ตำนานบันทึกลับ หีบโบราณพระสมเด็จวัดระฆัง 144 ปี สร้างเณรสืบทอดศาสนา
ตำนานบันทึกลึกลับ การเปิดหีบโบราณพระสมเด็จ วัดระฆัง 144 ปี สู่การสร้างเณรสืบทอดศาสนา
ข่าวที่เกี่ยวข้อง
พลเอกณพล บุญทับ อดีตรองสมุหราชองครักษ์ ของพระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร เล่าปาฏิหาริย์พระสมเด็จ วัดระฆัง ว่าปลอดภัยจากการต่อสู้ที่ชายแดนเมื่อนานมาแล้ว และได้พบกับบันทึกลึกลับในใบลานว่าหีบวัตถุมงคลนี้จะเปิดได้เมื่อครบรอบ 12 รอบนักษัตร หรือ 144 ปี ถ้าผู้ใดเปิดก่อนจะมีอันเป็นไป สู่การสร้างเณรสืบทอดศาสนา
พระสมเด็จวัดระฆัง แต่เดิมผมก็ใฝ่ฝันอยากมีไว้สักการะบูชา อยู่มาวันหนึ่งสมเด็จพระพันปีหลวง อยู่ๆ ท่านก็โปรดเกล้าให้ตามผม ตอนนั้นผมรับผิดชอบ อยู่ที่จังหวัดสุรินทร์ชายแดน รับผิดชอบชายแดนไทย-กัมพูชา บอกให้มาเข้าเฝ้าด่วน ให้คนติดต่อไป ผมอยู่ที่กาบเชิง บริเวณช่องจอม ประมาณ 3 โมงเย็นเศษๆ พระองค์ท่านก็ตามมาด่วนเลย ผมก็แปลกใจว่ามีเหตุอะไรหรือเปล่า ก็เข้ามาถึงในวังสวนจิตรลดาประมาณ 3 ทุ่ม ท่านให้ขึ้นไปเข้าเฝ้าที่ห้องพระในพระตำหนักจิตรลดา ชั้น 3 แล้วท่านก็บอกให้จุดธูปสักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ขอพรให้ท่านคุ้มครอง เสร็จแล้วหันมาพระองค์ท่านก็พระราชทานพระสมเด็จวัดระฆัง เลี่ยมทองฝังเพชร มีเส้นพระเกศาของในหลวงรัชกาลที่ 9 นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมตกใจมาก ไม่นึกไม่ฝันเพราะสวดชินบัญชรคาถามาอยู่หลายปี ท่านบอกให้เก็บติดตัวไว้ห้ามถอดเด็ดขาด
ปาฏิหาริย์พระสมเด็จ วัดระฆัง ช่วยให้ปลอดภัยในสนามรบ
หลังจากนั้น 1 เดือนเกิดเหตุร้ายจริงๆ ทหารเวียดนาม ทหารเขมรรวมกำลังกันเข้าตีทหารไทยที่แนวชายแดน หลังจากที่เขายึดลาวยึดกัมพูชาได้แล้วเขาก็พยายามจะบุกเข้ามาในชายแดนไทย ผมก็นำกำลังขึ้นไปช่วยลูกน้องบนยอดเขา ทหารแตกร่นเข้ามาเพราะเขาใช้ระเบิดขว้างเข้ามา ควันเต็มไปหมดหายใจก็ไม่ออก ผมบอกไม่เป็นไรให้อยู่ในคูเลต ไม่ต้องไป ไม่เห็นตัวไม่ต้องยิงเดี๋ยวพ่อจะปรับปืนใหญ่ยิงใส่หัวพวกมันเอง แล้วผมก็ทำการดำเนินการอยู่ 2 วันกับ 1 คืน ขณะที่ผมกำลังตรวจพิกัดเพื่อหาปืนใหญ่ จรวดยิงมาติดต้นไม้ข้างผมห่างกันประมาณนี้แล้วไม่ระเบิด เป็นเรื่องที่อัศจรรย์มากสำหรับพระสมเด็จวัดระฆัง อีกนัดหนึ่งกระสุนถูกลูกน้องที่หมอบอยู่ข้างผม กระสุนแฉลบออกเป็นเลือดซิบๆ ทหารสิบเอกจรัญ ไชยณรงค์ บอกพ่อผมถูกยิง ผมก็บอกไหนขอดูสิ ยังพูดได้นี่หว่า ไม่เป็นไร ก็เปิดหมวกดู กระสุนแฉลบไป หมวกเหล็กทะลุ รูกว้างขนาดนี้เลย แต่กระสุนแฉลบออก
