พ่อแม่ ญาติพี่น้อง โผกอดสาววัย 22 ร้องไห้ด้วยความดีใจ หลังหายออกจากบ้านนานกว่า 3 เดือน เจ้าตัวเผยป่วยซึมเศร้าร่วมปี มีเสียงปริศนากระซิบข้างหูบอกให้ไปสระแก้ว จึงปั่นจักรยานไปเรื่อย ๆ คนเดียว
(5 มี.ค.67) นายอภิชัย อุไรรัมย์ สมาชิกสภาองค์การบริหารส่วน จ.บุรีรัมย์ เขต อ.ปะคำ พร้อมด้วย นายวรรธนะ สงวนธรรม ประธานป่าชุมชนอำเภอปะคำ เจ้าหน้าที่ตำรวจชุดสืบสวน สภ.ปะคำ กู้ภัยสว่างจรรยาธรรมจุดอำเภอปะคำ และกู้ภัยตำรวจทางหลวงบุรีรัมย์ ได้เข้าช่วยเหลือ นางสาวจินตนา (สงวนนามสกุล) อายุ 28 ปี หลังได้รับแจ้งจากญาติว่า น.ส.จินตนา ได้หายออกจากบ้านตั้งแต่ช่วงเดือนพฤศจิกายน 2566 ซึ่งเป็นวันลอยกระทง แล้วล่าสุดเห็นปั่นจักรยานอยู่ริมถนนใกล้กับ รพ.ปะคำ จึงอยากให้ช่วยพากลับบ้าน แต่พอเห็นเจ้าหน้าที่เข้าไปหาหลายคน กลับตกใจปั่นจักรยานหนีไปอีก เจ้าหน้าที่จึงอธิบายให้เข้าใจก่อนจะหยุดพูดคุยกับเจ้าหน้าที่ ซึ่ง น.ส.จินตนา ก็แจ้งกับเจ้าหน้าที่ตัวเองป่วยเป็นโรคซึมเศร้าแต่มีเสียงปริศนากระซิบบอกให้ไป จ.สระแก้ว ตนก็ขี่จักรยานไปเรื่อย จนถึง อ.ตาพระยา เขต จ.สระแก้ว ระหว่างทางก็ขอข้าวเขากิน นอนตามศาลา และวัดไปเรื่อยไม่มีจุดหมายปลายทาง จนจักรยานพัง จึงขอยืมจักรยานชาวบ้านมาเพราะเกิดคิดถึงบ้านก็ปั่นมาเรื่อยจนมาถึง อ.ปะคำ จากนั้นหน่วยกู้ภัยฯ จึงพาไปส่งบ้าน ที่บ้านจาน ต.หนองยายพิมพ์ อ.นางรอง
ทันทีที่พ่อแม่และญาติพี่น้องเห็น น.ส.จินตนา ก็โผเข้ากอดและร้องไห้ด้วยความดีใจ เพราะ น.ส.จิตนา หายออกจากบ้านนานกว่า 3 เดือนแล้ว แต่เห็นกลับมาบ้านอย่างปลอดภัยก็ดีใจ และได้ผูกแขนเรียกขวัญให้กับ น.ส.จินตนา ด้วย
โดย น.ส.จินตนา เล่าให้ฟังว่า ตัวเองป่วยเป็นโรคซึมเศร้าเกือบปีแล้ว มักจะได้เย็นเสียงแว่วเข้ามาในหูเป็นเสียงผู้หญิงบ้าง เสียงผู้ชายบ้าง ล่าสุดเสียงแว่วบอกให้ตนไปจังหวัดสระแก้ว ซึ่งตอนนั้นเป็นวันลอยกระทง ตนก็ขี่รถจักรยานยนต์ไปเรื่อย ๆ โดยไม่มีจุดหมายปลายทาง ไปตามที่เสียงแว่วบอก กระทั่งไปถึง อ.ตาพระยา จ.สระแก้ว ก็เริ่มนึกขึ้นได้ว่าตนยังมีลูก 7 ขวบและมีครอบครัวที่เป็นห่วง จึงอยากจะกลับบ้าน แต่ จักรยานที่ขับพัง จึงไปจอดทิ้งไว้ที่ร้านซ่อม แต่ไม่มีเงินจึงขอยืมจักรยานชาวบ้านปั่นกลับบ้าน ระหว่างทางที่ไปก็ขอข้าวชาวบ้าน ข้าววัดกินบ้าง นอนตามศาลาและวัดบ้าง ข้างทางบ้าง ดีใจที่ได้กลับบ้าน แต่ไม่รู้เสียงแว่วในหูจะบอกให้ไปไหนอีก
ด้าน น.ส.แสงระวี อายุ 46 ปี แม่ของ น.ส.จินตนา บอกว่า ลูกสาวป่วยเป็นโรคซึมเศร้าที่ผ่านมาเคยหายออกจากบ้านไปแล้วครั้งหนึ่ง แต่ก็ตามจนเจอแต่ครั้งนี้หายไปนานตั้งแต่คืนวันลอยกระทงกว่า 3 เดือน ตามหายังไงก็ไม่เจอ ด้วยความเป็นห่วงก็ไปแจ้งเจ้าหน้าที่ตำรวจไว้ รวมถึงออกติดตามหาทุกวัน กินไม่ได้นอนไม่หลับ ไปดูดวงเขาบอกว่าไม่ต้องตามหาลูกสาวจะกลับมาบ้านเองเขายังไม่เป็นอะไร ตนได้แต่ภาวนาให้ลูกปลอดภัยและกลับมาบ้าน กระทั่งลูกสาวกลับมาบ้านปลอดภัยก็ดีใจมาก ส่วนที่ลูกสาวบอกว่ามีเสียงแว่วบอกให้ไป ก็คิดว่าอาจจะเป็นเพราะอาการป่วยซึมเศร้าของเขา จนได้ยินเสียงแว่ว หลังจากนี้ก็จะพาลูกไปรักษาและจะดูแลเขาใกล้ชิดไม่ให้หายไปอีก
