เมื่อวันที่ 9 ก.พ.64 เวลา 10.00 น. ตำรวจสายตรวจตำบลนาจักร สภ.เมืองแพร่ รับแจ้งขอให้เข้าตรวจสอบบ้านหลังหนึ่ง อ.เมืองแพร่ จ.แพร่ เนื่องจากสงสัยว่าจะมีผู้เสียชีวิตอยู่ภายในบ้าน จึงรายงานให้พ.ต.อ.นรินทร์ วรรณมณี ผกก.สภ.เมืองแพร่ และพ.ต.ท.พากษกรณ์ เจนใจ รองผกก.สภ.เมืองแพร่ พร้อมชุดสืบสวนสภ.เมืองแพร่ เข้าตรวจสอบ
โดยที่เกิดเหตุเป็นบ้านจัดสรรชั้นเดียวปลูกติดกัน ภายในบ้านพบมีของเก่ามากมายกองอยู่ระเกะระกะ พบนายศุภชัย สุทธิวิวัฒน์ อายุ 64 ปี เจ้าของบ้าน อดีตเจ้าพนักงานที่ดินจังหวัดแพร่ ยืนอยู่ภายในบ้าน สวมเสื้อเชิ้ตลายสก็อตสีน้ำเงิน ไม่ยอมเปิดประตูบ้านให้ใครเข้าไปเด็ดขาด อ้างว่าเป็นพื้นที่ส่วนตัว แม่ไม่อยู่ในบ้าน น้องชายมารับไปอยู่ที่เชียงใหม่หลายเดือนแล้ว ไม่ได้อยู่ในบ้าน และไม่ยอมให้ใครเข้ามาในบ้านทั้งนั้น
จากนั้นพ.ต.ท.พากษกรณ์ จึงได้เข้าเจรจาใช้เวลานานเกือบ 3 ชั่วโมง จนนายศุภชัย ใจอ่อน ยอมให้เข้าไปในบ้าน แต่อนุญาตให้เข้าไปได้เพียงคนเดียวเท่านั้น จนพบว่านางบัวจีน คำแสน อายุ 89 ปี ผู้เป็นแม่ นอนอยู่บนที่นอนภายในบ้าน สภาพศพมีกลิ่นเหม็น ผิวหนังแห้ง จนเหลือแต่กระดูก จึงได้ประสานเจ้าหน้าที่ตำรวจพิสูจน์หลักฐานเข้าตรวจสอบที่เกิดเหตุ พร้อมแพทย์จาก รพ.แพร่ และเจ้าหน้าที่จากสมาคมอาสาสมัครกู้ภัยจังหวัดแพร่ ตรวจสอบบริเวณที่เกิดเหตุ เบื้องต้นไม่พบร่องรอยการต่อสู้ และที่ร่างของผู้เสียชีวิตไม่มีบาดแผลใด ๆ
สอบถามนางศรีรัตน์ คำมูล อายุ 59 ปี คนดูแลเล่าว่า ตนเห็นคุณยายครั้งสุดท้ายเมื่อวันที่ 15 ธ.ค.63 ส่วนวันที่ 16 ธ.ค.63 นายศุภชัยอ้างว่า พี่ชายมารับแม่ไปอยู่ที่ จ.เชียงใหม่ วันที่ 18 ธ.ค.63 นายศุภชัยบอกว่า ไม่ต้องมาแล้ว หลังจากนั้นตนก็ไม่ได้เข้าไปในบ้านอีกเลย กระทั่งพบเป็นศพวันที่ 9 ก.พ.64 รวมระยะเวลาที่นายศุภชัย นอนกับศพแม่ 1 เดือน 25 วัน
นายศุภชัย กล่าวว่า ปกติอยู่กับแม่ตลอดเวลา ไม่เคยไปไหน ตั้งแต่มาอยู่ที่ จ.แพร่ 20 กว่าปี ก็ดูแลแม่มาตลอด กระทั่งวันที่ 15 ธ.ค.63 ที่ผ่านมา แม่ก็หยุดหายใจ ตนก็รู้สึกช็อกไปเลย ทำให้ตนคิดถึงแม่มาก อยากอยู่กับแม่ ทุก ๆ วันตนจะอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าให้แม่ทุกวัน และที่ศพไม่เหม็นเพราะแม่เป็นคนกินเจ ไม่กินเนื้อสัตว์ ไม่มีโรคไม่มีภัย
