เรื่องที่สร้างความประหลาดใจแก่ชาวบ้านในพื้นที่หมู่ 10 ตำบลนาทวี อำเภอนาทวี จังหวัดสงขลา เนื่องจากศาลแพ่งกรุงเทพใต้ได้สั่งบังคับขายทอดตลาดวัดวังใหญ่ เนื้อที่ 24 ไร่ โดยสืบเนื่องมาจากศาลแพ่งกรุงเทพใต้ มีหมายบังคับคดีให้เจ้าพนักงานบังคับคดีทำการยึดทรัพย์ของนางอำไพ อัมพุกานนท์ รวมทั้งที่ดิน ซึ่งเป็นที่ตั้งของวัดวังใหญ่
จากการตรวจสอบประวัติของวัดวังใหญ่ พบว่าทางวัดได้ขออนุญาตตั้งวัดเมื่อวันที่ 10 เมษายน 2540 โดยนายไสว ณ พัทลุง มีหนังสือ น.ส.3 ระบุชื่อนางอำไพ อัมพุกานนท์ ต่อมาอดีตเจ้าอาวาสได้ใช้ชื่อของนางอำไพ ซึ่งมีศักดิ์เป็นหลาน ไปซื้อรถยนต์ยี่ห้อเมอร์เซเดส เบนซ์ เมื่อปี 2541 แต่ไม่ได้ทำการผ่อนส่ง บริษัทสินเชื่อจึงเข้ามาทำการยึดรถ แต่ไม่พบรถยนต์คันดังกล่าว จึงได้ฟ้องร้องนางอำไพต่อศาลแพ่งกรุงเทพใต้ กระทั่งทำการสืบทรัพย์ พบว่านางอำไพมีที่ดินอยู่ที่ตำบลนาทวี อ.นาทวี ศาลแพ่งกรุงเทพใต้จึงได้ทำการบังคับคดีให้ขายทอดตลาด
วันที่ 5 พฤศจิกายน 2564 ทีมข่าวอมรินทร์ ทีวี เดินทางมายังวัดวังใหญ่ พบเป็นวัดตั้งอยู่บนเนื้อที่ขนาดใหญ่ พระครูปริยัติสิทธิสุนทร เจ้าอาวาสวัดวังใหญ่ อายุ 54 ปี บอกว่า ตนได้รับการนิมนต์จากนายไสว ผู้ก่อตั้งวัด ให้มาเป็นเจ้าอาวาสตั้งแต่ปี พ.ศ.2546 ซึ่งอาตมาเพิ่งทราบปัญหาเกี่ยวกับที่ดินวัดพร้อมกับชาวบ้านในปี 2550 แต่ถึงอย่างนั้น อาตมาก็ยังคงจำวัดอยู่ที่วัดวังใหญ่ เพราะไม่มีใครมาไล่ที่ อีกทั้งหากอาตมาเดินทางออกไป วัดก็จะกลายเป็นวัดร้าง ซึ่งชาวบ้านจะขาดที่พึ่งทางใจแล้วหันหน้าออกจากวัด ขณะนี้มีพระจำพรรษาอยู่วัดวังใหญ่ 3 รูป
สำหรับปัญหาหลัก ๆ ของที่ดินวัด พระสงฆ์ไม่สามารถทำเอกสารกับวัดวังใหญ่ได้ เพราะเอกสารที่ดินไม่สมบูรณ์ อย่างเช่นอาตมาที่รายขื่อจะสังกัดกับวัดอื่น แต่มาดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสที่วัดวังใหญ่ นอกจากนี้ ปัญหาอีกอย่างของที่ดินวัด ได้แก่ การสร้างอุโบสถ เพื่อทำพิธีสังฆกรรม และทำพิธีอุปชาอุปสมบท ซึ่งชาวบ้านต่างไม่กล้านำปัจจัยมาถวายวัด เพื่อสร้างอุโบสถ กลัวว่าสร้างอุโบสถแล้ววัดจะถูกขาย ทำให้วัดวังใหญ่ไม่สามารถมีพระที่บวชในวัดเป็นของตัวเอง หากจะบวชต้องบวชที่วัดอื่น แล้วเดินทางมาจำวัดที่สัดวังใหญ่ ตอนนี้ อาตมารวมถึงชาวบ้านหวังว่าปัญหาที่ดินวัดจะคลี่คลายลงได้ด้วยดี
