สิ้นสุดมหากาพย์ 8 ปี คดี 2 นรต.โดดร่มไม่กาง ศาลอาญาคดีทุจริตและประพฤติมิชอบภาค 7 อ่านคำพิพากษา ลงโทษจำเลย 2-9 จำคุกคนละ 4 ปี
ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ช่วงเช้าของวันนี้ ทนายความ และนายสาธร พุทธชัยยงค์ บิดาของนักเรียนนายร้อยตำรวจ (นรต.) ชยากร พุทธชัยยงค์ มาฟังคำพิพากษาของศาล ที่ศาลอาญาคดีทุจริตและประพฤติมิชอบภาค 7 จังหวัดสมุทรสงคราม วันที่ 8 มีนาคม 2565 คดีหมายเลขดำที อท 17/ 2563 คดีหมายเลขแดงที่ อท 11/2565 คดีนี้ โจทย์ ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยที่ 1 ถึง 9 ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 83 86 157 291 300 พ.ร.บ. ว่าด้วย ความรับผิดชอบของพนักงานในองค์การ หน่วยงานของรัฐ พ.ศ. 2502 มาตรา 3 และมาตรา 11
โดยบรรยายฟ้องว่า สํานักงานตํารวจแห่งชาติ โดยการบินตำรวจ จ้างบริษัทการบินไทยจำกัด มหาชน จ้างช่วงให้บริษัท อุตสาหกรรมการบินจำกัด ซ่อมเครื่องบินดังกล่าวอีกทอดหนึ่ง ต่อมาจำเลยทั้ง 9 รับมอบและติดตั้งสลิง สำหรับยึดสายกระโดดร่ม ที่ใช้กระตุกร่ม ของนักกระโดดร่ม ที่มีแหล่งที่มา ที่ไม่ถูกต้อง และไม่ได้มาตรฐานบนเครื่องบินดังกล่าว โดยเป็นการปฏิบัติ หรือละเว้นการปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบ เพื่อให้เกิดความเสียหายแก่กองบินตำรวจและบริษัทการบินไทยจำกัด และด้วยความประมาท เลินเล่อของจำเลยทั้ง 9
เป็นเหตุให้ เมื่อวันที่ 31 มีนาคม 2557 มีการนำเครื่องบินที่ติดสลิง ดังกล่าวไปปฏิบัติฝึกโดดร่มที่ค่ายนเรศวรจังหวัดเพชรบุรี ขณะทำการโดดร่ม สลิงสำหรับยึดสายกระโดดร่ม หลุด จากตัวยึดสลิง ทำให้สลิงไม่กระตุกร่ม ให้กางออก เป็นเหตุให้ นักเรียนนายร้อยตำรวจ ชยากร พุทธชัยยงค์ และนักเรียนนายร้อยตำรวจ ณัฐวุฒิ ติรสุวรรณสุข ถึงแก่ความตาย และนักเรียนนายร้อยตำรวจ กฤตนัย เงินยวง ได้รับอันตรายสาหัส และนักเรียนนายร้อยตำรวจ เจริญพร รินทะระ ได้รับอันตรายแก่กายหรือจิตใจ
ศาลคดีอาญาทุจริตและประพฤติมิชอบภาค 7 พิจารณาแล้วเห็นว่า ความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 157 จำเลยที่ 6-8 ไม่มีเจตนา พิเศษ ที่จะทำให้เกิดความเสียหาย แก่กองบินตำรวจ จึงไม่มีความผิด จำเลยที่ 1 ถึง 5 และถึง 9 จึงไม่มีความผิดฐานเป็นผู้สนับสนุน จำเลยที่ 6-8 ด้วย ส่วนความผิดตามพ.ร.บ.ว่าด้วยความผิด ของพนักงานในองค์กร การ หรือหน่วยงานของรัฐ พ. ศ. 2502 มาตรา 11 จำเลยที่ 1 ถึง 5 ไม่มีหน้าที่ติดตั้งสลิง จึงไม่มีความผิด จำเลยที่ 9 แม้มีหน้าที่ดูแลการติดตั้งสลิงตามสัญญาว่าจ้าง แต่ขาดเจตนา เพื่อให้เกิดความเสียหายแก่กองบินตำรวจ และบริษัทการบินไทยจำกัด จึงไม่เป็นความผิด จำเลยที่ 5 เป็นผู้จัดหาสลิง แต่ไม่ได้ตรวจสอบคุณภาพ
ส่วนจำเลยที่ 2 ถึง 4 ร่วมกันติดตั้งสลิงทั้งที่ทราบว่า ไม่มีใบรับรอง และไม่มีการทดลองสอบคุณภาพ เพื่อให้ทราบถึงแรงดึงของสลิง ซึ่งมีผลต่อความปลอดภัยของนักโดดร่ม สำหรับจำเลยที่ 6-8 มีหน้าที่ตรวจสอบ การติดตั้งสลิง แต่มิได้ตรวจสอบ และไม่ได้ทดลอง สอบคุณภาพของสลิง และจำเลยที่ 9 มีหน้าที่ดูแลซ่อมบำรุง และอยู่ด้วยในขณะติดตั้งสลิง แต่ไม่ได้สอบถามแหล่งที่มาของสลิง
ฟังได้ว่าจำเลยที่ 2 ถึง 9 กระทำโดยประมาท ส่วนจำเลยที่ 1 ไม่มีหน้าที่กำกับดูแลและควบคุมการติดตั้ง และไม่ได้อยู่ด้วยในขณะติดตั้ง จึงไม่มีความผิด สรุปคำพิพากษา จำเลยที่ 2 ถึง 9 มีความผิดฐานประมาท เป็นเหตุให้ ผู้อื่นถึงแก่ความตาย และได้รับอันตราย สาหัสตามประมวลกฎหมายอาญา 291 เป็นกรรมเดียว ผิดต่อกฎหมายหลายบท ให้ลงโทษ ฐานประมาทเป็นเหตุให้ผู้อื่นถึงแก่ความตาย อันเป็นกฎหมาย ที่มีโทษหนักที่สุดของประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 90 ให้ จำคุกคนละ 4 ปี ข้อหาอื่น ให้ยก และยกฟ้อง จำเลยที่ 1 ในวันนี้
ส่วนจำเลยที่ถูกตัดสิน มีความผิด ตั้งแต่จำเลยที่ 2 ถึง 9 ได้ขอยื่นประกันตัวต่อศาล เพื่อยื่นอุทธรณ์สู้คดี ต่อไป
