กรีดร้องทุบดิน! แม่ช็อกเห็นศพน้องเมยโฮไร้ปาฏิหาริย์ ไขปริศนาศพใกล้ตาหาไม่เจอ (คลิป)

จากกรณีเมื่อเวลา 13.00 น. วันที่ 28 ก.ย. 65 ศูนย์วิทยุหน่วยกู้ภัยมูลนิธิป่อเต็กตึ๊ง จ.ลพบุรี รับแจ้งเด็กสูญหายออกจากบ้านคาดจมน้ำ ในคลองแม่น้ำลพบุรี บริเวณใกล้หน้าบ้านพัก หมู่ 2 ต.โก่งธนู อ.เมือง จ.ลพบุรี จึงส่งทีมนักประดาน้ำและอาสากู้ภัยมูลนิธิป่อเต็กตึ๊ง เดินทางไปค้นหา เมื่อไปถึงพบ นายสิงหชัย เนื่องภิรมย์ อายุ 33 ปี ผู้เป็นพ่อ ระบุว่า ลูกสาวชื่อว่า ด.ญ.โชวธิญา เนื่องภิรมย์ หรือ น้องน้ำเมย อายุ 1 ปี 9 เดือนหายไป ในขณะที่ตนนอนพักกับลูกสาวอยู่ภายในบ้าน 

ล่าสุดวันที่ 30 ก.ย.65 ทีมข่าวอมรินทร์ทีวี ยังคงเกาะติดไขปริศนาการหายตัวไปของ น้องน้ำเมย ที่ จ.ลพบุรี ซึ่งเมื่อเวลา 09.25 น. เจ้าหน้าที่มูลนิธิร่วมกตัญญูลพบุรี แจ้งทีมข่าวว่าพบศพน้องน้ำเมยแล้ว

ในขณะที่ นางจุฑามาศศิมา เนื่องภิรมย์ แม่ของน้องน้ำเมย เดินทางมาพร้อมกับ นายสิงหชัย พ่อของน้องน้ำเมย เพื่อมาดูศพลูกสาวท่ามกลางชาวบ้านที่มาสังเกตุการณ์ บรรยากาศเต็มไปด้วยความโศกเศร้า เพราะปาฏิหารย์ไม่มีจริงและล้มเลิกการสันนิษฐานว่าลูกถูกอุ้มตัวหายไปจากบ้าน

โดยคนที่อยู่ในอาการเศร้าเสียใจอีก 1 คน ก็คือ นายเสาธรรม แสนโท หรือ ตาหนาน เป็นคุณตาแท้ ๆ ของน้ำเมย หลังจากเห็นศพหลานสาวก็ได้นอนลงไปกับดินร้องไห้ฟูมฟายอย่างหนัก และต่อว่าตัวเองที่ป่วยหนักจนหลับไป ไม่สามารถดูแลหลานแค่คนเดียวได้ จนหลานต้องมาเสียชีวิตแบบนี้

จากนั้นเวลาประมาณ 10.00 น. ทางตำรวจของ สภ.บ้านกุ่ม ได้เดินทางเข้ามาถ่ายภาพตรวจสอบสภาพศพในจุดที่พบศพเพื่อนำไปประกอบสำนวนคดี กระทั่งเจ้าหน้าที่กู้ภัยได้นำศพของน้องน้ำเมยขึ้นที่ท่าน้ำวัดโบสถ์ 

นายนพดนัย หมวดอินทร์ เจ้าหน้าที่กู้ภัยที่ไปพบศพเป็นคนแรก เปิดเผยว่า วันนี้เริ่มปฏิบัติการค้นหาในจุดเดิมอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ

บริเวณที่พบศพยืนยันว่าเคยค้นหากันมาแล้วแต่ไม่พบ อาจจะเป็นเพราะน้องน้ำเมยน่าจะจมลงไปใต้น้ำด้านล่างที่มีความลึกประมาณ 3-4 เมตร แม้กระทั่งผู้ใหญ่ก็ยังขาไม่ถึงพื้นและบริเวณดังกล่าวเป็นน้ำวนด้วย ส่วนสาเหตุที่ศพไม่ลอยไปกับกระแสน้ำ เพราะอาจจะติดอยู่กับรากไม้ด้านล่าง และคาดว่าที่ศพน้องน้ำเมยลอยขึ้นมาเป็นเพราะร่างกายเริ่มอิ่มน้ำ

ซึ่งวินาทีที่สังเกตเห็นศพ ก็คือตนเองเอะใจว่ามีบางสิ่งบางอย่างสีขาว ๆ คล้ายกับตุ๊กตาหรือหมอน ติดอยู่ที่ก่อผักตบชวา จึงเข้าไปดูปรากฎว่าเข้าไปใกล้ ๆ มีกลิ่นออกมาเพียงเล็กน้อย แล้วก็ไปพบเป็นศพของน้องน้ำเมยจริง ๆ

ทีมข่าวได้ติดตามพ่อและแม่ของน้องน้ำเมย ไปที่โรงพยาบาลพระนารายณ์มหาราช เนื่องจากทางโรงพยาบาลแจ้งว่า ให้ไปติดต่อรับศพของน้องน้ำเมยได้ในช่วงบ่าย หลังจากทางญาติมีความประสงค์ไม่ขอผ่าชันสูตรศพน้องน้ำเมย จนกระทั่งเมื่อเวลา 14.00 น. หลังจากพ่อและแม่ได้ยื่นเอกสารรับศพเสร็จ ทางเจ้าหน้าที่ที่ประจำอยู่ที่ห้องนิติเวช ได้มีการให้พ่อกับแม่จุดธูปคนละ 1 ดอก เพื่อเรียกดวงวิญญาณของน้องน้ำเมย ขึ้นรถกลับไปที่วัดบ้านดาบ ซึ่งในการจุดธูปเรียกวิญญาณแม่ของน้องน้ำเมย ได้ทำตามความเชื่อของทางโรงพยาบาลทุกอย่าง โดยการตั้งจิตอธิษฐานบอกกล่าวกับเจ้าที่เจ้าทางและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่โรงพยาบาล ให้เปิดทางดวงวิญญาณของน้องน้ำเมยกลับไปที่วัดกับทางครอบครัว พร้อมกับร่างไร้วิญญาณที่ถูกมัดอยู่ในผ้าขาว

จากนั้นหลังจากพ่อกับแม่จุดธูปบอกกล่าวเจ้าที่เจ้าทางเสร็จ ก่อนที่จะต้องนำร่างไร้วิญญาณของน้องน้ำเมยขึ้นรถทางกู้ภัยก็ได้ให้พ่อกับแม่มาแตะที่ร่างของน้องน้ำเมย พร้อมกับให้พ่อและแม่เรียกชื่อน้องน้ำเมยให้ขึ้นรถไปพร้อมกับกู้ภัยที่มารอรับร่างของน้องน้ำเมยกลับไปที่วัดบ้านดาบ

ทีมข่าวได้พูดคุยกับ นางจุฑามาศศิมา เนื่องภิรมย์ แม่ของน้องน้ำเมย เเละ นายสิงหชัย เนื่องภิรมย์ อายุ 33 ปี พ่อของน้องน้ำเมยโดย แม่น้องน้ำเมย บอกว่า เช้านี้ตนเองตั้งใจไปถวายสังฆทาน เพื่อขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยเปิดทางให้เจอตัวลูกสาว เเละตนจะรอคอยลูกสาวอยู่ที่บ้าน จนกว่าจะเจอลูกไม่ว่าจะสภาพแบบไหนก็ตาม เพราะตนเชื่อว่าอย่างไรในวันนี้ก็จะต้องเจอลูกสาว ไม่ว่าจะทางบกหรือทางน้ำ วันนี้ท้องฟ้าปลอดโปร่งยังไงก็ต้องเจอลูก ซึ่งยังไม่ได้ถวายสังฆทานด้วยซ้ำก็มีคนโทรมาบอกว่าเจอศพลูกสาวแล้ว ซึ่งตรงกับวันศุกร์วันเดียวกันที่น้องเกิดพอดี

