สืบเนื่องจากกรณีเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในพื้นที่ สภ.เมืองนครปฐม หลังทางเข้าหน้าที่ตำรวจได้รับแจ้งเหตุมีคนยิงกันตายที่บ้านหลังหนึ่งพื้นที่หมู่ 2 ต.นครปฐม อ.เมืองนครปฐม จ.นครปฐม เมื่อเวลา 01.00 น. ของวันที่ 4 ธ.ค. 2564 หลังจากนั้น ทางเจ้าหน้าที่ตำรวจจึงรุดไปตรวจสอบ
โดยบ้านที่เกิดเหตุเป็นบ้านเดี่ยว หน้าบ้านพบปลอกกระสุนปืน ขนาด 9 มม. รวม 16 ปลอก ภายในบ้านพบศพ นายคุณากรณ์ ปัญญาเตียม อายุ 57 ปี เจ้าของบ้าน นอนหงายอยู่ข้างโต๊ะ บนโต๊ะมีขวดเบียร์ตั้งอยู่ 2 ขวด ใกล้กันพบศพ น.ส.สุกัญญา ภู่แก้ว อายุ 49 ปี ภรรยา สภาพนอนจมกองเลือดอยู่ปลายเตียง
มีผู้บาดเจ็บอีกรายคือ นายคณากร ปัญญาเตียม อายุ 23 ปี ลูกชายของนายคุณากรณ์และนางสุกัลยา ถูกยิงเข้าที่ขาได้รับบาดเจ็บ ถูกนำส่ง รพ.นครปฐม ในบ้าน พบปลอกกระสุนปืนขนาดเดียวกันอีก 5 ปลอก จึงเก็บไว้เป็นหลักฐาน
เบื้องต้น ผู้ก่อเหตุทราบชื่อคือ นายสมเจตน์ ภู่แก้ว อายุ 34 ปี อดีตผู้สมัครสมาชิกเทศบาลแห่งหนึ่งแต่สอบตก เป็นน้องต่างมารดาของ น.ส.สุกัญญา ผู้เสียชีวิต ซึ่งอยู่บ้านติดกัน ภายหลังเกิดเหตุ เจ้าหน้าที่ตำรวจได้ระดมปิดล้อมบ้านของนายสมเจตน์ เพื่อเกลี้ยกล่อมให้ยอมมอบตัว ใช้เวลาเกลี้ยกล่อมนานกว่า 1 ชั่วโมง จึงยอมมอบตัว
เจ้าหน้าที่พาไปตรวจยึดอาวุธปืนและซองกระสุนปืนที่ใช้ก่อเหตุ ซึ่งได้นำมาซ่อนในตู้เย็นภายในบ้านพัก จากนั้นได้คุมตัวขึ้นรถไปสอบปากคำยัง สภ.เมืองนครปฐม ทั้งนี้ ข้อมูลเบื้องต้นในส่วนของด้านผู้ก่อเหตุและผู้เสียชีวิตทั้งหมดเป็นญาติกัน ก่อนหน้านี้ประมาณ 2 เดือน ฝ่ายผู้ตายไปแจ้งความดำเนินคดีนายสมเจตน์ กล่าวหาว่าขโมยกล้วยด่างมูลค่าประมาณ 2 แสนบาทไป เชื่อว่าเป็นชนวนเหตุที่ก่อให้เกิดการทะเลาะวิวาทและเข้าใจผิดกัน นำไปสู่การเสียชีวิตในครั้งนี้
วันที่ 4 ธ.ค. 64 ทีมข่าวได้ลงพื้นที่ไปยังบริเวณจุดเกิดเหตุ หมู่ 2 ต.นครปฐม อ.เมือง จ.นครปฐม จุดเกิดเหตุเป็นบ้านไม้กึ่งปูนชั้นเดียว 2 หลังรั้วติดกัน โดยบ้านหลังผู้ก่อเหตุจะอยู่ด้วยกันประมาณ 7 คน ขณะที่บ้านผู้เสียชีวิตนั้นอยู่ด้วยกัน 3 คน
นายคณากร ปัญญาเตียม ผู้ได้รับบาดเจ็บ และลูกชายของผู้เสียชีวิต เล่าเหตุการณ์ว่า เมื่อวานช่วงประมาณ 21.00 น. ตนและทางคุณพ่อคุณแม่ ได้กลับมาจากขายของในพื้นที่ตลาดนัดใกล้บ้าน ในช่วงที่กำลังขนของลงรถนั้นก็ได้เห็นว่าทางบ้านของนายสมเจตน์ กำลังนั่งเลี้ยงฉลองกินหมูกระทะกันที่หน้าบ้าน พอเห็นว่าครอบครัวของตนกลับมาก็มีการตะโกนข้ามรั้วมาประมาณว่า "หมาบ้านนี้เห่าทุกวัน แต่ก็ทำไรไม่ได้ทำได้เเค่เห่า วันนี้จะเป็นวันของเรา" หลังจากนั้น ตนและพ่อแม่ก็ไม่ได้สนใจ
