กรณีนายเสน่ห์ เฟื่องฟู หรือ พรานเก่ง อายุ 42 ปี ได้เข้าไปหาของป่าในพื้นที่ป่า ม.2 บริเวณเขาชมภู่-เขาเขียว ต.คลองกิ่ว อ.บ้านบึง จ.ชลบุรี ตั้งแต่วันที่ 15 ส.ค. 63 และยังไม่กลับออกมาทั้งที่มีความชำนาญในการเดินป่า ญาติและชาวบ้านออกตามหา เชื่อว่ายังมีชีวิตอยู่นั้น
วันที่ 26 ส.ค. 63 ที่ศูนย์อำนวยการบริเวณทางขึ้นเขาชมภู่ ญาติพรานเก่ง ชาวบ้านในพื้นที่ และเจ้าหน้าที่กู้ภัยรวมตัวรอฟังข่าว ภายหลังได้แบ่งชุดค้นหา ทั้งเจ้าหน้าที่ทหาร กู้ภัยศีลธรรม เจ้าหน้าที่ป่าไม้ และชาวบ้านออกค้นหาจำนวน 3 ชุด รวม 53 คนกระจายกันค้นหา
ช่วงเช้า นางสาวอุมา กลิ่นเอี่ยม อายุ 29 ปี ภรรยาพรานเก่ง กล่าวว่า ตนกำลังรอรับนายจีรพันธ์ เพชรขาว หรือ หมอปลา ที่กำลังเดินทางมาที่เกิดเหตุ โดยหมอปลาต้องการไปดูจุดที่ตนขับรถไปส่งสามีก่อนเข้าป่า และจุดที่จับสัญญาณโทรศัพท์เป็นครั้งสุดท้าย โดยตนไม่ต้องเตรียมตัวอะไรเป็นพิเศษ เพราะทางหมอปลาจะเป็นผู้ดำเนินการเองทั้งหมด โดยตนเชื่อที่หมอปลาบอกว่าสามียังมีชีวิต แต่ไม่ทราบสาเหตุที่ยังไม่พบตัว
ทั้งนี้ ยืนยันว่าขณะที่สามีอยู่กับตนก็ทำตัวปกติ แต่ไม่รู้ว่าตอนเข้าป่าสามีได้คุยกับใครหรือไม่ โดยช่วงเช้าเจ้าหน้าที่แบ่งชุดค้นหาทราบว่าไปดูที่โกรกตารวยที่พบซองกาแฟ ซึ่งได้กลิ่นเหม็นเน่าวานนี้ และมีอีกชุดไปดูตรงจุดจับสัญญาณโทรศัพท์ครั้งสุดท้าย ส่วนตัวภาวนาให้จุดที่มีกลิ่นเหม็นเป็นกลิ่นซากสัตว์ ไม่ใช่สามี เพราะตนยังทำใจไม่ได้
ต่อมาเวลา 14.00 น. หมอปลาเดินทางมายังบริเวณศูนย์อำนวยการติดตามตัวพรานเก่ง โดยนางสาวอุมา กลิ่นเอี่ยม ภรรยา และนายประสงค์ เฟื่องฟู พ่อพรานเก่งต้อนรับ ซึ่งหมอปลาขอดูภาพของผู้สูญหาย หมอปลาระบุว่า ปกติหากมองภาพคนตายผิดธรรมชาติจะมีอาการอาเจียน น้ำหูน้ำตาไหล แต่หากคนในภาพกำลังทุกข์ทรมาน ตนจะรู้สึกแย่ แต่ไม่ถึงขั้นอาเจียน ซึ่งการที่พรานเก่งหายไปนานถึง 11 วัน แต่มองภาพแล้วตนไม่รู้สึกอะไรเลย แสดงว่าพรานเก่งยังอยู่ปกติ จึงขอเข้าไปดูพื้นที่ในป่าตามที่ญาติเชื่อว่าเจ้าป่าเจ้าเขาบังตาเอาไว้
จากนั้นหมอปลาเข้าไปพูดคุยกับ นางประคอง เฟื่องฟู แม่พรานเก่ง ยืนยันว่าลูกชายยังไม่ตายตามคำที่พระบางสำนักทำนาย ยืนยันพรานเก่งยังมีชีวิตแน่นอน ก่อนที่พ่อและภรรยาของพรานเก่งจะนำหมอปลาเดินไปยังหน้าหอพระหลวงพ่อโสธร ห่างจากศูนย์อำนวยการ 500 เมตร
