จากกรณีที่มีผู้ใช้เฟซบุ๊กได้โพสต์เล่าเหตุการณ์ที่ตนเองประสบพบมาเมื่อช่วง 18.00 น. ของวันที่ 18 มี.ค.65 โดยระบุว่า "เตือน! ดูลูกหลานกันดีๆ นะครับปล่อยเดินหลงออกมาจากบ้านเดินเป็นกิโล ฝนก็ตก เราก็กลัวว่าเป็นมิจฉาชีพไม่กล้าลงจากรถ โทรหากู้ภัยมา ถึงได้กล้าลงเข้าช่วยเหลือ (เด็กปลอดภัยดีส่งถึงบ้านพร้อมกู้ภัย)"
พร้อมโพสต์คลิปวิดีโอเห็นภาพเด็กน้อยผู้หญิง อายุ 4 ขวบครึ่ง ในชุดโกโกวาสีแดงเหลือง ปรากฏตัวอยู่บนถนน 2 เลน ไม่มีไฟฟ้าส่องสว่าง ฝนตกลงมาโปรยปราย
วันที่ 19 ม.ค. 65 ทีมข่าวเดินทางมายังบ้านแคนเกิด ม.14 ต.ชุมพลบุรี อ.ชุมพลบุรี จ.สุรินทร์ โดยจากการเดินตรวจสอบ บ้านของน้องกล้วยไปยังถนนลาดยาง ระยะทางประมาณ 50 เมตร เมื่อเดินผ่านวัดโนนสวรรค์ ไปตามทางถนนแคนเกิด-โคกเพ็ก ต.ชุมพลบุรี อ.ชุมพลบุรี จ.สุรินทร์ ซึ่งเป็นเส้นทางระหว่างหมู่บ้านแคนเกิด และหมู่บ้านระหารระยะประมาณ 1.5 กิโลเมตร ตลอดข้างทางเป็นป่ายูคาลิปตัส สลับกับไร่นาโล่ง ไม่มีเสาไฟส่องสว่าง
ขณะที่ทีมข่าวอมรินทร์ทดลองเดินตามระยะทางดังกล่าว เป็นทางโค้งมีเสากั้นทาง และเดินเลยเสากั้นทางระยะกว่า 50 เมตร ก่อนจะล้มลงกลางถนน เป็นระยะทางที่ไกลถึง 1.5 กิโลเมตร จากบ้านของน้องกล้วย อีกทั้งถ้าหากเดินทางไปยังโรงเรียน โดยอีกเพียงประมาณ 500 เมตร ก็จะถึงโรงเรียนศูนย์พัฒนาเด็กเล็กบ้านระหาร
ซึ่งทีมข่าวพูดคุยกับน้องกล้วย มีนิสัยร่าเริง พูดจาไพเราะ และชอบวาดรูประบายสี อีกทั้งชื่นชอบการถ่ายรูปเป็นอย่างมาก นางขอบฟ้า ทศพร อายุ 49 ปี ยายของเด็ก ระบุว่า ในวันที่ 18 มี.ค.65 เวลาประมาณ 18.30 น. ตนเองอยู่บนบ้าน และกำลังนั่งเล่นนอนเล่นดูทีวี และวาดเขียนตัวอักษรภาษาไทยกับน้องกล้วย จนกระทั่งหลานบอกจะลงมาล่างบ้าน ตนเองจึงเรียกหลานว่าอยู่ไหน หลานก็ตอบว่า "หนูอยู่ข้างล่าง หนูเล่นร่มอยู่ค่ะ" และได้ย้ำบอกอีกว่า "น้องกล้วย หนูขึ้นมาบนบ้านนะ มันเย็นแล้ว" หลานก็ตอบว่า "จ้าเดี๋ยวหนูเล่นก่อน"
เพียงไม่เกิน 5 นาทีหลังที่หลานตอบ ตนเองเอะใจทำไมเสียงเงียบลง จึงรีบลงมาดูก็ไม่พบหลานตัวเองแล้ว ตนเองเดินตามหาจนทั่วถึงเวลาประมาณ 18.50 น. ตามหาจนคิดอะไรไม่ออก กลัวหลานหาย เมื่อพบตะวว่าเดินออกไปไกลมาก ตนเองได้กลับมาคุยกับหลานหลังหลานกลับมา หลานบอกว่า "จะไปหายายหอม หนูอยากไปหายายหอม ที่เป็นแม่ครัวที่ศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก" ตนเองก็สงสัย เพราะข้าวก็ทานแล้ว และดื่มนมไปตั้ง 3 กล่อง จะหาแม่ครัวทำไม ซึ่งเส้นทางดังกล่าวที่หลานเดินนั้นเป็นเส้นทางสำหรับไปโรงเรียนศูนย์พัฒนาเด็กเล็กจริง แต่ระยะทางเกือบ 2 กิโลเมตร จากบ้าน อาจจะเพราะเส้นทางที่หลานคุ้นชิน แต่เมื่อมืดและดึกจึงกลับบ้านไม่ถูก
