เส้นทางแห่งการให้ 'วัดพระบาทน้ำพุ' วัดเพื่อผู้ป่วยเอดส์แห่งแรกของไทย
เปิดประวัติ 'วัดพระบาทน้ำพุ' จากอดีตถึงปัจจุบัน วัดเพื่อผู้ป่วยเอดส์แห่งแรกของไทย บ้านหลังสุดท้ายของผู้ที่ถูกทอดทิ้ง
ข่าวที่เกี่ยวข้อง
วัดพระพุทธบาทประทานพร หรือ วัดพระบาทน้ำพุ ตั้งอยู่ที่ ต.เขาสามยอด อ.เมือง จ.ลพบุรี วัดแห่งนี้รู้จักกันดีว่ามีรอยพระพุทธบาทเป็นสถานรักษาพักฟื้นผู้ติดเชื้อและผู้ป่วยโรคเอดส์และเป็นที่ตั้งของมูลนิธิธรรมรักษ์ วัดแห่งนี้เริ่มต้นรับรักษา และฟักฟื้นผู้ติดเชื้อและผู้ป่วยโรคเอดส์ครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2535 และดำเนินการต่อเนื่องมาจนถึงปัจจุบัน ผู้ริเริ่มโครงการคือเจ้าอาวาส พระราชวิสุทธิประชานาถ (อลงกต ติกฺขปญฺโญ) หรือที่รู้จักกันในนาม หลวงพ่ออลงกต
การดำเนินการเกี่ยวกับโรคเอดส์มีสองส่วน ส่วนแรกคือรับดูแลรักษาผู้ติดเชื้อ และผู้ป่วยโรคเอดส์ทั่วไปจากทั่วประเทศ ส่วนที่สองคือการรับอุปการะเด็กกำพร้าที่ได้รับผลกระทบโรคเอดส์จากบิดามารดา ทั้งสองส่วนอยู่ในการดูแลของวัดประมาณ 2,000 คน แบ่งเป็นเด็กประมาณ 1,300 คน ในแต่ละเดือนวัดจะมีค่าใช้จ่ายประมาณ 4 ล้านบาท เป็นค่าใช้จ่ายในส่วนของค่าอาหาร ยารักษาโรค ค่าบริหารจัดการภายในวัด และค่าเผาศพ ปัจจุบันได้รับเงินสนับสนุนจากรัฐบาลไทยเดือนละ 100,000 บาท ส่วนที่เหลือเป็นการรับบริจาคจากผู้มีจิตศรัทธา ส่วนยาต้านไวรัสเอดส์และอาสาสมัครได้รับการสนับสนุนจากต่างประเทศ
หลวงพ่ออลงกต เจ้าอาวาสวัดพระบาทน้ำพุ เคยเผยว่า วัดพระบาทน้ำพุเป็นวัดแรกที่เปิดรับดูแลผู้ป่วยโรคเอดส์ระยะสุดท้าย ซึ่งตอนนั้นมีปัญหาเอดส์อย่างรุนแรง และชาวบ้านไม่ต้อนรับผู้ป่วยเลย ชาวบ้านเกิดความกลัวและรังเกียจอย่างหนัก แต่สุดท้ายเอาชนะใจชาวบ้านได้ ทำให้ทุกวันนี้จึงเป็นเหมือนกับศูนย์พักพิงของผู้ป่วยโรคเอดส์และลูกหลาน ที่วัดพระบาทน้ำพุได้ดูแลผู้ป่วยระยะท้าย โดยเน้นให้การดูแลผู้ป่วยโรคเอดส์ระยะท้าย ปัจจุบันได้ร่วมกับกระทรวงสาธารณสุขยกระดับวัดวัดพระบาทน้ำพุเป็นสถานชีวาภิบาล เพื่อเป็นศูนย์กลางการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้าย ผู้ป่วยระยะพึ่งพิง และผู้ป่วยติดเตียงใน จ.ลพบุรี รวมถึงพื้นที่ใกล้เคียงเพื่อให้ผู้สูงอายุได้มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น