หมอปลาให้ญาติจุดธูป 3 ชุด ชุดแรก 16 ดอก ชุดที่ 2 จำนวน 15 ดอก และชุดสุดท้าย 14 ดอก เท่ากับ 16 ชั้นฟ้า 15 ชั้นดิน 14 ชั้นบาดาล ธูปชุดแรกปักหน้าพระ ชุดที่ 2 ปักที่พื้นดินหน้าหอพระ และชุดสุดท้ายต้องจุดในน้ำ ซึ่งเจ้าหน้าที่ป่าไม้เดินนำลงไปในป่าหน้าหอพระห่างออกไปประมาณ 400 เมตร ก่อนเชิญพ่อและภรรยาพรานเก่งลงไปปักธูปในน้ำความลึกประมาณ 20 เซนติเมตร
หมอปลา อธิบายว่า ตั้งแต่เข้ามาในพื้นที่ไม่รู้สึกถึงความผิดปกติ โดยก่อนหน้านี้เมื่อวันที่ 15 ส.ค. 63 ช่วงเย็น พรานเก่งโทรศัพท์ไปหาภรรยาหมอปลา บอกว่าตัวเองเป็นพรานที่เก่งมาก เคยยิงกวางระยะ 1 กิโลเมตร ลักษณะคล้ายคนหลุดคุยไม่รู้เรื่อง
พร้อมบอกว่ามีเรื่องไม่สบายใจ ไม่อยากให้ครอบครัวรู้ อยากไปอยู่บ้านหมอปลา 1 เดือน ซึ่งภรรยาตนบอกให้ใจเย็น ๆ ถามว่าเล่นยาหรือรักษาจิตเวชหรือไม่ อีกฝ่ายบอกว่าเลิกยานานแล้ว จึงถามไปว่ามีรถไหม พรานรายดังกล่าวจึงบอกว่ามีเพื่อนที่มีรถเก๋งจะให้ไปส่ง ทั้งนี้ พ่อขอพรานเก่งยอมรับว่าลูกเคยติดยาและถูกจับเข้าคุก แต่ออกมานานแล้ว
หมอปลาพูดคุยกับ น.ส.อุมา สอบถามว่ามีเพื่อนที่ติดต่อมาหาพรานเก่งบ้างหรือไม่ น.ส.อุมา บอกว่ามีเพื่อนรายหนึ่งชื่อหนึ่ง เคยโทรหาเมื่อ 2-3 วันที่แล้วบอกให้ตนบนว่าจะบวชเพื่อให้พรานเก่งกลับมา โดยพูดไปหัวเราะไป หมอปลาจึงให้โทรศัพท์กลับไปที่เพื่อนรายนี้ น.ส.อุมาจึงโทรหานายหนึ่งพร้อมเปิดลำโพง นายหนึ่งถามว่าเจอพรานเก่งหรือยัง น.ส.อุมาบอกว่ายังไม่เจอ นายหนึ่งยืนยันว่าไม่ได้ติดต่อพรานเก่งนานแล้ว และไม่ได้ช่วยพรานเก่งซุกซ่อนตัว
หมอปลาบอกกับภรรยาและพ่อพรานเก่งว่า "พรานเก่งไม่อยู่ในป่าแน่นอน ให้เลิกค้นหาได้เลย เสียเวลาเปล่า เพราะพรานเก่งอยู่กับเพื่อน ต้องไปไล่บี้กับเพื่อน" ก่อนเดินทางมาพื้นที่ตนได้คุยกับพ่อและภรรยาพรานเก่ง ถามว่ารับได้ไหม หากคำตอบอาจไม่ถูกหู ซึ่งครอบครัวยืนยันว่ารับได้ ตนจึงต้องพูดความจริง ตนเชื่อว่าพรานเก่งไม่ได้ตายและไม่อยู่ที่นี่ ซึ่งตนไม่จำเป็นต้องเปิดป่า เพราะการวางเครื่องเซ่นไหว้ ควรซื้อเครื่องดื่มชูกำลังให้ทีมค้นหาจะดีกว่า
โดยเหตุที่มาวันนี้ก็มาคลายความกังวลให้ญาติ เกี่ยวกับเรื่องผีบังตา หรือความเชื่อเกี่ยวกับการเปิดป่าว่าไม่จำเป็น