ส่วนเรื่องปู่ที่เสียชีวิตพาไปนั้น ยอมรับว่ากังงล ส่วนตัวคิดว่าเป็นผีปะกำช้าง ของคุณปู่ที่เลี้ยงช้าง อาจจะพาหลานไป ซึ่งผีปะกำช้างคือผู้ที่เลี้ยงช้างจะเลี้ยงผีเอาไว้ปกป้องช้าง ดูแลช้าง ตนคิดว่าอาจจะต้องเป็นผีปะกำช้างแน่นอน อีกทั้งจึงไปไหวพระพบหลวงพ่อ บอกว่า แม่กำเนิดค่อนข้างแรง พระท่านเตือนให้ดูแลหลานให้ดี ๆ ผีจะมาเอาชีวิตได้ อีกทั้งเรื่องที่สังคมว่ากล่าวตนเองนั้น ยอมรับและขอโทษ แต่อยากให้เข้าใจว่าตนเองฐานะยากจน ไม่สามารถสร้างรั้วรอบขอบชิดรอบบ้านได้ และเด็กอยู่ตามวิธีชาวบ้าน ยืนยันตนเองจะดูแลหลานให้ดีกว่านี้
นางหอม เชื้อวงศ์พรหม อายุ 56 ปี แม่ครัวศูนย์พัฒนาเด็กเล็กบ้านระหาร เปิดใจว่า ตนเองสนิทกับเด็กในศูนย์พัฒนาเด็กเล็กทุกคน เนื่องจากเด็ก ๆ ชอบรับประทานอาหารฝีมือของตนเป็นอย่างมาก เด็กก็ชอบมาเล่นด้วยและพูดว่าตนเองทำอาหารทำกับข้าวอร่อย
ส่วนตัวเองก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าน้องกล้วย ต้องการมาหาตัวเองเพราะว่าอยากทานอาหาร อีกทั้งยืนยันว่าตั้งแต่ตนเองอยู่ในพื้นที่มาหลาย 10 ปีก็ยังไม่เคยเห็นเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น ที่จะมีเด็กเดินออกมาหาในเวลากลางค่ำกลางคืน คาดว่าเด็กอาจจะไม่ได้อยากมาที่บ้านตน แต่อาจจะอยากไปที่ศูนย์พัฒนาเด็กเล็กมากกว่า ยอมรับว่าตกใจมากที่ได้ยินว่า น้องกล้วยหลงทางบนถนนมืดเปลี่ยว ตนเองเห็นคลิปแล้วก็คิดว่าอาจจะมีใครพาไป หรือมีใครพามายังพื้นที่มืด ๆ ข้างป่าดังกล่าว
ตนยืนยันว่าเป็นไปไม่ได้ที่เด็กตัวเล็กแค่นี้จะเดินออกมาได้ด้วยตัวเองตามลำพังในช่วงกลางคืน เพราะคิดว่าเด็กอายุน้อย อาจจะมองเห็นบางสิ่งบางอย่างที่เรามองไม่เห็น ซึ่งเป็นความเชื่อของคนในพื้นที่ หรือเจ้าที่อาจจะอยากกินข้าวด้วยหรือเปล่าตนเองก็ไม่มั่นใจเช่นกัน
ด้านนางสาวไอลดา สิงห์ศรีดา อายุ 27 ปี ผู้ที่ขับรถไปพบเด็ก เล่าว่า ตนที่ตนขับไปเจอเด็กนั้นตนรู้สึกตกใจมาก ไม่คิดว่าจะมีเด็กมาเดินอยู่กลางถนน ตนคิดก่อนอันดับแรกเลยว่าเป็นโจรเอาเด็กมาล่อเราหรือปล่าว หรือเด็กตกรถ และอีกอย่างคือเด็กออกมาหาปลากับพ่อแม่ แล้วเกิดพ่อแม่เป็นลมไปหรือปล่าว
