เปิดใจสาวถูกเพื่อนบ้านจอดรถขวางเขียนด่า เผยเคยแปะโน้ตให้ช่วยเลื่อน กลับไร้สำนึก (คลิป)

จากกรณีเฟซบุ๊ก “BubBib JubuJubu” โพสต์ภาพและข้อความระบุว่า "จอดรถหน้าบ้านเขาซะมิด มอไซค์อีเเก่คันน้อยๆ ออกจากบ้านไม่ได้ เดินยังลำบาก ยังมีหน้ามาเขียนด่าเจ้าของบ้านเขาอีก นี่หนามนุษย์ ใครกันที่ไม่ตรัสรู้" ทั้งนี้ รถคันดังกล่าวจอดรถขวางหน้าบ้าน ทำให้เปิดประตูออกไม่ได้ รวมถึงได้มีการเขียนจดหมายด่าว่า “นี่มันเป็นที่สาธารณะ ไม่มีใครเขาจะตรัสรู้หรอกว่า คุณจะออกกี่โมง ทีหลังก็กรุณาติดป้ายบอกไว้ที่หน้าบ้านไม่ต้องมาเขียนใส่ที่รถ O.K. ไม่เกรงใจกันเลย”

วันที่ 20 พ.ย. 61 น.ส.เจน (นามสมมติ) ผู้โพสต์ เปิดเผยว่า ตนไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์วันเกิดเหตุ แต่แม่โทรศัพท์เล่าให้ฟังว่า เมื่อวันที่ 17 พ.ย. เวลาประมาณ 05.00 น. รถของคนในหมู่บ้านมาจอดขวางหน้าบ้าน แม่จึงเดินไปให้คนในบ้านหลังดังกล่าวมาเลื่อนรถ แต่เป็นเพราะยังเช้าอยู่ จึงไม่มีใครออกมา แม่จึงได้เขียนข้อความทำนองว่า ป้าต้องออกไปทำงานตอนตี 5 จึงให้เลื่อนรถ เพราะกลัวว่ารถจะมีรอยขีดข่วน เนื่องจาก รถจักรยานยนต์ไม่สามารถออกได้ พร้อมกับเสียบไว้ที่ที่ปัดน้ำฝน แล้วแม่ตนก็ไปเรียกคนในบ้านหลังดังกล่าวอีกครั้ง พบกับพี่ชายเจ้าของรถที่มาช่วยเลื่อนรถ พร้อมกับกล่าวคำขอโทษ แล้วเรื่องราวก็จบ

ต่อมาวันที่ 18 พ.ย. มีกระดาษโน้ตแปะไว้ที่หน้าบ้านตามที่ตนโพสต์ลง เมื่อแม่เห็นก็ได้ปรึกษากับพี่ชายตนที่บวชเรียน ซึ่งพี่ชายก็ไม่ให้นำเรื่องนี้มาบอกตน แต่สุดท้ายแม่ก็เล่าให้ฟัง ซึ่งโดยปกติแล้ว หน้าบ้านตนมักมีคนนำรถยนต์มาจอดที่หน้าบ้าน แต่เวลาขอให้เลื่อนรถทุกคนก็จะให้ความร่วมมือ ไม่เหมือนกับกรณีดังกล่าวที่เขียนข้อความว่ากล่าวบุคคลอื่น แต่คำพูดกลับเข้าคนที่เขียนเอง น.ส.เจน กล่าวต่อว่า ความจริงแล้วที่บ้านได้เขียนป้ายห้ามจอดรถขวางประตูไว้ แต่ป้ายนี้จะอยู่ด้านในบ้าน จึงคิดว่าถ้าใครสังเกตก็จะทราบ ซึ่งเรื่องเช่นนี้ ตนคิดว่าเกี่ยวกับสามัญสำนึกว่าพฤติกรรมเช่นนี้ไม่ควรทำ ซึ่งปัจจุบันคนเรามองว่าเรื่องที่ตัวเองกระทำผิด กลับมองว่าทำถูก ซึ่งขณะนี้ตนก็ไม่ได้คิดแจ้งความ

ด้าน นายรณณรงค์ แก้วเพ็ชร์ ทนายความ กล่าวว่า การจอดรถดังในกรณีนี้สามารถทำได้ เนื่องจากเป็นพื้นที่สาธารณะ แต่เรื่องการจอดรถขวางเป็นเรื่องมารยาททางสังคม รวมไปถึงต้องดูที่เจตนาของผู้จอดรถว่าจงใจหรือไม่ ซึ่งหากมาจอด 1-2 ครั้ง ก็ไม่มีความผิด แต่ถ้าหากมาจอดเป็นประจำ คล้ายกับการจงใจ ถือว่ามีความผิดฐานก่อความเดือดร้อนรำคาญใจ ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 397 ส่วนเรื่องการเขียนข้อความนั้น ตนมองว่าเป็นเชิงโต้แย้งกัน โดยใช้คำพูดที่ไม่สุภาพเท่านั้น