ซึ่งการที่พรานเก่งหายไป 11 วัน หากตายจริงหรือยังอยู่ในป่าต้องรู้สึกได้ ที่ผ่านมามีหลายเคสที่เป็นแบบนี้ หนีไปแล้วบอกว่าหายตัวทำให้ที่บ้านกังวล เกิดความทุกข์ อยากฝากบอกพรานเก่งว่า "ผมรู้ว่าดูข่าวอยู่ ถ้าอยากหายให้ไปที่บ้าน อย่าปล่อยให้เมียกับพ่อแม่เครียดแบบนี้ อยากรู้ว่าผีในตัวพรานเก่งกับตนใครจะแน่กว่ากัน"
น.ส.น้ำฟ้า ฤทธิธนไพบูลย์ ภรรยาหมอลปลา เล่าว่า วันที่ 15 ส.ค. 63 เวลาประมาณ 15.00 - 16.00 น. มีชายรายหนึ่งโทรศัพท์หาตนแนะนำตัวว่าเป็นพรานป่าอยู่ที่ จ.ชลบุรี บอกว่าไม่สบายใจ รู้สึกเหมือนมีผีผู้หญิงอยู่ในร่าง อยากมาอยู่กับหมอปลา ตนจึงถามว่ามีลูกเมียหรือไม่ อีกฝ่ายบอกว่าไม่มีลูก แต่เมียมีลูกติด 1 คน ตนจึงแนะนำไปว่าให้ใจเย็น ๆ กลับไปหาลูกเมีย แต่อีกฝ่ายยังดูร้อนรน บอกว่าเป็นห่วงพ่อกับน้อง พร้อมบอกว่าเพื่อนมีรถเก๋งจะให้เพื่อนไปส่งกับคนชื่อเกียรติ
โดยตนคิดว่าพรานป่าดูคล้ายคนติดยาเสพติด จึงสอบถามไป อีกฝ่ายรับว่าเคยติดยาจริง ก่อนจะวางสายไป และโทรมาอีก 1 ครั้ง แต่ลักษณะค้ลายโทรศัพท์ไม่มีสัญญาณฟังไม่รู้เรื่อง จากนั้นตนก็ไม่ได้สนใจ จนมีข่าวออกมาว่าพรานป่าหายตัว จึงมั่นใจว่าเป็นคนเดียวกันกับที่โทรศัพท์หาตนแน่นอน
นายประสงค์ เฟื่องฟู อายุ 62 ปี พ่อพรานเก่ง รับว่าลูกชายเคยติดยาเสพติดและติดคุก 4 เดือน เมื่อ 10 ปีที่แล้ว หลังจากนั้นเมื่อ 4-5 ปีที่ผ่านมาเคยถูกจับเรื่องอาวุธปืน ติดคุกไป 1 ปี หลังจากนั้นพรานเก่งก็ทำตัวดี ตั้งใจทำมาหากิน ไม่ได้ฤติกรรมที่กลับไปยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติดอีก
ซึ่งการที่หมอปลาบอกว่าลูกชายตนไม่ได้อยู่ในป่า แต่หนีไปอยู่กับเพื่อนนั้น ตนไม่ได้เชื่อทั้งหมด เพราะที่ผ่านมาลูกชายไม่ได้ผิดปกติ หรือมีอาการเครียด ไม่น่าจะหนีออกจากบ้าน และปกติลูกชายจะโทรศัพท์หาทางบ้านบอกตลอดว่าอยู่จุดไหน หลังจากนี้ คิดว่าจะต้องลงพื้นที่ค้นหาลูกต่อ เพื่อพิสูจน์ทุกจุดที่สงสัย เพราะกลัวว่าลูกจะเกิดเหตุตกอยู่กลางป่าไม่สามารถออกมาได้ ยืนยันว่าจะหาจนกว่าจะเจอตัวลูกชาย โดยหลังหมอปลาบอกว่าลูกตนไม่ได้อยู่ในป่า ตนก็กังวล กลัวชาวบ้านจะเชื่อเช่นนั้น และไม่ได้มาช่วยค้นหาเหมือนเดิม
เจ้าหน้าที่ประกอบด้วยทหารจากกรมทหารราบ 21 รักษาพระองค์ฯ กู้ภัยศีลธรรมสมาคม เจ้าหน้าที่ป่าไม้ และชาวบ้าน แบ่งชุดค้นหาออกเป็น 4 ชุด ชุดที่ 1 จำนวน 14 คน เดินจากบริเวณหน้าหอพระไปถึงโกรกตารวย
ชุดที่ 2 กำลังเจ้าหน้าที่จำนวน 13 คน เดินจากหน้าพระไปฟาร์มไก่ตีนเขา ระยะทาง 2 กม. ใช้เวลา 3 ชม.