แต่พอตนจอดรถ เด็กก็วิ่งมาเขย่าข้างรถเลย ตอนนั้นตนจำไม่ได้ว่าเด็กพูดอะไร แต่ตนไม่ลงจากรถเลย เพราะตอนนั้นมืดมาก มองอะไรไม่เห็นเลย นอกจากมาไปด้านหน้ารถอย่างเดียว แล้วสักพักเด็กก็วิ่งออกไปข้างหน้ารถ ตนก็ไปขับรถตาม หลังจากนั้นเด็กก็วิ่งกลับมา ตนจึงให้แฟนถ่ายคลิปไว้เป็นครั้งที่ 2 และได้สอบถามเด็กจึงรู้ว่าหลงทางมา หลังจากนั้นตนก็ได้โทรตามกู้ภัยให้มาช่วย พอกู้ภัยมาถึง ตนจึงเปิดประตูลงไป เด็กก็ได้วิ่งเข้ามากอดตนเลย หลังจากนั้นตนก็สอบถามรายละเอียดของเด็ก ซึ่งเด็กสามารถตอบได้หมดเลยว่าบ้านอยู่ที่ไหน หลงมากับใคร ยายชื่ออะไร ก่อนที่ตนและกู้ภัยจะพาไปส่งถึงบ้าน
ทีมข่าวเดินทางมายังศูนย์กู้ภัยประดู่สัมพันธ์ชุมพลบุรี ต.ชุมพลบุรี อ.ชุมพลบุรี จ.สุรินทร์ นายวัชระ วงษา อายุ 31 ปี เจ้าหน้าที่กู้ภัยประดู่สัมพันธ์ชุมพลบุรี ระบุว่า ตนเองได้รับแจ้งจากพลเมืองดีเมื่อวันที่ 18 มี.ค.65 ช่วงเวลาประมาณ 19.00 น. พบเห็นเด็กหลงทางบริเวณริมถนนในพื้นที่เปลี่ยว ข้างป่ายูคาลิปตัส จึงประสานให้เจ้าหน้าที่กู้ภัยประดู่สัมพันธ์ชุมพลบุรี เข้าตรวจสอบพื้นที่ เมื่อตนเองเดินทางไปถึงนั้นไม่เกิน 5 นาที ก็พบเห็นว่าเจอเด็กหญิงกล้วย (นามสมมติ) อายุ 4 ขวบครึ่ง อยู่ในอาการตกใจและเสื้อผ้าเปียกทั้งตัว เนื่องจากสภาพอากาศมีฝนตกปรอย ๆ โดยพลเมืองดีเข้าไปโอบกอดน้องกล้วยไว้
ซึ่งจากการที่ตนเองได้พูดคุยสอบถาม ทราบว่าเด็กหญิงกล้วย เป็นเด็กที่ค่อนข้างเก่ง สามารถถามตอบรู้เรื่องทุกอย่าง โดยบอกว่า "ออกมาจากบ้านหลงทางมาค่ะ" บอกว่าจะไปที่โรงเรียนศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก ที่เป็นโรงเรียนของน้อง ซึ่งโรงเรียนนั้นอยู่ห่างจากบ้านประมาณ 3 กิโลเมตร น้องกล้วยบอกว่าอยู่บ้านแคนเกิด ซึ่งห่างกันเกือบ 2 กิโลเมตร
ซึ่งตนเองยังแปลกใจว่าน้องกล้วยเดินออกมาคนเดียวเปลี่ยว ๆ ได้อย่างไร เพราะสองข้างทางเป็นป่ายูคาลิปตัส และพื้นที่นา โล่งกว้าง ไม่มีแสงไฟส่องสว่าง คิดว่าเด็กอาจจะเดินตั้งแต่ช่วงที่ฟ้ายังสว่าง จนกระทั่งเริ่มค่ำมืด หาทางกลับบ้านไม่ถูก อีกทั้งเด็กวัยขนาดนี้ไม่น่าจะเดินเท้ามาได้ไกลเพียงนี้ ถ้าไม่มีคนพามาหรืออาจจะมีอะไรบางอย่างพามาหรือไม่ ส่วนตัวอยากให้มีการติดตั้งไฟส่องสว่างในพื้นที่ถนนเส้นนี้ด้วย เพราะในช่วงกลางคืนถนนเส้นนี้ค่อนข้างมืด และเปลี่ยวทำให้เกิดอันตรายได้ง่าย
