เป็นเวลากว่า 2 เดือนแล้ว กับการจากไปอย่างไม่มีวันกลับของแม่ทุม ปทุมวดี เค้ามูลคดี ซึ่งพ่อรอง เค้ามูลคดี ผู้เป็นสามี คอยดูแลแม่ทุม ที่นอนป่วยมาหลายปีก็ได้เปิดเผยเป็นครั้งแรกถึงค่ารักษาทั้งหมดว่ามากถึง 20 ล้านบาท
โดยพ่อรอง เผยว่า ช่วงที่แม่ทุม ป่วยหนักๆ เมื่อ 7 ปีก่อน แล้วหมอบอกว่า คงจะไม่ได้ออกจากโรงพยาบาลแน่นอน ตนก็เลยตัดสินใจที่จะขายบ้านทันที เพื่อนำมาเป็นค่ารักษาให้กับเขา ซึ่งบ้านขายได้สิบกว่าล้านบาท ยอมรับว่า เป็นการตัดสินใจที่ยากมากๆ เพราะเรียกว่าเป็นรังรักของตนและแม่ทุม เป็นที่ๆอยู่กันมานานมาก อีกทั้งเขายังเป็นคนซื้อที่และสร้างบ้านด้วยตัวเอง รวมถึงยังมีความทรงจำมากมาย มีนักแสดงในวงการบันเทิงหลายต่อหลายรุ่นมาอยู่กินกันที่นี่ จึงถือเป็นการปิดตำนาน บ้าน71 ของเหล่าดาราเลยก็ว่าได้
ส่วนสภาพจิตใจตอนนี้ก็ดีขึ้นเรื่อยๆแล้ว แต่ยังคงคิดถึง แล้วก็มีร้องไห้ออกมาบางเวลา โดยตนเพิ่งฝันถึงแม่ทุมเมื่อเดือนที่แล้ว เขายังมาให้โชคด้วย เพราะบอกเลขจนตนถูกล็อตเตอรี่หลายบาท
เป็นยังไงบ้างช่วงนี้?“ตอนนี้ก็ดีขึ้น ที่ดีขึ้นเพราะได้ลูกกับหลาน โดยเฉพาะหลานเป็นยาชูกำลังเราอย่างดี แต่ถามว่ายังคิดถึงไหมก็ยังคิดถึงอยู่ตลอด”
ไม่มีร้องไห้แล้ว?
“ไม่หรอก ก็พยายามนะ แต่บางครั้งเราอยู่คนเดียวเรานั่งมองรูปเขาที่บนหัวนอน พอมองปุ๊บน้ำตามันก็ไหล”
ค่ารักษาพยายามรวมแล้วเป็นหลัก10ล้านเลย?
“ไม่เคยดู ไม่เคยสนใจด้วย เพราะลูกชายเป็นข้าราชการเขาก็เบิกได้ส่วนนึง แล้วยุ้ยก็เอาเงินมาลงกองกลางส่วนนึง รวมของพ่อด้วย แม่เขาเจ็บจริงๆมาเป็น10กว่าปีแล้ว แต่10กว่าปีที่ผ่านมาเราไม่รู้จักโรงพยาบาลของรัฐบาล เราไม่รู้จักใครเลย ก็เข้าโรงพยาบาลเอกชนมาโดยตลอด กรุงเทพก็บ่อย เวชธานีก็บ่อย โรงพยาบาลเอกชนค่าใช้จ่ายก็เยอะ ทีนึงมันก็หลายแสน มันก็เป็นอยู่อย่างนี้มาโดยตลอด เราก็คิดว่าไม่เป็นไร ลูกก็เบิกได้ ยุ้ยก็ทำงานได้มาก็เอาเงินมาช่วย แล้วพ่อก็ยังมีแรงทำงาน หมดเท่าไหร่ก็หมดไป ขอให้คนที่เรารักเขามีชีวิตอยู่กับเราต่อไปก็พอแล้ว”
ถึงขั้นขายบ้านเลยด้วย?
“เรื่องบ้านที่ขายมันหลายอย่าง ด้วยบ้านเราอยู่ติดคลอง แล้วเขามาทำทางให้รถมอเตอร์ไซต์วิ่ง มันก็เลยทรุด เราผิดเองที่เราสร้างไปติดคลองมากไป บ้านอื่นเขาไม่ติดอย่างเรา แล้วปลวกมันก็ขึ้นด้วย แต่ประการสำคัญที่พ่อตัดสินใจขายเพราะมองไปตรงไหนก็เห็นเขา ทุกมุมที่เขานั่งในบ้าน จะนอน จะนั่งตรงไหน คือถ้าเราอยู่บ้านนั้นสุขภาพจิตเรายิ่งแย่ ก็เลยตัดสินใจขายไป”
เป็นการตัดสินใจที่ยากไหม?
