อุบลทุกข์หนักกินด้วงประทังหิว น้ำท่วมบ้านมิด ทั้งคันทั้งทุกข์ วอนขอส่งอาหารช่วย (คลิป)

วันที่ 14 ต.ค. 65 ทีมข่าวเดินทางเข้าไปสำรวจความเสียหาย ปริมาณน้ำที่เข้ามาท่วมในเขตพื้นที่ ต.ในเมือง อ.เมือง จ.อุบลราชธานี โดยมีชาวบ้านภายในซอยย่านถนนประสิทธิ์ มีน้ำเอ่อล้นเข้าท่วมชาวบ้านในเขตพื้นที่เมือง รวม 3 ชุมชน 200 หลังคาเรือน บางส่วนที่อยู่ลุ่มต่ำน้ำท่วมสูงเกินกว่า 1 เมตร โดยชาวบ้านที่น้ำท่วมสูงได้มีการอพยพไปอยู่ที่วัดศรีประดู่ ย้ายออกนอกพื้นที่บางส่วน

แต่สำหรับเส้นทางเข้าไปภายในชุมชนและภายในวัดนั้นไม่สามารถนำรถเข้าไปได้เพราะบางช่วงน้ำสูงจึงต้องใช้เรือ ภายในพื้นที่นอกจากจะมีวัดแล้ว มีคริสตจักรพระเยซูคริสต์ แห่งวิสุทธิชนยุคสุดท้าย พบว่าก็มีน้ำเข้าไปท่วมภายในคริสตจักร มีการกั้นกระสอบทรายและสูบน้ำออก

นางคำเติม อุดมรัตน์ อายุ 81 ปี ตัวแทนชาวบ้านในศูนย์อพยพ บอกว่า ขอบคุณที่ทีมข่าวเข้ามาสำรวจ และเข้ามาพูดคุยด้วยในวันนี้ เพราะตลอดที่ผ่านมายังไม่มีหน่วยงานเข้ามาช่วยเหลือ และเข้ามาเยี่ยม ส่วนใหญ่จะมีการนำมาลงไว้ที่จุดอพยพด้านนอก ชาวบ้านจะต้องพายเรือออกไปรับกันเอง หรือจะต้องมีลักษณะเดินลุยน้ำ บางจุดค่อนข้างสูง

นางคำเติม เปิดเข้ากล่องซึ่งปรุงสุกมาให้ทีมข่าวดู ภายในกล่องอาหารปรุงสุกนั้นประกอบด้วยไข่ต้ม ผัดลูกชิ้น และข้าวสวย อาหารปรุงสุกที่เปิดให้ทีมข่าวดู บางครั้งได้รับจากการแจกจ่ายช่วงเช้า พอตกเย็นก็ทานไม่ได้ เนื่องจากเกิดการบูดเน่าเสีย อาหารปรุงสุกยอมรับว่าสะดวกต่อการทาน แต่ไม่เหมาะสำหรับการจัดเก็บเอาไว้สำหรับการทานในมื้อต่อไป บางวันแจกตอนเช้า บางวันแจกตอนเย็น แต่พอที่จะเวียนนำไปทานในมื้ออื่น ก็ไม่สามารถทานซ้ำได้อีก เพราะเสียจนต้องนำไปทิ้ง

ส่วนตัวอยากจะได้รับเป็นของแจกที่เป็นอาหารแห้ง เช่น ปลาหมึก ปลาแห้ง น้ำพริก และเข้าสาร ซึ่งชาวบ้านสามารถปรุงทำกินกันเองได้ และจัดเก็บได้นานกว่าอาหารปรุงสุก และนอกจากนี้ตนเองของพูดอย่างไม่อายว่าเสบียงที่เป็นอาหารแห้ง ค่อนข้างขาดแคลนสำหรับจุดอพยพที่ตนเองอาศัยอยู่ แม้ว่าจะอยู่ในพื้นที่เมืองก็ตาม แต่การแจกจ่ายเรื่องอาหารแห้งค่อนข้างบางตา ภายในถุงที่ตนเองเก็บสะสมเอาไว้ มีเพียงแค่ปลากระป๋อง 2 กระป๋อง อาหารกึ่งสำเร็จรูป 2-3 ห่อ ผ้าอนามัย นม ขนม 1 กล่อง และกระดาษทิชชู แต่ถ้าหากมีหน่วยงานนำอาหารแห้งมาเพิ่มเติมก็น่าจะดีกว่าอาหารสุกที่เก็บได้ไม่นาน ที่สำคัญหากมีหน่วยงานราชการหรือหน่วยงานนำเงินมาแจกจ่าย ก็จะเป็นทุนสำรองสำหรับเตรียมที่จะซ่อมแซมบ้านหลังจากน้ำลดได้