ตนมองเห็นอนาคตบ้านเมืองว่า จะมีผู้สูงอายุที่ไม่มีลูกหลานถูกทอดทิ้ง ได้รับการดูแลที่ไม่เหมาะสม เพราะปัจจุบันคนรุ่นใหม่มีลูกน้อยลงหรือไม่มีลูก ไม่อยากมีลูก เด็กเกิดใหม่ไม่ถึง 5 แสนคน อีก 30-40 ปีข้างหน้าประชากรเราอาจเหลือครึ่งเดียว ปัญหาผู้สูงอายุจะเกิดขึ้นมากมาย เพราะไม่มีลูกหลาน จำนวนผู้สูงอายุที่เพิ่มขึ้นรวดเร็วจนระบบสาธารณสุขอาจจะแบกรับปัญหาทั้งหมดนี้ไม่ไหว จึงเป็นแนวคิดที่ดีที่ให้มี "สถานชีวาภิบาล" เหมือนวัดพระบาทน้ำพุหลายๆ แห่ง" พระราชวิสุทธิประชานาถ กล่าว
ทั้งนี้ "สถานชีวาภิบาล" ถือเป็นอีกหนึ่งทางเลือกในการรักษาผู้ป่วยระยะสุดท้ายของชีวิต “ชีวาภิบาล” เป็นการสมาสคำสองคำ คือ “ชีวา” หรือชีวิต กับ “อภิบาล” คือ การบำรุง ดูแลอย่างรอบด้าน เมื่อรวมกันจึงเป็นคำว่า “ชีวาภิบาล” ซึ่งหมายถึง การบำรุงดูแลชีวิต ดังนั้น ศูนย์ชีวาภิบาลจึงเป็นหน่วยงานที่จัดตั้งขึ้นเพื่อให้การดูแลชีวิตของผู้ป่วย ตามหลักการดูแลแบบประคับประคอง (Palliative care) โดยเน้นการทำงานแบบองค์รวมเพื่อให้ได้รับการตอบสนองครอบคลุมทั้ง 4 ด้าน คือ ด้านกาย ด้านจิตใจอารมณ์ ด้านสังคม และด้านจิตปัญญา
สำหรับสถานชีวาภิบาลวัดพระบาทน้ำพุ จังหวัดลพบุรี ถือเป็นสถานชีวาภิบาลต้นแบบแห่งแรกของเขตสุขภาพที่ 4 เพื่อดูแลผู้มารับบริการ ได้แก่ พระภิกษุอาพาธที่จำเป็นต้องได้รับการดูแลที่วัด ผู้สูงอายุติดบ้านติดเตียง ที่มีภาวะพึ่งพิง และผู้ป่วยทุกกลุ่มวัยที่ต้องการการดูแลแบบประคับประคองตั้งแต่ระยะแรกจนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต ให้ครอบคลุมทุกมิติ ทั้ง ร่างกาย จิตใจ อารมณ์ สังคม และจิตวิญญาณ ตามมาตรฐานอย่างมีประสิทธิภาพ
ทั้งนี้ สถานชีวาภิบาลวัดพระบาทน้ำพุ เปิดให้บริการ ตั้งแต่วันที่ 16 เมษายน 2567 โดยรับผู้สูงอายุ ติดบ้าน ผู้ป่วยติดเตียง และผู้ป่วยระยะท้ายทุกกลุ่มวัยตามเกณฑ์การประเมินของกระทรวงสาธารณสุข เพื่อให้การดูแลผู้ป่วยระยะท้ายและพระสงฆ์อาพาธให้มีคุณภาพที่ดีขึ้น โดยมีพระคิลานุปัฎฐากและผู้ช่วยเหลือดูแลผู้ที่มีภาวะพึ่งพิงที่ผ่านการอบรม ดูแลสุขภาพผู้ป่วยแบบประคับประคอง ตั้งแต่ระยะแรกจนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต ซึ่งสถาน ชีวาภิบาลวัดพระบาทน้ำพุ จังหวัดลพบุรี สามารถรับรองผู้เข้ารับบริการได้ทั้งหมด 32 เตียง ประกอบด้วย ชาย 10 เตียง หญิง 10 เตียง พระภิกษุ 10 เตียง และห้อง End of life 2 เตียง วัดพระบาทน้ำพุ จ.ลพบุรี ได้จัดพิธีเปิดสถานชีวาภิบาลเป็นต้นแบบเขตสุขภาพที่ 4 อย่างเป็นทางการ พร้อมขึ้นทะเบียนเป็น “หน่วยชีวาภิบาล” ในระบบบัตรทอง รองรับผู้ป่วยระยะท้ายในจังหวัดลพบุรีและพื้นที่ใกล้เคียง ให้การดูแลอย่างมีมาตรฐาน เพิ่มคุณภาพชีวิตผู้ป่วยระยะท้าย
Advertisement
