สยองลูกป่วยจิตนอนกับศพแม่ 4 ปีเพื่อนทำความแตก ข้างบ้านหลอนผีโผล่ (คลิป)

จากกรณีเมื่อวันที่ 9 ต.ค. 65 เจ้าหน้าที่ตำรวจ สภ.เสม็ด และเจ้าหน้าที่กู้ภัยมูลนิธิไตรคุณธรรม (ซำเต็กไท้) ชลบุรี ได้รับแจ้งพบโครงกระดูกภายในบ้านหลังหนึ่งในพื้นที่ หมู่ 4 บ.ซากพุดซา ต.ห้วยกะปิ อ.เมือง จ.ชลบุรี

เมื่อเจ้าหน้าที่เดินทางไปตรวจสอบ พบว่าเป็นบ้าน 2 ชั้น ด้านล่างเป็นปูนเปลือย ด้านบนเป็นไม้ สภาพค่อนข้างเก่าและทรุดโทรม เต็มไปด้วยหยากไย่ โดยเมื่อขึ้นไปที่ชั้น 2 เจ้าหน้าที่ก็ต้องผงะกับกองขยะขนาดใหญ่ที่กระจายอยู่ทั่วพื้นที่ และที่สำคัญคือบริเวณแคร่ไม้มุมห้อง พบโครงกระโหลกมนุษย์ตั้งอยู่อย่างชัดเจน และเมื่อเปิดเศษผ้าที่วางกองอยู่ใกล้ ๆ ออก ก็พบกับชิ้นส่วนกระดูกร่างกายของมนุษย์วางอยู่ พร้อมกับมีไม้เท้าช่วยเดินสำหรับผู้สูงอายุวางพาดอยู่ด้วย

หลังตรวจสอบทราบว่าเจ้าของโครงกระดูกคือ “นางอารีย์” (สงวนนามสกุล) อายุ 69 ปี ซึ่งอาศัยอยู่ในบ้านหลังนี้กับลูกสาววัย 49 ปี ที่มีภาวะทางระบบประสาท มีอาชีพเก็บของเก่าขาย ทราบชื่อภายหลังคือ “นางสาวปทุม” (นามสมมติ)

ล่าสุดวันที่ 11 ต.ค 65 ทีมข่าวอมรินทร์ทีวีเดินทางไปยังจุดเกิดเหตุ ซึ่งเป็นลักษณะบ้านเช่า พบว่าบริเวณพื้นใต้ถุนบ้านเต็มไปด้วยน้ำขัง และรอบ ๆ บ้านเต็มไปด้วยถุงพลาสติกกับขวดพลาสติก รวมถึงมีแมวประมาณ 3-4 ตัววิ่งไปมารอบ ๆ บนตัวบ้าน

เบื้องต้นทีมข่าวได้คุยกับ “นางสาวแหวน” (นามสมมติ) ชาวบ้านที่เช่าบ้านอยู่ด้านหลังบ้านที่เกิดเหตุ เจ้าตัวเล่าให้ฟังว่าตนเพิ่งย้ายมาอยู่ที่นี่ได้ 1 ปี ยอมรับว่าที่ผ่านมาไม่เคยเจอ “นางอารีย์” มาก่อน แต่จะเจอ “นางสาวปทุม” บ่อยมาก มักจะขับจักรยานเข้าออกบริเวณบ้านทุกเช้า-เย็น ที่ผ่านมา

จนกระทั่งเมื่อประมาณวันที่ 4 และ 5 ต.ค. 65 ตนเห็นว่า “นางสาวปทุม” กลับมาที่บ้านพร้อมเพื่อนผู้หญิง 1 คน แล้วก็นั่งคุยกันอยู่ที่บริเวณใต้ถุนบ้านหลังดังกล่าว โดยก่อนที่เพื่อนของเขาจะเดินทางกลับ ก็มีโอกาสได้แวะคุยกับตน เพื่อนของ “นางสาวปทุม” เล่าว่าบังเอิญเจอ “นางสาวปทุม” ขณะปั่นจักรยานอยู่ข้างถนนแถวนี้ แต่ตอนแรกยังไม่แน่ใจ พอแวะจอดดูและสอบถามถึงรู้ว่าใช่ จึงอยากรู้ว่าความเป็นอยู่ของ “นางสาวปทุม” เป็นยังไง ทำไมถึงได้มาปั่นจักรยานคล้ายกับคนเก็บของเก่า ทั้ง ๆ ที่เรียนจบถึงปริญญาตรี ครอบครัวที่ กทม. ก็มีฐานะ ซึ่งเพื่อนคนนี้ก็รู้จักกับครอบครัวของ “นางสาวปทุม”

