ด่านสะงำเร่งอพยพ ชาวบ้านเผยเตรียมใจไว้แล้ว สู้กันสักตั้งจะได้รู้ไปเลย
สถานการณ์ตึงเครียด เจ้าหน้าที่ด่านสะงำเริ่มอพยพออกจากด่าน ขณะที่ชาวบ้านเผยเตรียมใจไว้แล้ว สู้กันสักตั้งจะได้รู้กันไปเลย ไทยอดทนมานานแล้ว
ข่าวที่เกี่ยวข้อง
วันที่ 24 กรกฎาคม 2568 ผู้สื่อข่าวรายงานว่าจากกรณีที่มีคำสั่งกองทัพภาคที่ 2 ยกระดับการควบคุมการผ่านแดนในพื้นที่จังหวัดสุรินทร์ จังหวัดศรีสะเกษ และจังหวัดบุรีรัมย์ ลงวันที่ 23 มิถุนายน 2568 นั้น
หลังจากที่เกิดเหตุการณ์ลอบวางทุ่นระเบิดบริเวณพื้นที่ชายแดนช่องบกและช่องอานม้า อำเภอน้ำยืน จังหวัดอุบลราชธานี จนเป็นเหตุให้กำลังพลได้รับบาดเจ็บสาหัสอันเกิดขึ้นภายในเขตราชอาณาจักรไทย โดยสันนิษฐานว่าเป็นการกระทำของฝ่ายกัมพูชาที่ไร้มนุษยธรรมและละเมิดอธิปไตยชัดต่ออนุสัญญาออตตาวาซึ่งเป็นภัยคุกคามอย่างร้ายแรงต่อสันติภาพและเสถียรภาพบริเวณชายแดนระหว่างสองประเทศ
ล่าสุดวันที่ 24 ก.ค.68 ผู้สื่อข่าวได้ลงพื้นที่ด่านถาวรช่องสะงำ ตำบลไพรพัฒนา อำเภอภูสิงห์ จังหวัดศรีสะเกษ พบว่าบรรยากาศที่ด่านเงียบเหงา ประตูด่านฝั่งไทยไม่มีการเปิดแต่อย่างใด ส่วนทางฝั่งกัมพูชาด่านช่องจวม อ.อัลลองเวง จ.อุดรมีชัย ประตูก็ไม่ได้มีการเปิดแต่อย่างใดเช่นกัน โดยเช้าวันนี้ผู้สื่อข่าวพบว่าเจ้าหน้าที่พนักงานที่ด่านถาวรช่องสะงำ ได้มีการทยอยขนข้าวของส่วนตัวขึ้นรถเตรียมพร้อมออกจากด่านหลังทหารในพื้นที่ให้อพยพออกจากด่านไปก่อน หลังมีข่าวออกมาว่ามีเหตุยิงปะทะในพื้นที่ชายแดนไทยกัมพูชา
ผู้สื่อข่าวได้เดินทางไปสอบถามชาวบ้านรายหนึ่งในหมู่แซร์ไปร์ ที่ติดกับกัมพูชาที่สุด ได้เปิดเผยกับผู้สื่อข่าวว่าตนเป็นแม่ค้าที่ขายของในหมู่บ้านติดชายแดนช่องสะงำ ศรีสะเกษ ตอนนี้สถานการณ์ในพื้นที่ยังใช้ชีวิตปกติ ตนยังพูดกับลูกค้าและคนในหมู่บ้านถึงเรื่องทหารเหยียบกับระเบิดสถานการณ์กลับมาตึงเครียดอีกครั้ง ตนก็รู้สึกเป็นกังวลนิดหน่อยกับสถานการณ์ที่จะเกิดขึ้น แต่ถ้าเกิดเหตุการณ์สู้รบกันจริง ตนก็พร้อม เพราะมีการเตรียมตัวเตรียมใจไว้แล้ว ตอนนี้ตนรู้สึกสงสารทหารที่ต้องไปประสบเหตุเหยียบกับระเบิด ตนไม่ชอบและไม่พอใจการกระทำของทหารฝังนั้นมาก ตนกับชาวบ้านที่อยู่ในหมู่บ้านยังคิดอยู่ว่าทำไมทางการณ์ถึงไม่ทำอะไร ทำไมถึงปล่อยให้สถานการณ์ยืดเยื้อ ปล่อยให้ทหารต้องมาเหยียบกับระเบิดเป็นรอบที่ 2 เราอยู่ตรงนี้เราพร้อมแล้วกับสถานการณ์ที่จะเกิดขึ้น เพราะมันเกินความอดทน จะเกิดอะไรก็ให้มันเกิด อยากให้เอาสักตั้งนึงให้เขารู้บ้าง ในความคิดชาวบ้านส่วนมากจะเป็นอย่างนี้ พวกเราไม่อยากจะทนแล้ว เพราะเราถูกกระทำและโดนกดดันมามากพอแล้ว ถ้าเราไม่ทำอะไรก็ยิ่งได้ใจสักวันก็ต้องกลับมาทำอีก
Advertisement