ต่อมาประมาณ 23.00 น. กว่า ๆ ลักษณะเหมือนเขาจะนั่งดื่มเหล้าและมีอาการเมา ขณะที่พ่อของตนผู้เสียชีวิตก็มีการดื่มเบียร์ ทั้ง 2 ฝ่ายก็เริ่มมีปากเสียงด่าทอกันไปมา หลังจากนั้นไม่นานตนก็ได้ยินเสียงเหมือนเขาเข้าไปในบ้าน พร้อมพูดทำนองว่าปืนอยู่ไหน ทางภรรยาของคนก่อเหตุก็พูดว่า "เอาไปทำไม เอาไปทำอะไร" สักพักก็ได้ยินเสียงยิงปืนขึ้นฟ้าจากบ้านเขา 1 นัด
ตนเห็นท่าไม่ดีเลยโทรหาพี่ชายที่อยู่อีกบ้าน พร้อมกับหาอุปกรณ์ป้องกันตัวคือเหล็กท่อแป๊บ ความยาวประมาณ 1 เมตร เตรียมไว้คนละอันกับพ่อในบ้าน จังหวะนั้นเขาก็เดินมาที่หน้าบ้าน ตนเลยจะพยายามเข้าไปชาร์จตัว แต่เขาก็ได้ยิงปืนเขามาที่บริเวณขาของตนจำนวน 1 นัด ทำให้ตนล้มลงไปกับพื้น พ่อของตนก็พยายามจะเข้ามาข่วย ผู้ก่อเหตุเองกลับกระหน่ำยิงเข้าที่บริเวณลำตัวของพ่อตนประมาณ 5-6 นัดจนหมดแม็กกาซีนกระสุน
ระหว่างที่เขากำลังเปลี่ยนแม็กกาซีน ตนกับพ่อเลยช่วยกันพยุงตัวเพื่อจะหลบเข้าบ้าน ปิดประตูรั้วเหล็กดัน จังหวะเดียวกันทางผู้ก่อเหตุก็วิ่งตามมาพร้อมเรียกหาแม่ของตนให้ออกมา ด้วยความที่พ่อของตนเป็นห่วงแม่ พยามจะเข้าไปต่อสู้กับเขาอีกรอบ โดนอีกฝ่ายกระหน่ำยิงอีกครั้ง เป็นจังหวะเดียวกับที่แม่ของตนพยายามจะช่วยพ่อ ก็โดนยิงเข้าเบ้าตา และไหปลาร้าจนเสียชีวิตคาที่ หลังจากนั้นเขาก็หลบหนีไปที่บ้าน ทำทีเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
สาเหตุปัญหาในครั้งนี้ยอมรับว่ามาจากเรื่องของต้นกล้วยด่างที่เป็นคดีความกันมาก่อนหน้านี้ประมาณ 2 เดือนที่ผ่านมา ย้อนกลับไปช่วงวันที่ 18 ตุลาคม 2564 ทางผู้ก่อเหตุได้บุกรุกเขเามาที่บ้าน ช่วงที่ตนไม่อยู่ประมาณ 13.00 น. พร้อมได้ขโมยต้นกล้วยด่างมูลค่า 200,000 กว่าบาทไป ซึ่งตนได้ไปแจ้งความ ตนได้แจ้งความในข้อหาลักทรัพย์พร้อมเอาเรื่องถึงขั้นขึ้นศาล เขายอมรับสารภาพพร้อมนำของกลางมาคืน แต่ในสภาพที่เน่าเสียแล้ว คดีความเรื่องนี้มีกำหนดนัดหมายฟังคำพิพากษาวันที่ 22 ธ.ค. 2564 จากนั้นได้มีปากเสียงท้าทายกันเรื่อยมา และทะเลาะกันมาอย่างต่อเนื่อง
ตนยอมรับว่าก่อนหน้านี้ทางผู้ก่อเหตุ และครอบครัวของตนมีเรื่องบาดหมางกันมาก่อนหน้านี้ แต่เป็นเรื่องเล็กน้อย แค่มีปากเสียง ส่วนสาเหตุที่ทำให้มีเรื่องบาดหมางกันนั้นเพราะย้อนไปประมาณ 10 กว่าปีก่อน สมัยที่ตนยังเด็ก ผู้ก่อเหตุเองเคยจ้างวานให้คนมารุมทำร้ายพ่อของตนมาแล้วครั้งหนึ่ง แต่ตอนนั้นไม่มีพยานหลักฐาน ยืนยันว่าครอบครัวตนไม่ได้มีปมปัญหาเรื่องที่ดินหรือเรื่องเงินทองกับครอบครัวผู้ก่อเหตุแน่นอน