จึงให้ “นางสาวปทุม” พากันมาที่บ้านหลังนี้ พร้อมกับจำได้ว่าเมื่อ 4 ปีก่อน “นางสาวปทุม” พาแม่ออกจากบ้านที่ กทม. มาด้วย ก็เลยถามว่าแม่ไปไหน “นางสาวปทุม” ก็เล่าให้เพื่อนฟังว่าแม่เสียชีวิตไปแล้ว แต่ไม่ได้เล่าว่าเสียชีวิตด้วยเหตุใด

หลังจากนั้น “นางสาวแหวน” บอกว่าก็เห็นเพื่อนคนนี้ซื้อของมาเยี่ยม “นางสาวปทุม” เรื่อย ๆ แต่ไม่เคยได้ขึ้นไปที่ชั้น 2 ของบ้านสักครั้ง คาดว่าเพื่อนคงเริ่มเอะใจแล้วว่าสถานการณ์ไม่ปกติและคงได้มีการแจ้งไปยังครอบครัวของ “นางสาวปทุม” และได้มีการขอเบอร์โทรศัพท์ของตนไปด้วย กระทั่งเมื่อวันที่ 9 ต.ค. 65 ตอนเช้า เพื่อนคนนี้โทรศัพท์มาหาตน เพื่อสอบถามว่า “นางสาวปทุม” อยู่ที่บ้านไหม ตนก็บอกไปว่าไม่อยู่ จากนั้นไม่นานครอบครัวของ “นางสาวปทุม” และเพื่อนคนนั้น กับเจ้าหน้าที่ตำรวจพร้อมเจ้าหน้าที่กู้ภัยก็พากันมากันที่บ้านหลังนี้ เพราะเชื่อว่าหากเข้ามาตอนที่ “นางสาวปทุม” อยู่คงยากที่จะได้ขึ้นไปตรวจสอบชั้น 2 ของบ้าน

เมื่อมาถึง น้องชายของ “นางสาวปทุม” ก็ให้เจ้าหน้าที่ตำรวจลองขึ้นไปตรวจสอบชั้น 2 ของบ้าน พร้อมกับบอกตนว่าก่อนหน้านี้ “นางสาวปทุม” พาแม่ออมาอยู่ด้วย แต่ที่ผ่านมาครอบครัวติดต่อ “นางสาวปทุม” ไม่ได้เลย เพราะเขาไม่มีโทรศัพท์ตนถึงเริ่มมั่นใจว่าที่ชั้น 2 ต้องมีอะไรแน่ ๆ

ปรากฎว่าทันทีที่เปิดประตูบ้านก็ต้องผงะกับกลิ่นสาบศพ เพราะภายในห้องเต็มไปด้วยขยะและไปพบโครงกระดูกมนุษย์วางอยู่บนแคร่ไม้ด้วย แล้วไม่นาน “นางสาวปทุม” ก็ปั่นจักรยานกลับมาที่บ้าน เมื่อเห็นเจ้าหน้าที่ตำรวจก็ตกใจ คล้ายกับมีอาการคลั่ง จะวิ่งพุ่งไปที่บ้านอย่างเดียว เนื่องจากที่ผ่านมา “นางสาวปทุม” จะหวงบ้านมากไม่ให้ใครเข้าใกล้เลย หากใครเดินไปใกล้ ๆ ก็จะเอาไม้ไล่ตีตลอด ตอนนั้นน้องชายเขาก็เข้าไปเกลี้ยกล่อมให้สงบสติและให้เจ้าหน้าที่นำส่งโรงพยาบาลเพื่อเข้ารับการรักษา

“นางสาวแหวน” ยอมรับว่าตกใจมาก เพราะตลอด 1 ปี ที่ตนย้ายมาอยู่ที่นี่ไม่เคยเห็น “นางอารีย์” มาก่อน ไม่เคยได้ยินเสียงแปลก ๆ หรือสิ่งลี้ลับที่จะบ่งบอกว่าเป็น “นางอารีย์” เลย มีเพียงแค่ลมแรง ๆ และเมื่อเดือน พ.ค. 65 ตนเห็น “นางสาวปทุม” ขึ้นไปชั้น 2 แล้วเปิดประตูหลังบ้านออกมา ตอนนั้นมีแมวประมาณ 10 ตัว วิ่งกรูออกมา พร้อมกับมีกลิ่นเหม็นลอยออกมาด้วย ตนก็ตกใจ เพราะก่อนหน้านี้เห็นแมวแค่ 3-4 ตัว ที่อยู่ชั้น 1 ของบ้าน แต่ด้วยความที่รอบบ้านของ “นางสาวปทุม” เต็มไปด้วยน้ำขังและขยะ ตนก็เลยคิดว่าเป็นกลิ่นของเสียเหล่านั้นไม่เอะใจเลยว่าจะเป็นกลิ่นสาบศพ