นางวิบูลย์ ทนองเดช อายุ 72 ปี ชาวบ้านในพื้นที่หมู่บ้านเก่าหลัง บอกกับทีมข่าวว่าในวันนี้ปริมาณน้ำท่วมหลังคามิดแล้ว เมื่อเทียบกับปี 2562 และปี 2545 ตนเองได้มีการบันทึกเหตุการณ์ปริมาณน้ำที่เข้ามาท่วมในพื้นที่และท่วมบ้านของตนเอง ก็ไม่ได้หนักเท่าในปีนี้ ตอนวันที่ 9 ต.ค. 65 ล่องเรือไปสำรวจบ้านยังนั่งอยู่บนหลังคาถ่ายรูปเก็บบันทึกความทรงจำได้ วันนี้น้ำท่วมจนมิดหลังคาแทบมองไม่เห็นแล้ว

นางวิบูลย์ เผยว่า ตนเองไม่อยากจะเข้าไปดูบ้านในตอนนี้เพราะยังไม่รู้ชะตากรรมว่าบ้านจะอยู่ในสภาพแบบไหน เพราะเท่าที่รู้บ้านน้ำท่วมมิดหลังคาแล้ว ถ้าหากจับให้ไปดูตอนนี้ก็คงทำใจไม่ได้ เนื่องจากแทบจะมองไม่เห็นบ้าน ดังนั้นสิ่งที่ตนเองทำได้ก็คืออาศัยอยู่ที่ศูนย์อพยพแห่งนี้ คอยหาอาหารประทังชีวิตในแต่ละวัน ที่สำคัญการอยู่ที่วัดก็สามารถที่จะขอข้าววัดกินได้ คงไม่อดตาย

ส่วนทรัพย์สินที่อยู่ในบ้านแม้จะยกขึ้นหลังคาหรือที่สูงแล้ว ก็ไม่คิดว่าน้ำจะท่วมสูง จนกระทั่งเอาทรัพย์สินออกมาได้ไม่ทัน แต่ส่วนเรื่องของความต้องการนั้นตอนนี้ก็ยังคิดไม่ออกว่าต้องการอยากจะได้อะไร เพราะส่วนใหญ่มีแต่ความเครียด แต่หากมีหน่วยงานนำสิ่งของหรืออาหารมาแจกจ่ายก็พร้อมรับได้ทุกอย่าง เพราะไม่รู้ว่าจะต้องอยู่ในสภาพแบบนี้อีกนานแค่ไหนน้ำถึงจะลด คาดการณ์ว่ากว่าจะกลับเข้าบ้านได้ก็คงต้องเป็นช่วงปีใหม่หรือไม่

ทีมข่าวได้เข้าไปสำรวจความเป็นอยู่ของชาวบ้าน พร้อมกับทีมพันธมิตรจิตอาสา พบว่ามี 4 หมู่บ้าน 450 ครัวเรือน และในพื้นที่มี โรงเรียนปฐมศึกษา โดยเฉพาะตัวอาคาร และอุปกรณ์การเรียนจมน้ำ อีกทั้งยังมีวัดกุดชุม ซึ่งมีโบสถ์ และศาลาอาคารเปรียญเสียหาย