"ส่วนตัวผูกพันกับแม่และพ่อมาก อยู่ด้วยกันทุกวัน กินข้าวด้วยกัน ไปไหนทุกวัน ยืนยันว่าจะดำเนินคดีให้ถึงที่สุด ส่วนถามว่าโกรธแค้นกับทางญาติของคนก่อเหตุไหม ในส่วนนี้ตนก็คงไม่ถึงขั้นโกรธทั้งหมด เพราะเรื่องราวที่เกิดขึ้นมันคนละคนกัน แต่แค่อยากถามว่าทำไมครอบครัวอีกฝั่งถึงไม่ห้ามไว้"
เวลา 16.00 น. ทางครอบครัวของผู้เสียชีวิต ลูกชาย 2 คนได้เดินทางมาจัดเตรียมประกอบพิธีทางหลักศาสนาโดยจะนำร่างมาประกอบพิธีที่วัดใหม่ปิ่นเกลียว อำเภอเมืองนครปฐม จังหวัดนครปฐม ร่างของนายสมเจตน์ และนางสุกัญญามาถึงวัด บรรยากาศเต็มไปด้วยความโศกเศร้า ญาติพี่น้องร้องไห้ด้วยความเสียใจ
ขณะที่บางช่วงลูกชายทั้ง 2 คนได้วางดอกไม้บนร่างของคุณพ่อคุณแม่ ทางด้านพี่ชายคนโตได้จับมือกับทางน้องชาย พร้อมพูดว่า "แม่หนูจะรักกันนะแม่ หนูจะดูแลกัน ไม่ต้องเป็ยห่วงนะแม่ พ่อเช่นกันไม่ต้องห่วง" ก่อนที่ทางด้านพี่สาวของสุกัญญาจะพูดขึ้นมาว่าทำไมไม่รอพี่ พี่จะพาไปเที่ยวแก่งกระจาน" ทางญาติเองตั้งใจจะตั้งศพบำเพ็ญกุศลเป็นระบะเวลา 3 วัน ก่อนที่จะมีพิธีฌาปนกิจศพในวัยพุธที่ 8 ธันวาคมนี้
นางปู ภรรยาของนายสมเจตน์ ภู่แก้ว อายุ 34 ปี ผู้ก่อเหตุ เปิดใจว่า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นค่อนข้างเร็ว ตนพยายามจะห้ามและพูดคุยแล้ว แต่ก็ไม่สามารถห้ามได้ ถึงขั้นที่แม่ของนายสมเจตน์เองเขาก็พยายามห้ามแล้ว แต่ห้ามไม่ได้ ตอนก่อเหตุเขาเองก็ไม่ได้พูดอะไร จะมีแค่บอกว่า "ทำไมเขาถึงกัดไม่ปล่อย" ซึ่งฝ่ายตนไม่เคยตอบโต้ก่อน
ทั้งนี้ ตนยอมรับค่อนข้างช็อกและตกใจหลังเห็นเหตุการณ์ พยายามจะดึงและห้ามเขาแล้วจริง ๆ แต่ไม่สามารถทำได้ เรื่องดังกล่าวไม่มีใครให้อยากเกิดขึ้น ยืนยันว่าปมปัญหาเกิดเหตุน่าจะมาจากเรื่องกล้วยใบด่างที่มีเรื่องราวถึงขั้นขึ้นโรงขึ้นศาลกันมาก่อนหน้านี้ รวมไปถึงยังมีปมปัญหาด่าทอกันไปมา ตามประสาคนไม่ลงรอยกัน แต่ไม่ถึงลงไม้ลงมือกันมาก่อน ส่วนเรื่องที่อีกฝ่ายระบุว่าเคยมีเรื่องจ้างวานทุบตีในอดีต ตนไม่ทราบ เพราะเพิ่งมาคบหาดูใจกันไม่ทันตอนที่มีเหตุครั้งก่อน ส่วนขโมยต้นกล้วยใบด่างยอมรับว่าเป็นเรื่องจริงสาเหตุนั้นมาจากที่ฝั่งผู้ตาย นางสุกัญญาด่าทอแม่ของนายสมเจตน์ ทำให้ทางนายสมเจตน์โมโห และอยากจะแก้แค้น เลยเข้าไปขโมยกล้วยใบด่างเพื่อแก้แค้นเท่านั้น ไม่ได้ตั้งใจจะเอาไปขาย
"ฟางเส้นสุดท้ายที่ทำให้ทางสามีก่อเหตุน่าจะมาจากความอดทนอดกลั้นมานานแล้ว ทั้งที่ฝ่ายตนพยายามจะอยู่นิ่ง ๆ แต่อีกฝ่ายก็ชอบพูดแรง ๆ ใส่ พยายามที่จะไม่รับรู้หรือไม่สนใจแล้ว เลยบังเอิญบันดาลโทสะขึ้น ทั้งนี้ หลังจากที่ตนได้มีโอกาสไปเยี่ยมทางสามี สามีก็พูดว่าเขาพยายามแล้วแต่มันสุดจริง ๆ เขาพร้อมยอมรับผิดในสิ่งที่ทำ ส่วนการต่อสู้คดียังไม่ได้คิด ขอปรึกษากับทางญาติก่อน"