แล้วหลังจากนั้นตนก็เริ่มสังเกตว่าทำไม “นางสาวปทุม” จะใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่ที่แค่ใต้ถุนบ้านกับบริเวณบันไดทางขึ้นชั้น 2 เท่านั้น ไม่ขึ้นไปที่ชั้น 2 เลยสักครั้ง แล้วกลางคืนก็จะมีเสียงเหมือน “นางสาวปทุม” ทุบของปั้ง ๆ เป็นประจำ แต่ตนก็ไม่ได้ถาม เพราะได้ยินชาวบ้านที่อยู่มาก่อนเล่าว่า “นางสาวปทุม” สติไม่ค่อยดี ชอบอาละวาด อาจจะมีแค่บางวันที่ตนเอาอาหารแมวไปให้เวลาที่ “นางสาวปทุม” ไม่อยู่บ้าน

นอกจากนี้เจ้าตัวยังเล่าให้ฟังว่า เท่าที่ได้คุยกับเพื่อนและครอบครัวของ “นางสาวปทุม” ก็ทราบว่าก่อนหน้าที่เขาจะพาแม่ย้ายมาอยู่ที่นี่ ได้ไปยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติด จนทำให้ส่งผลต่อระบบประสาท บวกกับอาจจะเครียดที่แม่มาเสียชีวิตหลังจากพามาอยู่ได้ไม่นานหรือไม่ เพราะหลังจากเกิดเหตุตนมีโอกาสได้สอบถามกับชาวบ้านในละแวกที่อยู่มานาน ก็ได้ยินมาว่าเมื่อต้นปี 61 ที่ “นางสาวปทุม” พาแม่เข้ามาอยู่ที่นี่ ชาวบ้านเห็นแม่หรือ “นางอารีย์” แค่ 4-5 ครั้ง ที่เดินด้วยไม่เท้าช่วยเดินอยู่บนบ้าน แล้วหลังจากนั้นก็ไม่มีใครเห็นอีกเลย มีเพียงแค่ช่วงประมาณกลางปี 61 ที่ชาวบ้านได้กลิ่นเหม็นแรง ๆ แต่พอเดินดูก็พบซากหมาตายที่พงหญ้าแถวบ้าน “นางสาวปทุม” จึงไม่มีใครสืบต่อ เพราะคิดว่าเป็นกลิ่นหมาตายจริง ๆ จึงคาดว่า แท้จริงแล้ว “นางอารีย์” น่าจะเสียชีวิตตั้งแต่ตอนนั้นหรือเปล่า

ทั้งนี้ถ้าถามว่าส่วนตัวกลัวไหม เจ้าตัวยอมรับว่าไม่ได้รู้สึกกลัว ไม่ย้ายออกไปไหน เพราะที่ผ่านมาอยู่มาอย่างสงบสุขวิญญาณของ “นางอารีย์” ไม่เคยมาวุ่นวายอะไรและบวกกับตนกับสามีได้มีการจุดธูปบอกให้ดวงวิญญาณไปสู่สุขคติ และไม่ได้มีเจตนาจะลบหลู่ใด ๆ แล้ว

จากการตรวจสอบประวัติ น.ส.ปทุม ลูกสาวของผู้เสียชีวิต ทราบว่า เรียนจบถึงปริญญาตรี ครอบครัวที่ กทม. ก็มีฐานะ มีอาชีพเก็บของเก่าขาย และีอาการทางประสาท

