มาก ผมจะไม่ขอ support ธุรกิจอะไรที่เกี่ยวกับเครือ Ambassador อีกต่อไปในชีวิตทั้งครอบครัว จะกลับเข้าไทยคิดดี ๆ ว่าเงินที่เสียค่ากักตัว กับสุขภาพอันไหนสำคัญกว่ากัน regret ที่ไม่ได้จ่ายค่ากักตัวเองที่สุด เป็นครั้งหนึ่งในชีวิตที่ตัดสินใจพลาดครั้งใหญ่
ล่าสุดวันที่ 16 ก.พ.64 ทีมข่าวอมรินทร์ ทีวี ได้เดินทางไปยังโรงแรมดังกล่าว ย่านจอมเทียน พบว่าเป็นตึกสูง ซึ่งทางรปภ.ปฏิเสธให้ทีมข่าวเข้าไปยังภายในบริเวณของโรงแรม ระบุเพียงว่า โรงแรมดังกล่าวสร้างมานานแล้ว ก่อนจะเดินหนีไป
นอกจากนี้ทีมข่าวยังได้พูดคุยกับนายจำเรียน คิดอาจ อายุ 60 ปี ชาวบ้าน เปิดเผยว่า โรงแรมดังกล่าวเปิดมานานกว่า 30 ปี โดยมีทั้งหมด 4 ตึก ทั้งเก่าและใหม่ ซึ่งก่อนหน้านี้จะมีลูกค้าที่มาใช้บริการเป็นชาวต่างชาติมากกว่าคนไทย สำหรับห้องที่ให้คนกักตัวพักอาศัยนั้น ตนไม่ทราบว่าจะอยู่ในตึกไหน นอกจากนี้ตนเพิ่งทราบว่าโรงแรมดังกล่าว เปิดเป็นที่กักตัว ยอมรับว่ากลัวเหมือนกัน
อย่างไรก็ตาม หากตนได้ไปกับตัวอยู่ตรงบริเวณโรงแรมดังกล่าว ตนก็คงไม่อยู่ เพราะเนื่องจากดูสภาพแล้วไม่น่าพักอาศัย แล้วตนก็ได้มีวิธีการดูแลตัวเอง สวมใส่หน้ากากอนามัย และล้างมืออยู่บ่อยครั้ง
ด้านน.ส.ชมพู (นามสมมติ) อายุ 33 ปี ชาวบ้าน เปิดเผยว่า ภายหลังจากเกิดเหตุตนก็ทราบข่าวจากการแชร์ทางโลกโซเชียลฯ ซึ่งทางโรงแรมดังกล่าวก่อนหน้านี้ได้เปิดเป็นโรงแรม โดยจะมีผู้พักอาศัยเป็นนักท่องเที่ยวชาวรัสเซีย พอดีช่วงโควิด19 ก็ทำให้ลูกค้าชาวต่างชาติหายไป จึงได้หันมาเปิดเป็นโรงแรมและที่กักตัวของคนที่กลับมาจากต่างประเทศ ซึ่งโรงแรมดังกล่าวไม่ได้เป็นโรงแรมร้าง
ส่วนตัวแล้วไม่เคยไปใช้บริการโรงแรมดังกล่าว แต่ก็พอจะทราบว่าโรงแรมดังกล่าวจะมีห้องบางห้องที่ต้องปรับปรุง ภายหลังจากเห็นภาพตนก็อยากจะให้โรงแรมปรับปรุงในเรื่องของความสะอาด ส่วนอาหารนั้นตนคิดว่าได้รับมาตรฐานแล้ว จะทำตามใจผู้อื่นทุกคนก็ไม่ได้ แต่ตนอยากให้เจ้าหน้าที่ภาครัฐเข้ามาตรวจสอบมาตรฐานของสถานที่การกักตัวโรงแรม ตนทราบว่าโรงแรมดังกล่าวเปิดเป็นสถานที่กักตัว แต่ตนก็ไม่ได้ตื่นตระหนก เพราะตนก็ได้สวมใส่หน้ากากอนามัย ป้องกันดูแลตัวเองอยู่เสมอ