นางสัมฤทธิ์ วัย 50 ปี อาศัยอยู่ในพื้นที่หมู่บ้านกุดชุม อาศัยอยู่กับสามี หลังจากที่ตัวบ้านมีน้ำท่วม อยู่อาศัยไม่ได้ มีการต่อเติมทำเป็นที่พักชั่วคราว เป็นทั้งที่หลับนอน และห้องครัวสำหรับกินข้าว พร้อมพาทีมข่าวดูที่พักอาศัย เผยถึงสะเบียงอาหารว่ามีข้าวสารที่ซื้อตุนก่อนน้ำท่วม 1 กระสอบ ขณะที่เสบียงกำลังใจหรือข้าวสารอาหารแห้งก็มีหน่วยงานเข้ามาแจกจ่ายบ้าง แต่ก็ยังไม่เพียงพอ เพราะเนื่องจากหมู่บ้านห่างไกล และการเข้าออกยากลำบาก

ส่วนการหุงหาอาหาร ก็พึ่งพาพืชรอบบ้านที่น้ำไม่ท่วม เช่น หน่อไม้ โดยมีการพายเรือออกไปเก็บมาต้มกิน จิ้มกับน้ำพริกปลาร้าแจ่วบอง และในวันนี้สามีเพิ่งจะไปเก็บเอาด้วงมาให้จำนวนหนึ่ง เตรียมที่จะนำมาลวก แล้วตำน้ำพริกกินกันในมื้อถัดไป แต่ตลอด 1 เดือนที่น้ำท่วม ส่วนตัวอยากเปลี่ยนรสชาติอาหารบ้าง อยากจะทานประเภทเนื้อหมูหรือเนื้อไก่ เพราะทุกวันนี้ทานแต่น้ำพริกและอาหารกึ่งสำเร็จรูป

เช่นเดียวกับครอบครัวของ นายประภาส อายุ 65 ปี ที่อาศัยอยู่กับภรรยา ภายใต้บ้านที่มีน้ำล้อมรอบ เจ้าตัวนั่งอยู่บนหลังคา บ้านชั้น 2 เพื่อรอให้หน่วยงานมาช่วยเหลือ ส่วนนางทองมี เผยว่า ทุกวันนี้มีอาการป่วยเป็นไข้ต่อเนื่องมาแล้ว 5 วัน คาดว่าเกิดจากอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย แต่ก็ต้องทานยาแก้ปวดที่มีอยู่ติดบ้าน เพื่อบรรเทาอาการไข้ ส่วนตัวไม่อยากจะออกไปโรงพยาบาล เพราะเนื่องจากเข้าออกลำบากต้องใช้แต่เรือพายเท่านั้น

ขณะที่เรื่องของอาหารการกิน ทุกวันนี้ก็มีแต่อาหารกึ่งสำเร็จรูป และปลากระป๋อง หรือข้าวกล่องที่มีคนนำมาแจกจ่าย บางวันเอามาแจกตอนเช้า พอถึงตกเย็นกินก็ไม่ได้เนื่องจากบูดเสีย ส่วนตัวจึงอยากกินอะไรที่ร้อน ๆ และได้ซดน้ำอุ่น ๆ หรือเป็นไปได้ ก็อยากทานก๋วยเตี๋ยวบ้าง

ล่าสุด @Central Ubon ได้แจ้งปิดการให้บริการชั่วคราวแก่ลูกค้าที่มาใช้บริการ เนื่องจากได้รับผลกระทบ สถานการณ์น้ำท่วมสูง โดยระบุข้อความว่า "เนื่องด้วยสถานการณ์น้ำท่วมสูงในปัจจุบัน ส่งผลให้รถยนต์ขนาดเล็กและรถจักรยานยนต์ส่วนบุคคลไม่สามารถสัญจรได้ตามปกติ โดยจะต้องเดินทางด้วยรถบรรทุกขนาดใหญ่ยกสูงเท่านั้น

ด้วยความห่วงใยผู้เข้ามาใช้บริการ และเพื่อนพนักงานร้านค้าทุกท่าน ศูนย์การค้าเซ็นทรัล อุบล จึงมีความจำเป็นต้องปิดให้บริการชั่วคราว ตั้งแต่วันที่ 14-19 ต.ค. 65 หรือจนกว่าสถานการณ์จะดีขึ้น