ต่อมาทีมข่าวได้พูดคุยกับ “นางสาวสร้อย” (นามสมมติ) ชาวบ้านที่อยู่ในละแวกที่เกิดเหตุมาประมาณ 20 ปี เจ้าตัวเล่าให้เราว่าเมื่อประมาณต้นปี 61 ตนเห็นว่า “นางสาวปทุม” ขับ จยย. มาแถวนี้ และมีถังน้ำคล้ายกับคนทำงานแม่บ้าน ตั้งที่เบาะหลังมาด้วย แล้วก็เข้ามาถามกับตนว่ามีบ้านให้เช่าไหม ตนก็เลยประสานกับคนดูแลบ้านเช่าให้ และบอกว่าให้เข้ามาดูบ้านอีกทีตอนเย็น แต่วันนั้น “นางสาวปทุม” ขับ จยย. วนเข้ามาที่นี่ถึง 7 รอบ โดยที่ไม่ได้พาแม่มาด้วย ตนก็งงว่าทำไมถึงวนไปวนมาทั้งๆที่ตนก็บอกไปแล้วว่าให้เข้ามาทีเดียวตอนเย็น แต่พอตกเย็น คนดูแลบ้านเช่าขอเลื่อนเป็นอีกวันนึง ตนก็เลยบอก “นางสาวปทุม” ไปว่าให้เข้ามาอีกวัน แต่เขากลับเข้ามาเคาะบ้านตนแล้วตะโกนถามเรื่องบ้านเช่าซ้ำ ๆ อยู่นั้น จนตนต้องไล่ให้ออกไป

ผ่านไปสักประมาณ 3-4 วัน คาดว่า “นางสาวปทุม” คงย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านแล้ว เพราะขณะที่ตนอาบน้ำเสร็จแล้วเดินออกมาที่หน้าต่างชั้น 2 ปรากฎหันไปเห็นผู้หญิงแก่ ๆ คนนึง รูปร่างสูงใหญ่ ใส่เสื้อคอกระเช้าและนุ่งผ้าถุง นั่นคือ “นางอารีย์” ยืนโดยใช้ไม้เท้าช่วยเดินอยู่ที่บริเวณบันใดหน้าบ้านหลังเกิดเหตุ ซึ่งอยู่ตรงกับหน้าต่างหลังบ้านตนพอดี

ตอนนั้น “นางอารีย์” ก็หันมายิ้มให้ตน ตนก็ยิ้มตอบแต่ไม่ได้คุยอะไรกัน แล้วหลังจากนั้นก็มีชาวบ้านเห็น “นางอารีย์” ที่เดิมอีกประมาณ 3-4 ครั้ง ตลอดช่วงต้นปี และพอเข้าสู่กลางปีก็ไม่มีใครเห็นอีกเลย ซึ่งตอนแรกตนไม่เอะใจเพราะคิดว่า “นางอารีย์” เป็นแม่ของ “นางสาวปทุม” แล้วแค่มาส่งลูก มาอยู่กับลูกแค่ชั่วคราวที่นี่ ก่อนจะกลับบ้านที่อื่นไป บวกกับตนไม่เคยได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือจากใครด้วย

แต่อยู่ไปอยู่มา “นางสาวปทุม” ก็เริ่มมีพฤติกรรมแปลก ๆ คือ เริ่มมองชาวบ้านด้วยตาขวาง เริ่มเอาแมวมาเลี้ยงที่บ้านหลายตัว ชอบทำอะไรเสียงดัง ชอบใช้ไม้ฟาดผนังบ้าน ฟาดข้าวของดังลั่น บวกกับมีเสียงด่าประมาณว่า “มึงจะเรียกทำเหี้-อะไรนักหนาเนี่ย” ซึ่งตนก็ไม่แน่ใจว่าเขาคุยกับแมวหรือกับ “นางอารีย์” แต่ไม่ได้ยินเสียงคนแก่ตอบโต้ออกมาเลยสักครั้ง

กระทั่งกลางปี 61 ชาวบ้านเริ่มได้กลิ่นเหม็นคล้ายกับซากศพ ซากของตาย ก็เลยออกตามหา จนไปเจอศพหมาที่ใกล้ ๆ บ้านของ “นางสาวปทุม” บวกกับเขาเองก็บอกกับชาวบ้านว่าหมาของคลอดลูกแล้วตาย ยังไม่ได้เอาไปทิ้ง เรื่องก็เลยเงียบกันไป แต่ผ่านไปไม่นาย เรื่องน่าผิดสังเกตก็เกิดขึ้น คือเขาเอากุญแจ 5 ตัวมาล็อกที่ประตูเข้าชั้น 2 ฝาผนังตรงไหนไม่รู้ก็จะเอาไม้มาปิดทับหมด หน้าต่างไม่เคยเปิด ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ล็อกแค่กุญแจตัวเดียว