ตามหาพระสมเด็จ วัดระฆัง
ตั้งแต่นั้นมาผมก็ไม่นึกไม่ฝันว่าจะมีโอกาสได้พบอีก จนกระทั่งปี พ.ศ.2525 พระพันปีหลวงท่านสำรวจข้าวของในวัง ก่อนจะฉลองรัตนโกสินทร์ 200 ปี ท่านให้ผมตามเสด็จเข้าไปด้วย ตามเข้าไปทำบัญชีว่ามีอะไรหลงเหลืออยู่บ้าง เสร็จแล้วก็ไปเจอกล่องใส่พระ มีรูปสร้อยแต่ไม่มีพระ มีเป็นรูปสร้อย มีหีบเปล่าๆ เหลือแต่พวกเครื่องปั้นดินเผา ก็ถ่ายรูปทำบัญชี แล้วท่านก็รับสั่งว่า หีบพระต่างๆ นี่ จอมพล ป. เขาให้ขนไปไว้ที่เพชรบูรณ์ เมื่อคราวสงครามโลกครั้งที่ 2 ผมก็ยังสงสัยเพราะยังไม่เคยเห็นว่าหีบพระเป็นอย่างไร แต่มีหีบเหล็กเปล่าๆ ที่อยู่ในวัง ผมก็เลยศึกษาเรื่อยมา ก็ได้ทราบว่าเจ้าพระคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์โต พรหมรังษี วัดระฆัง ท่านได้สร้างจำนวน 84 พระธรรมขันธ์ 1 พระธรรมขันธ์ คือ 84,000 องค์ ทำไมจึงสร้าง 84 พระธรรมขันธ์ ก็เพราะว่าอายุของท่าน 84 ท่านมรณะในปี พ.ศ. 2415 ในสมัยของรัชกาลที่ 5 ท่านเกิดที่วัดไก่จ้น ที่จังหวัดพระนครศรีอยุธยา แล้วก็มาเรียนหนังสือที่วัดอิน ต่อมาก็มาอยู่ที่วัดระฆังจนกระทั่งเป็นเจ้าอาวาส ท่านก็สร้างพระวัตถุมงคลนี้แล้วก็แจก
ผมพยายามศึกษาประวัติแล้วก็ไปพบใบลานโดยบังเอิญ ที่ อ.หาดใหญ่ เป็นทายาทของหลวงวิจารณ์ ก็ดูในใบลานบอกว่ามีหีบวัตถุมงคลนี้ จะให้เปิดได้เมื่อครบ 12 รอบปีนักษัตร ก็คือ 144 ปี ก็ดูอีก ศึกษาอีกว่าแล้วเริ่มต้นตั้งแต่เมื่อไร ก็ไปเห็นในภาพเก่าๆ สร้างพระตั้งแต่ปี พ.ศ. 2402, 2404, 2408, 2411 เรื่อยมา ท่านสร้างมาเรื่อย เราก็เลยลองบวก 144 ก็มาตรงในช่วง พ.ศ. 2556 ถึงจะให้เปิดหีบเหล่านี้ได้
ผมบังเอิญเจอกับทายาทหลวงวิจารณ์เจียรนัย บอกคำสั่งที่มีในใบลานมีความศักดิ์สิทธิ์จริงๆ ญาติของท่านที่ได้หีบพระไป เปิดก่อนเวลามีอันเป็นไปทุกคน เป็นเสียจริต เป็นบ้าไปจนกระทั่งผมก็มาศึกษาว่า ทำไมท่านถึงให้เปิดในช่วงนี้ แสดงว่าท่านต้องทราบดีว่ามันน่าจะมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้น เพราะในสมัยของท่านมีอหิวาตกโรคระบาด ท่านใช้พระสมเด็จนี้ใส่ในน้ำ ทำน้ำมนต์รักษาคนหายได้ ท่านคงจะทราบดีว่าน่าจะเกิดเหตุการณ์อะไรในช่วงเวลานี้แล้วมันก็เกิดจริงๆ เกิดโรคระบาด เกิดสู้รบกัน เกิดอะไรในปัจจุบัน ก็พยายามตามหาจนกระทั่งเจอพระองค์หนึ่ง ซึ่งเปิดเป็นคนที่รู้จักกับคนที่เก็บรักษาหีบพระเหล่านี้
