นับเป็นวันที่ 12 แล้วสำหรับภารกิจใจของ2 พี่น้องจิตอาสา "ท็อป-บิณฑ์ บรรลือฤทธิ์" และ ไทด์-เอกพันธ์ บรรลือฤทธิ์” พร้อมด้วยทีมอาสาสมัครมูลนิธิร่วมกตัญญู ออกตระเวนเดินเคาะประตูบ้าน แจกเงินสดจำนวน 500 บาท ให้กับคนในชุมชนแออัดตามพื้นที่ต่าง ๆ ของกรุงเทพมหานคร ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นกลุ่มคนหาเช้ากินค่ำ ที่ได้รับผลกระทบจากการระบาดของโรคโควิด-19
โดยเมื่อวานนี้ (18 เมษายน 2563) ทางทีมงานได้เดินลงพื้นที่บริเวณชุมชนวัดกันตทาราราม แขวงตลาดพลู โดยจะมีชุมชนย่อยออกไปอีก 2 ชุมชนคือ ชุมชนโรงเจ 1 และชุมชนโรงเจ 2 ทั้งหมดมีจำนวน 624 ครัวเรือน มีประชากรประมาณ 2,000 กว่าคน โดยที่ทางทีมงานได้เตรียมเงินมาจำนวน 5 แสนบาท
ทั้งนี้ทาง "พี่ไทด์" เล่าให้ฟังว่าสำหรับภารกิจวันนี้ก็เป็นเหมือนทุกวันที่ผ่านมา แต่วันนี้แอบเสียความรู้สึกนิดหนึ่ง เนื่องจากพอมาเจอสภาพชุมชนแล้วมองว่าบางบ้านยังสามารถช่วยเหลือตัวเอง ไม่ใช่กลุ่มคนที่เขาหาเช้ากินค่ำ เพราะเจตนารมณ์ของ "พี่ท็อป"เองคือต้องการช่วยเหลือชุมชนแออัดคล้าย ๆ ชุมชนที่ผ่านมาที่เคยลงพื้นที่
ด้าน "พี่ท็อป" กล่าวเสริมว่า วันนี้เรามาเดินทางกัน 3 ชุมชน จะเป็นชุมชนพื้นที่ใกล้เคียงกัน ย่านตลาดพลู ธนบุรี โดยเตรียมเงินมาจำนวน 5 แสนบาท ความรู้สึกวันนี้ก็เหมือนที่ "คุณไทด์" ได้บอกไปคือ บางบ้านเป็นห้องแถว บางบ้านเป็นห้องเช่า พอเราให้เงินห้องเช่า เจ้าของบ้านห้องแถวที่อยู่ติดกันกลับมาถามว่าทำไมถึงไม่ได้ ทั้งที่เขาเป็นเจ้าของบ้าน มันเลยทำให้รู้สึกว่าเราลำบากใจที่จะแจก เพราะเจตนารมณ์ของเราคือคนที่หาเช้ากินค่ำ และชุมชนที่แออัด โดยที่เห็นภาพแล้วคือให้ทันที แต่วันนี้กลับทำให้เรามีข้อแม้ในการสอบถามก่อนว่าบ้านนี้จะให้ไหม บ้านนี้ใช่หรือไม่ ซึ่งมันก็ทำให้เสียเวลาไปกับเรื่องดังกล่าว
ทั้งนี้ "พี่ท็อป" กับ "พี่ไทด์" ยังกล่าวต่อว่า หลังจากนี้เลยอยากจะขอร้องชุมชนที่ติดต่อมาว่าขอนิดหนึ่ง ขอให้เป็นชุมชนที่หาเช้ากินค่ำจริงๆ จะใกล้หรือจะไกลเรายืนยันว่าไปอยู่แล้ว เพราะหากเจอเหตุการณ์เหมือนวันนี้ อาจจะสร้างข้อเปรียบเทียบให้กับชุมชนอื่น ๆ ได้ว่า ทำไมชุมชนฉันถึงไม่ได้อะไรประมาณนี้
เมื่อถามถึงความรู้สึกถึงภารกิจของเรา ส่งผลให้คนที่มีทุนทรัพย์เริ่มทยอยออกมาเดินสายช่วยเหลือเหมือนกับที่ทั้งคู่ทำ โดย "พี่ท็อป - พี่ไทด์" เล่าให้ฟังต่อว่า เป็นเรื่องที่ดี ที่ทำให้เห็นว่าสิ่งที่เราทำนั้นเป็นสิ่งที่ดี และเป็นเรื่องที่น่าชื่นชม จากเดิมหลายคนอาจจะมีแนวความคิดว่าจะทำ แต่ยังไม่กล้าเพราะกลัวกระเเสสังคมหาว่าสร้างภาพ แต่พอเรานำร่องเป็นคนแรกๆ ต่างก็เห็นดีด้วย เลยทยอยกันออกมาช่วยเหลือ ก็เป็นสิ่งที่ดี
ทั้งนี้ขออย่างเดียวในส่วนของชาวบ้านในชุมชน ขอให้ช่วยกันอยู่อย่างมีระเบียบ ปฎิบัติตามข้อบังคับของสังคมที่ให้เว้นระยะห่างกัน ไม่ใช่พอทราบข่าวแล้วกรูกันเข้ามาต่อเเถว จนลืมการเว้นระยะห่างทางสังคม ซึ่งมันจะโดนมองว่าไม่ดีได้ อีกอย่างจะทำให้การแจกเงินนั้นไม่ลำบากและไม่เสียเวลาด้วย อย่างไรก็ตามตอนนี้ก็เริ่มมีคนมาร่วมสมทบทุนเรื่อยๆ เมื่อวานก็เพิ่งมีสินค้าบางชนิด สมทบทุนมา 5 แสนบาทถ้วน