จากนั้นประมาณปลายปี 61 ตนเริ่มสังเกตุเห็นว่า “นางสาวปทุม” ลงมานอนที่แคร่ใต้ถุนบ้าน บางทีก็เอาสังกะสีมาปูนอนที่พื้นใต้ถุนบ้าน เหมือนกับหลบกลิ่นเหม็นจากศพแม่ที่บนบ้านหรือไม่ เพราะเมื่อก่อนยังเห็นว่านอนชั้น 2 ได้ แล้วพอเข้าสู่ปี 65 ก็เริ่มขยับขึ้นไปนอนที่บริเวณบันไดทางขึ้นชั้น 2 คาดว่ากลิ่นเหม็นคงหายไปแล้ว จึงขึ้นไปนอนได้

แล้วช่วงปี 62 ก็เริ่มเอาถุงพลาสติก เอาขวดมาแขวนไว้ที่ราวบันไดตรงประตูหน้าบ้านของเขา จนจากเดิมที่ตนเคยสามารถมองเห็นประตูบ้านของ “นางสาวปทุม” ได้ ก็กลายเป็นว่าไม่สามารถมองเห็นได้อีกเลย บวกกับเขาไม่จ่ายค่าน้ำค่าไฟมาประมาณ 3 ปีทำให้ตอนกลางคืนทุกอย่างจะมืดสนิทมาจนถึงปัจจุบัน ส่วนค่าเช่าบ้านก็คาดว่าครอบครัวเขาคงโอนเข้าบัญชีเขาเองทุกเดือน เพียงแค่ไม่ได้มาเยี่ยม

“นางสาวปทุม” มักมีอารมณ์รุนแรง ขนาดลูกของตนวิ่งเล่นกับเพื่อนแล้วเผลอเอาของเล่นไปวางไว้ตรงหน้าบ้านของเขา เขาก็ตะโกนด่า จ้องมอง เหมือนโกรธที่ลูกตนเข้าไปพื้นที่บ้านเขา เนื่องจากเขาจะหวงบ้านมากไม่ว่าใครก็ตามไม่สามารถเข้าไปในละแวกบ้านเขาได้เลย

หนักกว่านั้นสามีตนยังเคยโดน “นางสาวปทุม” ด่าอีก อย่างช่วงประมาณกลางปี 63 สามีเห็น “นางสาวปทุม” กำลังเดินหาอะไรบางอย่างอยู่ที่ใต้ถุนบ้าน ก็เลยถามด้วยความหวังดีว่ากำลังหาอะไรอยู่ แต่กลับโดนด่ากลับว่า “แล้วมึงมายุ่งอะไรด้วยอีเหี้-“ จากนั้นก็วิ่งปรี่ถือขวดแก้วเข้ามาคร่อมสามีตน พร้อมพูดว่า “ไอ้หน้าส้นตีนตัวไหนแน่จริงมึงเข้ามาเลย” แล้วก็เอามือไปข่วนหน้าสามีของตน จนต้องโทรเรียกให้เจ้าหน้าที่ตำรวจเข้ามาห้าม แต่ด้วยความที่เห็นว่าเขาเป็นผู้หญิงจึงไม่ได้เอาความอะไร และวันนั้นตำรวจก็ไม่ได้มีการตรวจสอบบ้านของ “นางสาวปทุม” ด้วย เพราะพอเจ้าหน้าที่ตำรวจมาและมีการสอบถาม “นางสาวปทุม” ก็บ่ายเบี่ยงด้วยถ้อยคำอ่อนโยนพร้อมกับอุ้มแมวพาดบ่า บอกว่า “ไม่เคยไปไหนเลยค่ะ อยู่แต่บ้าน”

ขณะที่ “พ.ต.อ.ชนะไชย เกษมวงศ์” ผกก.สภ.เสม็ด จ.ชลบุรี ได้ให้ข้อมูลว่า ขณะนี้โครงกระดูกของ “นางอารีย์” อยู่ในขั้นตอนของการชันสูตรเพื่อยืนยันตัวตน ส่วน “นางสาวปทุม” ก็อยู่ในการดูแลของทีมแพทย์ที่โรงพยาบาลชลบุรี เบื้องต้นเท่าที่มีการสอบถาม “นางสาวปทุม” ใจที่เกิดเหตุ เจ้าตัวให้การไม่เหมือนกันในแต่ละรอบ บ้างก็ยอมรับว่าแม่เสียชีวิตไปแล้วและตนได้ส่งผมแม่ไปเผาที่วัดแล้ว แต่เมื่อถามอีกครั้งก็บอกว่าแม่นอนหลับอยู่บนบ้าน