ชุดที่ 3 กำลังเจ้าหน้าที่จำนวน 22 คน เดินจากหุบแม่ม่ายไปไทรสามขา และผ่านโกรกตารวย ระยะทาง 2.5 กม. ใช้เวลา 3.30 ชม.
และชุดที่ 4 กำลังเจ้าหน้าที่จำนวน 4 คน เดินจากหน้าพระไปโกรกยายจอน ระยะทาง 2 กม. ใช้เวลา 3 ชม.
นายยุทธ ลัทธิวาจา อายุ 41 ปี อดีตพรานในพื้นที่ กล่าวว่า ตนเข้าป่ามากว่า 10 ปี และเคยเข้าป่าล่าสัตว์พร้อมพรานเก่งประมาณ 10 ครั้ง ซึ่งทุกครั้งพรานเก่งเป็นคนนำทาง เพราะเจ้าตัวเป็นคนที่ชำนาญป่ามาก รู้ทุกจุดในพื้นที่ เคยพาตนเดินเข้าไปไกลสุดกว่า 10 กิโลเมตร ใช้เวลา 3 วัน 2 คืน พรานเก่งเดินโดยไม่เคยหลงทาง ส่วนตัวมั่นใจว่าพรานเก่งไม่มีทางหลงป่าแน่นอน แต่คิดว่าอาจจะเกิดอุบัติเหตุกลางป่า เช่นเรื่องสัตว์มีพิษกัด ซึ่งหากพรานเก่งยังมีชีวิตก็น่าจะอ่อนแรงมากแล้ว และน่าจะต้องส่งสัญญาณบอกคนอื่นให้รู้ว่าอยู่จุดไหน เช่น ยิงปืนบอก
ส่วนที่ยังหาตัวพรานเก่งไม่พบ ก็อาจจะเป็นเพราะยังหาไม่ถูกจุด ซึ่งเรื่องบังตาตนไม่เคยพบ แต่เชื่อว่าอาจจะมีสิ่งลี้ลับ เพราะเมื่อ 5 ปีที่แล้ว ช่วงวันพระขึ้น 15 ค่ำ ขณะที่ตนเข้าป่าและนอนอยู่ในเปล ได้ยินเสียงวงมโหรีบรรเลงเพลงไพเราะ โดยเสียงบรรเลงเป็นช่วง ๆ ก่อนจะหายไป ซึ่งตนก็แปลกใจว่าเสียงมาจากไหน เพราะขณะนั้นอยู่ในป่าลึก แต่ไม่กล้าเดินไปดู หลังจากนั้นก็แทบไม่ได้เข้าป่าอีกเลย ซึ่งก่อนเข้าป่าแต่ละครั้งตนไม่ได้ทำพิธีใด เพียงแค่หยิบดินโปะศีรษะให้พระแม่ธรณีเป็นที่พึ่ง ไม่ได้มีวิชาอาคม และคิดว่าพรานเก่งก็ไม่น่าจะมีวิชา แต่เป็นผู้ชำนาญป่าเท่านั้น
นอกจากนี้ พรานเก่งเป็นคนที่เดินเร็ว แทบไม่ทิ้งรอย และไม่เดินตามทางมักจะเลาะตามแนวป่าที่คนทั่วไปไม่เดิน ต้องเป็นคนที่เคยเดินป่าด้วยกันเท่านั้นจึงจะตามไปถูก หลังจากพรานเก่งหายตัวตนกับเพื่อนที่ชำนาญป่าก็ช่วยกันตามหา แยกจากชุดเจ้าหน้าที่ โดยเดินไปตามจุดที่พรานเก่งเคยพาไป เช่น โกรกยายจอน สันตะหนอกวัว ป่าพลู ป่าหางนกยูง รัศมีกว่า 10 กิโลเมตร แต่ยังไม่พบร่องรอย