ทีมข่าวได้โทรศัพท์ไปพูดคุยกับนายไสว ณ พัทลุง อายุ 86 ปี เจ้าของที่ดินและผู้ก่อตั้งวัดวังใหญ่ ชี้แจงว่า ตนมีความตั้งใจจะสร้างวัดวังใหญ่ จึงได้ตกลงซื้อขายที่ดินจากนายทองแก้ว จำนวน 24 ไร่ ราคาไร่ละ 100,000 บาท
โดยขณะนั้นพระครูสังวร สุมโน เจ้าอาวาสรูปแรกของวัดวังใหญ่ ได้ใช้พื้นที่ก่อตั้งเป็นสำนักสงฆ์อยู่ก่อนแล้ว ซึ่งเมื่อตนได้ซื้อที่ดินไป พระครูสังวร สุมโน ก็ได้ขอร้องให้ใส่ชื่อนางอำไพ ซึ่งมีศักดิ์เป็นหลาน ลงไปในโฉนดด้วย ให้เหตุผลว่าจะได้ทำธุรกรรมของทางวัดสะดวกยิ่งขึ้น แต่ตนมาทราบภายหลังว่าพระครูสังวร สุมโน มีความต้องการที่จะซื้อรถเบนซ์ จึงได้ใช้ชื่อของนางอำไพในการซื้อ และใช้โฉนดที่ดินวัดในการค้ำประกัน
ในปี 2540 ตนได้นำโฉนดที่ดินไปวางไว้ที่สำนักงานที่ดิน จังหวัดสงขลา สาขานาทวี โดยตนได้เซ็นชื่อโอนเป็นที่ดินของวัดไว้รออยู่แล้ว ซึ่งได้มีการแจ้งนางอำไพให้เดินทางมาจากจังหวัดปัตตานี เพื่อเซ็นเอกสาร แต่เมื่อเวลาผ่านไปจนถึงปี 2541 นางอำไพก็ยังไม่เดินทางมาเซ็นเอกสาร จนตนต้องไปนำโฉนดกลับมา อีกทั้งทราบภายหลังว่าในปีเดียวกันนั้น นางอำไพไม่ได้ผ่อนชำระค่างวดรถเบนซ์ ซึ่งเป็นที่มาของปัญหาทั้งหมด
กระทั่งปี 2550 ที่ดินวัดวังใหญ่ถูกขายทอดตลาด ทำให้ตนซึ่งมีชื่อเป็นเจ้าของที่ดินทราบ ตนจึงเดินทางไปคัดค้านกับกรมบังคับคดีจังหวัดสงขลา จนสุดท้ายมีการจำหน่ายคดีออกไป เนื่องจากที่ดินมีชื่อตนกับนางอำไพร่วมกัน ทำให้ไม่สามารถขายทอดตลาดได้ เพราะตนไม่ยินยอมและเป็นที่ดินที่มีการปลูกวัด
โดยที่ขณะนี้ที่ดินวัดวังใหญ่กลับมาเป็นประเด็นอีกครั้ง เนื่องจากหลังจากที่กรมบังคับคดีจังหวัดสงขลาจำหน่ายคดีออก ทางบริษัทที่นางอำไพซื้อรถยนต์ได้มีการเล่นแง่ นำเรื่องไปฟ้องต่อศาลแพ่งกรุงเทพใต้ อ้างว่าที่ดินวัดเป็นที่ดินว่างเปล่า จนศาลตัดสินให้มีการขายทอดตลาดที่ดินของวัด โดยไม่ได้ตรวจสอบความจริงว่ามีวัดปลูกสร้างอยู่
ทั้งนี้ ตั้งแต่ปลายปี 2540 ที่พระครูสังวร สุมโน เจ้าอาวาสรูปแรกของวัดวังใหญ่ ถูกชาวบ้านตรวจพบสีกาในกุฏิ ก็ไม่มีใครพบเห็นหรือติดต่ออดีตเจ้าอาวาส และนางอำไพได้อีกเลย ตนขอชี้แจงว่าตนมีความตั้งใจสร้างวัดสร้างกุศล แต่กลับถูกคนเจตนาไม่ดีสร้างปัญหาขัดบุญ จนขณะนี้ตนถูกครอบครัวต่อว่าพร้อมบอกให้ตนเลิกทำบุญ เพราะจะเดือดร้อนเข้าตัว เหมือนเหตุการณ์นี้ แต่ตนคิดว่าตนไม่เดือดร้อน เนื่องจากตนมีเจตนาดีในการทำบุญ
ตนหวังว่าเหตุการณ์นี้จะจบลงด้วยดี ขอความเป็นธรรมจากทุกหน่วยงานให้ที่ดินกลายเป็นของวัดอย่างสมบูรณ์ เพื่อที่เจตนาในการสร้างวัดของตนจะได้สำเร็จสักที