พลเอกณพล บุญทับ ตามไปจนเจอผู้ครอบครองหีบพระสมเด็จ อยู่ที่จังหวัดเพชรบูรณ์ ซึ่งผู้ครอบครองหีบนี้อายุ 97 ปี ได้เมตตาส่งต่อหีบพระสมเด็จกว่า 10 หีบ มาให้พลเอกณพล บุญทับ และ พันโท ดร. ไพโรจน์ พนารินทร์ ผู้ร่วมก่อตั้งมหาวชิราลงกรณบาลีเถรวาทราชวิทยาลัย
ขอแรงศรัทธาจากหีบพระสมเด็จ สร้างเณรสืบทอดศาสนา
พันโท ดร. ไพโรจน์ พนารินทร์ เล่าว่า เดิมผมมีพระสมเด็จอยู่แค่องค์เดียว บูชาแบบคนอื่นบูชา คือเคารพนับถือคำสอนของท่าน คุณไม่ทำแล้วใครที่ไหนจะมาช่วยเจ้า ผมก็จะนึกอยู่นี้แล้วแขวนใส่คอ พอหลังจากนั้นอีกช่วงหนึ่งก็หมอชื่อนายแพทย์มั่น อุดมวงศ์ ท่านส่งพระสมเด็จมาให้จากเชียงใหม่ ท่านเป็นสามีของคุณรุ่งฟ้า อุดมวงศ์ เจ้าของห้องธรรมะใจสว่างเชียงดาว ท่านปฏิบัติธรรมจนถึงระดับหนึ่งท่านก็เลยส่งพระสมเด็จมาให้ผมสามองค์บอกว่าท่านไม่เอาแล้ว ผมมีอยู่แค่นั้น
แล้วทีนี้หลังจากนั้นมาก็ได้มาที่ราชวิทยาลัยแห่งนี้ ซึ่งตอนนั้นยังเป็นป่าอยู่ ก็มีดำริที่จะสร้างโรงเรียนอินเตอร์สำหรับพระ-เณร เรียนภาษาบาลีอังกฤษ คอมพิวเตอร์ กรรมฐาน แล้วก็การเผยแพร่ที่เข้มแข็ง โดยเราอยากจะสร้างบุคลากรที่เก่ง มีความสามารถ มีคุณภาพ ก็เลยปรึกษากันว่าทำอย่างไรถ้าเราจะสร้างโรงเรียนขึ้นมาแห่งหนึ่ง
ผมจบประโยค 9 เป็นสามเณรแล้วก็จบมหาวิทยาลัยสงฆ์ ผมรู้ว่าการศึกษาคณะสงฆ์ได้ขนาดไหน ศักยภาพถึงตรงไหน มานึกถึงตัวเองว่าถ้าเราเรียนตั้งแต่อายุ 12 ปี ถ้าสามารถเรียนเป็นหลักสูตรอินเตอร์ ภาษาอังกฤษทั้งบาลีก็ได้อังกฤษก็ได้ สามารถไปต่อต่างประเทศหรือหลายๆ อย่างได้ มันจะสามารถใช้ประโยชน์ได้เยอะ ก็เลยลุยทำตรงนี้
นิมิตพิศวง ก่อนสร้างวิทยาลัยสงฆ์
ครั้งแรกที่มาได้ที่ตรงนี้ เป็นที่ว่างเปล่าจากหลวงพ่อบรรจบท่านบริจาคให้ หลวงพ่อบรรจบ ประโยค 8 ท่านจบมหามงกุฎ ท่านเป็นพระธุดงค์มาอยู่ตรงนี้ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2553 ตื่นเช้าขึ้นมาจะไปต่อ มีคนมาจูงมือท่านเป็นตัวใหญ่ๆ ดำๆ จูงมือท่านนั่งอยู่ตรงนี้ อย่าเพิ่งไป ท่านธุดงค์มาที่นี่ซึ่งแต่ก่อนเป็นป่า ท่านก็บอกว่าทำไมต้องให้อยู่ที่นี่ เขาบอกให้รักษาที่นี่ วันรุ่งขึ้นท่านก็ไปอีก ก็โดนดึงกลับมาอีก พอรุ่งเช้าก็มีคนมาซื้อที่ตรงนี้ 40 ไร่ถวายท่าน แล้วก็ถวายเงิน 5 ล้านบาทไว้ให้ท่านสร้างวัด สร้างกุฏิไว้ให้หนึ่งหลัง พอท่านจะสร้างก็มีเสียงบอกว่าอย่าสร้าง จะมีผู้สูงศักดิ์มาสร้างเอง ท่านก็เลยรักษาที่นี่เรื่อยมา
ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2553 จนกระทั่งถึง พ.ศ. 2564 ท่านเห็นนิมิตบอกว่าตรงนี้มันเหมือนเป็นโรงเรียนสอนภาษา มีญาติมีโยมมีพระมีเณรมาเรียนกันเต็ม ท่านเห็นในภาพของท่านว่าต่อไปจะเป็นอย่างนี้ จนกระทั่งปีพ.ศ. 2564 ก็มีพระธรรมวชิราจารย์ รองเจ้าคณะกรุงเทพมหานคร และ รศ.ดร.เวทย์ บรรณกรกุล ท่านมาขอพื้นที่ตรงนี้เพื่อที่จะสร้างโรงเรียน ซึ่งก็เป็นช่วงที่ผมคุยกันเรื่องโรงเรียนอินเตอร์กับพระเณรพอดี แล้วก็ไปเจอกับพี่คนที่ซื้อที่ถวายให้มาขอดู มาขอดูตอนแรกท่านก็เงียบไปพักหนึ่ง แล้วก็ขับรถตระเวณด้วยรถมอเตอร์ไซค์พ่วงข้าง มาถามทีหลังท่านก็บอกให้ถามเจ้าที่ดูว่าใช่ไหม แล้วท่านก็ยกให้ 36 ไร่ กันไปไว้ 4 ไร่ทำกุฏิเพื่อที่จะปฏิบัติธรรมของท่าน
ขอแรงศรัทธาพระสมเด็จ 144 ปี สร้างเณรสืบทอดศาสนา
ก็เขียนแปลนขึ้นมา อาคารหลังแรก 14 ล้าน มองหน้ากันเพราะไม่มีตังค์ ผมก็บอกอาจารย์เวทย์ ทำเลยนะ ทำเลย ไม่มีเงิน กติกาเดียวถ้ามีคนมาบริจาคก็ให้เงินบริจาคทำก่อน ถ้าไม่พอผมออกเอง 14 ล้าน แต่ขออย่างเดียวขอให้โพสต์ให้ผม ขอโพสต์เพราะผมเชื่อมั่นว่าเทวดาที่เป็นสัมมาทิฏฐิ หรือคนมีเงินเขาจะมองเห็นเองว่าสิ่งที่เราทำเราเจตนาดีที่จะสร้างบุคลากรที่ดีต่อพระพุทธศาสนา
หลังจากนั้นสองสามวันผมกลับไปบ้าน ก็ไปนั่งอยู่หน้าพระ นึกถึงงานที่เราจะทำมันงานใหญ่ ค่อยๆ นึกว่าสมัยรัชกาลที่ 3 หาเงินถุงแดงเอาไว้ เงินพระคลังข้างที่ รัชกาลที่ 5 ได้เอามาไถ่ประเทศ มองเห็นสมเด็จโตเรามีอยู่สามสี่องค์ เขาว่ามีราคาแต่ก็ไม่น่าจะพอ ก็เลยนึกขอท่านขอด้วยสัจจะเลยว่า ถ้าพระสมเด็จที่ท่านสร้างเอาไว้มีเจตนาเพื่อที่จะช่วยงานพระพุทธศาสนา ผมขอ ขอที่ผ่านมือท่านนะ ไม่ผ่านไม่เอา เซียนเล่นไม่เล่นไม่เป็นไร แต่ขอให้เป็นของแท้ที่ผ่านมือท่าน ขอให้ได้มาในปี 2564 หลังจากนั้นมาปี 2564-2565 ก็มีเหตุให้ได้พระสมเด็จมา ผมไม่ใช่คนเล่นพระ ผมก็ต้องไปหาอาจารย์โจ๊กช่วยดูให้ ท่านบอกว่าแท้ใช่หมดเลย
ที่ได้มาน่าจะ 16 หีบได้ แต่ว่าทุกองค์ผมปฏิบัติด้วยความเคารพ ไม่เคยขายมาใช้เงินแม้แต่บาทเดียว ทำบุญหมด ถ้าใครจะทำบุญก็เอาไป ถวายพระองค์นั้นองค์นี้ ผมขึ้นไปที่ห้องพระ อธิษฐานขอไปตรงนี้พันสามร้อย ตรงนี้สามพันห้า แล้วเอามือล้วงใส่กล่องพลาสติก ล้วงเสร็จผมก็บอกให้เด็กช่วยเรียงให้หน่อย ชุดนี้พันสามร้อยองค์ ชุดนี้สามพันห้าองค์ สิ่งที่แปลกคือพระที่ล้วงมาจะพอดีจำนวนไม่ขาดไม่เกินแม้แต่องค์เดียว
จนในที่สุดก็ได้สร้างมหาวชิราลงกรณบาลีเถรวาทราชวิทยาลัย เปิดสอนบาลี อินเตอร์ไทย-อังกฤษ สร้างเณรน้อยยากจน สืบทอดศาสนา
ชมเรื่องราวตำนานบันทึกลับ หีบโบราณพระสมเด็จวัดระฆัง 144 ปี ได้ที่นี่
Advertisement