ศูนย์การค้าฯ ต้องขออภัยในความไม่สะดวกมา ณ ที่นี้ และขอส่งกำลังใจให้กับพี่น้องชาวอุบลราชธานี และจังหวัดใกล้เคียงทุกท่าน ให้ผ่านสถานการณ์นี้ไปด้วยกันอย่างดีที่สุด ขอแสดงความนับถือ ศูนย์การค้าเซ็นทรัล อุบล"

บรรยากาศที่หมู่บ้านกุดกั่ว ม.3 ต.ดอนมดแดง อ.ดอนมดแดง ถูกน้ำท่วมสูงกว่า 1 เมตร ถนนถูกตัดขาด ซึ่งการสัญจรเข้าหมู่บ้านต้องใช้รถไถบริการที่รับส่งคนฟรี แต่มีค่าบริการสำหรับการขนส่งรถเข้าออกหมู่บ้าน ทีมข่าวใช้วิธียกรถข่าวขึ้นรถไถลาก เพื่อเข้าไปด้านในหมู่บ้าน เนื่องจากมีบางจุดกลางหมู่บ้านที่เป็นจุดแห้งสามารถจอดรถได้ มีค่าบริการสำหรับรถเก๋งคันละ 150 บาท

เมื่อเข้ามาในหมู่บ้านทีมข่าวเข้าสำรวจความเสียหาย พบว่ามีบ้านที่ถูกน้ำท่วมกว่า 200 หลังคาเรือน กระแสน้ำไหลแรงมาก เนื่องจากจุดนี้อยู่ติดแม่น้ำมูล และลำเซบก ขนาบหมู่บ้านทั้ง 2 ฝั่ง

นางหนูกร ปู่ยืน นำทีมข่าวไปสำรวจในบ้านที่ถูกน้ำท่วมกว่า 50 เซนติเมตร ข้าวของต่าง ๆ ถูกยกผูกไว้ที่สูง แต่มีบางอย่างเช่นตู้เก่า ที่ยอมตัดใจแช่น้ำ พร้อมกล่าวว่า ต้องนอนที่แคร่หน้าบ้าน เพราะบนบ้านชั้น 2 มีทั้งลูกหลานรวม 5 คนนอนอยู่

ตอนนี้เดินแช่น้ำทุกวันจนเท้าเริ่มมีอาการแสบแดง ตัวเองมีโรคประจำตัวเป็นเบาหวาน ตอนนี้มีแค่ยารักษาโรคประจำตัวของตัวเองเท่านั้น จึงอยากได้ยาทาแก้น้ำกัดเท้า เพื่อไม่ให้อาการลุกลาม

จากนั้นทีมข่าวนั่งเรือเข้าไปที่บ้านด้านในหมู่บ้าน ซึ่งน้ำเชี่ยวไหลแรงมาก นายนิวัต แฝงเดช เจ้าของบ้านลงไปวัดระดับน้ำให้ทีมข่าวดูพบว่าท่วมเกือบมิดศีรษะ เจ้าตัวต้องนอนบนเรือที่ผูกไว้ข้างบ้าน โดยมีข้าวของจำเป็น เช่น เสื้อผ้า เสื่อ นอนด้วยกันกับสุนัข 1 ตัว

นายนิวัต กล่าวว่า สาเหตุที่นอนบนเรือเพราะกลัวกระแสน้ำที่ไหลแรง หวั่นว่าบ้านจะพัง โดยทุกวันนี้ต้องเดินขึ้นลงเรือทุกวัน เท้าเริ่มมีอาการคัน ก่อนหน้านี้ได้ยามาจากเจ้าหน้าที่บ้าง แต่ก็ยังไม่เพียงพอ สิ่งที่ต้องการคือยาทาแก้น้ำกัดเท้า และข้าวสารอาหารแห้งเพื่อประทังชีวิต