ส่วนพี่น้องอยู่ต่างจังหวัดเลยไม่ได้กลับมาหากันบ่อยครั้ง เพราะติดเรื่องการแพร่ระบาดโควิด-19 แต่เมื่อก่อนมาบ่อย ตนจะออกไปซื้ออาหารเจเก็บไว้ เพราะตนก็กินเจตลอดชีวิตเหมือนแม่
น.ส.พัชรี ชัยมูล อายุ 28 ปี เพื่อนบ้านที่อยู่ใกล้กัน เล่าว่า เมื่อประมาณ 2-3 วันก่อน หลังจากเดินออกกำลังกายเสร็จ ตนนั่งเล่นอยู่หน้าบ้าน เวลา 21.00 น. จู่ ๆ สุนัขพันธ์ุไซบีเรียข้างบ้านก็หอน ซึ่งปกติจะไม่หอน จะเห่าเฉพาะคนที่แปลกหน้าและเดินผ่านเท่านั้น ตนคิดว่าคงเห็นผีถึงได้หอน
ทีมข่าวพบกับนายศุภชัย สุทธิวิวัฒน์ อายุ 64 ปี เจ้าของบ้าน ซึ่งเป็นลูกชายของผู้เสียชีวิต ได้พาทีมข่าวเข้าไปในบ้านและนำรูปภาพของแม่สมัยยังมีชีวิต รวมถึงอ่านข้อความ ที่เกี่ยวกับความรักของแม่ให้ทีมข่าวฟัง โดยจุดที่นอนเสียชีวิต ยังมีคาบน้ำเหลือง และกลิ่นเหม็นคละคลุ้ง
ด้าน นายศุภชัย สุทธิวิวัฒน์ อายุ 64 ปี ลูกชายของผู้เสียชีวิต เปิดเผยว่า แม่ของตนเสียชีวิตตั้งแต่วันที่ 15 ธ.ค.63 ที่ผ่านมา
ก่อนที่จะเสียชีวิต ตนกำลังพูดคุยกับแม่ แล้วจู่ ๆ แม่ก็หมดลมหายใจ แม่ของตนไม่มีโรคประจำตัว เพราะกินเจมาตลอดชีวิต ทำให้สุขภาพร่างกายแข็ง ช่วงที่แม่เสียชีวิตไป ตนใช้ชีวิตกับแม่ตามปกติ ดูแลแม่โดยเช็ดใบหน้า เช็ดเนื้อตัวให้ และยังพูดคุยด้วยเหมือนปกติ เวลาตนจะกินอะไร ตนจะชวนแม่กินด้วยตลอด เพราะตนรู้สึกว่า แม่ยังอยู่ด้วย โดยสิ่งที่ทำให้คิดว่า ยังอยู่คือ “หัวใจของแม่” เพราะ “ความรัก ไม่หนักแน่น เท่าความผูกพัน” และช่วงที่เกษียณตนอยู่กับแม่ 24 ชั่วโมง
หลังเกิดเรื่องตนไม่ได้แจ้งใคร สาเหตุที่ตนไม่ได้แจ้ง เพราะตนสัญญาว่าจะดูแลแม่ และตนรู้สึกผูกพันกับแม่มาก อีกทั้งตนกับแม่อยู่ด้วยกันมานาน ไม่อยากจะให้ไปไหน ก่อนหน้านี้ลูกหลานเคยชวนไปอยู่ จ.เชียงใหม่ แต่ตนไม่อยากให้แม่ไป และตนรู้สึกเป็นห่วง เกรงว่าถ้าแม่ออกไปข้างนอก จะต้องนั่งรถนาน และแม่อายุเยอะแล้วร่างกายไม่เหมือนแต่ก่อน รู้สึกกลัวว่าถ้าไปกระแทกอะไรแล้วจะรู้สึกเจ็บ
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่จะเสียชีวิต แม่ของตนไม่ได้พูดอะไรเป็นลาง แต่มักจะพูดตามประสาคนแก่ว่า “แม่อายุเยอะแล้วนะ อะไรก็ไม่แน่นอน” ทั้งนี้ตนอยากให้แม่มาเข้าฝัน แต่แม่ไม่ได้มาเข้าฝันเลย ตอนนี้น้ำตายังตกอยู่ตลอด แต่รู้สึกปลงแล้ว เพราะตนพยายามถึงที่สุดที่จะยื้อแม่ไว้
Advertisement