โดยก่อนหน้าที่จะเจอศพมีเพื่อนของตัวเองคนหนึ่งได้โทรเข้ามาบอกว่า เมื่อวันก่อนฝันว่าน้องน้ำเมยไปนั่งเล่นที่ริมท่าน้ำเเละยืนอยู่ในน้ำมีหนาม อยู่ที่หลังบ้านไม่ได้ลอยไปไหนไกลให้เรียกน้องขึ้นมา ตนเองเชื่อเพื่อนคนนี้สนิทใจเพราะเคยเลี้ยงน้องน้ำเมย จึงมองว่าลูกสาวมาสื่อสารกับเพื่อนคนนี้ สอดคล้องกับความคิดของตัวเองเหมือนกัน ที่เชื่อมาตลอดว่าลูกสาวไม่ได้ลอยไปไหนไกล ถ้าจมตรงนี้ศพก็ต้องอยู่ตรงนี้ เพียงแค่ก่อนหน้านี้อาจจะมีอะไรมาบังตา บวกกับสภาพอากาศไม่เอื้ออำนวยเท่านั้นเอง

ยอมรับว่า รู้สึกสบายใจมากขึ้นที่พบศพลูกสาวแล้ว อย่างน้อยก็ไม่ต้องจินตนาการไปต่าง ๆ นานา ว่าลูกสาวไปอยู่ที่ไหน หรือต้องพบเจอกับเรื่องร้าย ๆ หรือไม่ มาถึงตอนนี้ยังเชื่อว่าลูกเดินเท้าแล้วพลัดตกลงไปในน้ำเอง แล้วทุกอย่างเปิดทางให้ลูกสาวเดินมาถึงจุดนี้ได้ พ่อก็หลับ หมาก็ไม่เห่า คุณตาก็นอน เชื่อว่าคงถึงเวลาของลูกสาวแล้ว ยืนยันว่าตนเองและสามีดูแลลูกสาวอย่างดีที่สุดแล้ว ตนได้ทำหน้าที่แม่ของน้องน้ำเมยได้อย่างเต็มที่แล้ว

ก่อนหน้านี้ตนมีลางสังหรณ์มาช่วงประมาณ 2-3 เดือน ก่อนที่จะเกิดเหตุโดยตนรู้สึกอ้างว้างเเละหว้าเหว่มากจนต้องเอาลูกสาวมากอดอยู่บ่อย ๆ กอดเเน่น ๆ เท่าไหร่ก็ไม่หาย ตนรู้สึกกลัวว่าใครจะเอาลูกออกไปจากอก ตนรู้สึกไม่ดีจนต้องเอาลูกมากอดทุกวัน “น้ำเมยอย่าไปไหนนะลูก อยู่กับเเม่นะ” ตนบอกลูกแบบนี้ทุกวัน ซึ่งช่วงเช้าก่อนที่น้องน้ำเมยหายตัวไป ตนทำได้เเค่หอมลูกเท่านั้นยังไม่ได้กอดลูกยังไม่ได้ป้อนข้าวลูกเลย

ตนอยากขอให้น้องไปสบายไม่ต้องห่วงอะไร ทุกคนรักน้องน้ำเมยเเละเป็นห่วงมาก ตนดีใจที่ครั้งหนึ่งเคยได้เป็นเเม่ของน้องน้ำเมย ตนได้เจอกันเเค่นี้ก็ดีใจเเล้วเเม้ว่าเวลาจะสั้นไปหน่อยก็ตาม ตนอยากจะดูแลลูกต่อเพราะตนคิดไว้ว่าหากได้ลูกกลับมาแบบมีชีวิตจะดูแลให้ดีที่สุด