“ยากมาก บ้านหลังนี้พ่อไม่ซื้อ พ่อไม่เอา เพราะสมัยก่อนลาดพร้าว71 เมื่อ10 กว่าปีที่แล้วมันเป็นป่าเป็นดง ถนนลาดพร้าวก็เล็กนิดเดียว เราก็บอกแม่มาซื้อทำไม ฉันเมาๆกลับมาฉันตกคลองตายใครก็ไม่รู้ ถนนก็ไม่มีในบ้าน ตอนปลูกใหม่ๆ ต้องไปเอาไม้กระดานมาทำทาง เพราะมันเป็นดินแฉะๆ แม่เขาก็บอกว่าเขาจะซื้อ เราก็ตามใจเขา ที่เราเสียใจเพราะบ้านหลังนี้เป็นบ้านที่เขาซื้อเองด้วยเงินที่เราให้เขา โดยที่เขาไม่ได้ขอเป็นก้อนเลย เป็นเงินที่เราให้เขาสะสมไปเรื่อยๆแล้วเขาเอาไปซื้อบ้าน
ก็คุยกับลูกๆ ยุ้ยก็เห็นด้วย ยุ้ยเรียกเพื่อนเขามาดู เพื่อนเขามาดูก็บอกบ้านมันทรุด ซ่อมก็10ล้าน พ่อไปซื้อใหม่ดีกว่า”
แล้วขายไปได้เท่าไหร่?“ขายไปได้10กว่าล้าน”
ถือว่าปิดตำนานบ้านลาดพร้าว71เลยไหมที่ดาราหลายๆรุ่นที่มาเรียนรู้วิชาการแสดง?“บ้านหลังนั้นมันเป็นตำนานจริงๆ แล้วตัวแม่ทุมเองก็เป็นตำนาน ก็ปิดไปแล้ว จบไปแล้ว ก็เหลือแต่ยายทุมที่ยังอยู่กับเรา”
มันทำใจยากไหมที่เราจะต้องย้ายออกจากตรงนั้น?
“โถ...ลูกเอ่ย ขนของชิ้นสุดท้ายกว่าจะออกจากบ้านได้ ถอยมาแล้วดูอยู่นั้นแหละ ถ้าพูดแบบนวนิยายมันก็คือรังรักของเราที่เราสร้างมาด้วยกัน เงินทุกบาททุกสตางค์ เรามีความสุข ความทุกข์ มันอยู่ในบ้านหลังนี้ทั้งหมด ตอนที่ขายเขายังอยู่ ก็บอกเขาที่โรงพยาบาลบอกพ่อตัดสินใจขายบ้านแล้วนะแม่นะ หมอบอกว่าแม่จะต้องนอนที่โรงพยาบาลอีกนาน แต่จริงๆหมอบอกไว้แล้วว่าไม่ได้ออกหรอก พ่อก็เลยคิดว่าขายบ้านดีกว่า เพราะเราก็ไม่ได้อยู่”
เงินทั้งหมดที่ขายบ้านได้ก็มาลงกับการรักษาแม่ทุมหมดเลย?“ถูกต้อง ไม่เหลือเลย ต้องบอกว่าเขาเจ็บคราวนี้จนถึงเขาเสียชีวิตแทบไม่ได้ใช้เงินเราเลย เขาเตรียมของเขาไว้ทุกอย่าง เขาเป็นผู้ให้จนวินาทีสุดท้าย งานศพเขาทำบุญ100วันแล้วก็ยังเหลือไปทำบุญให้เขาได้อีกเยอะมาก เขาเกิดมาเป็นผู้ให้จริงๆ”
แม่ทุมมาหาบ้างไหม?“ก็มานะ แต่มาในฝันหรือว่าเราคิดมากไปก็ไม่รู้นะ เขามาวันแรกเมื่อวันที่15 ต.ค. เรานอนอยู่ก็ฝันว่ามีคนมายืนหน้าบ้าน ก็เปิดหน้าต่างไปดู อ้าว แม่ไปยืนทำไมหน้าบ้าน เขาบอกสูบบุหรี่เสร็จก่อน เดี๋ยวควันไปโดนหลาน เราก็บอกรีบๆเข้ามา ในฝันเราก็ปิดหน้าต่างแล้วลงมานอนต่อ เอ๊ะทำไมยังไมเข้ามา ก็ออกไปโผล่ดู ไปไหนของเขา หันไปดูหน้าบ้านก็ไม่มี หันไปเจอบ้านเลขที่ เป็นเลข 381 ตื่นเช้ามาสะดุ้ง โทร.หาเพื่อนให้จัดการให้ อยากซื้อหวย 38 83 ก็ถูกมาหลายตังค์ เมื่อคืนก็มา มาถึงเธอๆซื้อหวยให้ฉันหน่อย เราก็ถามจะซื้ออะไร เขาบอก 85 เราก็บอกได้ๆ ในฝันนะ หวยมันก็ออก เราก็บอกแม่ เธอเล่นหวยไม่ดูตาม้าตาเรือ หวยมันออก951 แต่แม่ซื้อ85 มันก็ถูกกินสิ ในฝันนะ ฝันเมื่อคืนเลย ในฝันเขาก็มาสวยเลย เขาสวยเสมอ แต่งหน้าเหมือนเดิม ปากแดงๆ”
งานพ่อรองตอนนี้รับมากขึ้นหรือน้อยลง?
“ลดได้ยังไง พอทางนี้ปิดทางนั้นก็เปิดใหม่ รับต่อเนื่องไปเรื่อย บางเรื่องก็แค่รับเชิญ ต้องบอกว่าเราอายุ74 แล้ว แล้วยังมีคนเห็นคุณค่าของเรา อยากให้เราไปร่วมงานเราก็ยินดี ดีใจและภูมิใจในตัวเองที่ยังสามารถทำให้ทุกคนยังรักยังเมตตาเราอยู่ได้”
ใครขับรถให้?
“หลานขับให้บ้าง ลูกบ้าง ยุ้ยเขาไม่ให้ขับรถเองแล้ว”
