ไฟไหม้โรงงานตัดเย็บเสื้อผ้า ดับยากขาดน้ำ!

ไฟไหม้โรงงานชุติมา รีไซเคิล และเย็บเสื้อผ้า ภายในมีม้วนผ้ามากมายทำให้ไฟลุกลาม รถดับเพลิงกว่า 10 คัน มาช่วยดับตั้งแต่เมื่อคืนก็ยังเอาไม่อยู่

จากกรณีเกิดเพลิงไหม้โรงงานชุติมา  รีไซเคิล และเย็บเสื้อผ้า บนเนื้อที่ประมาณ 3 ไร่   เลขที่ 142/4  หมู่  5  เทศบาลสระบัว  ต.ลาดตะเคียน อ.กบินทร์บุรี จ.ปราจีนบุรี อย่างรุนแรง  รถดับเพลิงจาก เทศบาลสระบัว และพื้นที่ใกล้เคียงกว่า 10 คัน  เข้าทำการดับเพลิงตั้งแต่ช่วงกลางดึกที่ผ่านมา นั้น

เมื่อเวลา 09:00  น. วันนี้ (2 ธ.ค. 66) พบรถดับเพลิงในพื้นที่และพื้นที่ใกล้เคียงยังคงเข้าทำการฉีดน้ำดับเพลิงอย่างต่อเนื่อง  แต่ทางเจ้าหน้าที่ยังไม่สามารถควบคุมเพลิงได้  เนื่องจากวัสดุเป็นจำพวกผ้า  จำนวนหลายพันตัน   พลาสติก เหล็ก  และอื่น ๆ ที่รับซื้อมาจากโรงงาน มาคัดแยกและแปรรูป  ขายส่งต่อ  และรถดับเพลิงไม่เพียงพอ  รถขาดแคลนน้ำในการดับเพลิง  ทางเจ้าของกิจการวอนให้หน่วยงาน ปภ.ให้การสนับสนุนรถดับเพลิงและรถรีเลย์น้ำตั้งแต่เกิดเหตุแต่ไร้วี่แววรถจาก ปภ.เข้ามาช่วย

จากการดับเพลิงตั้งแต่เกิดเหตุจนถึงช่วงสายเป็นเวลาผ่านมากว่า 8 ชม.แล้ว  ทางเจ้าหน้าที่เริ่มอ่อนล้ายังไม่มีหน่วยงานอื่นเข้ามาสนับสนุนแต่อย่างใด  คงปล่อยให้รถดับเพลิงในพื้นที่ช่วยเหลือกันเอง  และจากการที่มีเพลิงไหม้อย่างต่อเนื่องจนทำให้โครงหลังคาโรงงานทรุดตัวไปแล้ว  ซึ่งคาดว่าในช่วงบ่ายเพลิงจะสงบลงเอง  เนื่องจากวัสดุภายในโรงงานถูกไหม้เสียหายจนหมดแล้ว  จนมีกลุ่มควันกระจายไปยังบ้านเรือนในพื้นที่เทศบาลตลาดสระบัวแล้ว

นางเพียงจันทร์  วงษ์ประเทศ  อายุ 58 ปี เจ้าของโรงงาน  กล่าวว่า  ตอนเกิดเหตุตนเองหลับ  ลูกมาเรียกบอกว่า ไฟลุกอยู่ที่ประตูไฟอยู่ข้างบนหลังคา  เราไม่สามารถที่จะขึ้นไปดับได้  ก็เอาสายยางไปต่อ  ต่อก็เอาไม่อยู่แล้ว  สาเหตุก็คือ  หม้อไฟดิจิตอลตัวใหม่   ที่เจ้าหน้าที่มาติดให้ ทีแรกมันเสียมีปัญหาบ่อย  ก็เลยไปตามรถเทศบาลมาช่วย  แต่ก็ไม่ทันแล้ว  ในโรงงานมีของมีค่าก็เป็นผ้าม้วน  ผ้าฝ้าย ผ้าเศษ   เราก็ไปทำเป็นงานอัตลักษณ์ สินค้าข้างในเป็นสินค้าโอทอปแปรรูป หลายพันตัน  สินค้าก็ออกจำหน่ายไปเรื่อย  แต่ตอนนี้เขาให้ราคาถูกก็เก็บไว้  เกิดเพลิงไหม้เราไม่สามารถนำอะไรออกมาได้เลย ได้กระเป๋าสตางต์ติดตัวมานิดหน่อย  เอกสารที่ดินก็ไหม้ บางส่วนก็เอาออกมาไม่ได้  ตอนนี้ก็อยากให้หน่วยงาน  ปภ.นำรถมาช่วย  เพราะที่มีอยู่ก็ไม่เพียงพอ  เอาไม่อยู่ดับไม่อยู่  ต้องไฟลุกอยู่แบบนี้จนกว่าจะหมด  ผ้าในโกดังเราเก็บไว้เยอะค่อยขุดคุ้ยส่งโรงงานที่สระบุรี  เอาไปตีใยเป็นผ้าฝ้าย  อีกส่วนหนึ่งเราก็คัดแยกเอามาทำเป็นกระเป๋า หมวก  งานอัตลักษณ์ทั้งหมด  กลุ่มของจังหวัดมาช่วยสอนให้  แล้วก็ทำระบายออกไปขายที่โรบินสัน  ปราจีนบุรี  และออกขายตามตลาดนัดบ้าง   ให้ชาวบ้านมีงานทำ