จากกรณีเจ้าหน้าที่ตำรวจสามารถจับกุมตัว นายทศพล พรบูลย์ อายุ 27 ปี หลังหลบหนีคดีฆาตกรรมนางสาวอัญรินทร์ สีสด อายุ 25 ปี จนเสียชีวิตภายในห้องนอน โดยวันที่ 16 ก.ย. 64 เวลา 14.00 น. ทางครอบครัวได้จัดพิธีฌาปนกิจศพของผู้ตายที่วัดบูรพา ต.ตาลสุม อ.ตาลสุม มีแขกเดินทางมารวมงานเป็นจำนวนมาก
ทีมข่าวเดินทางมายัง อ.สว่างวีระวงศ์ พื้นที่ที่ผู้ต้องหานำรถจักรยานยนต์มาจอดทิ้งไว้ ก่อนขึ้นรถสองแถวหลบหนี จากข้อมูลชี้ว่าบ้านของญาติผู้ต้องหาอยู่ในพื้นที่
นางสาวศิรินทิพย์ ภูพูล อายุ 58 ปี ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน บ้านห้วยขาม ต.แก่งโดม บอกว่า ตนรู้สึกตกใจเมื่อได้ทราบข่าว เนื่องจากผู้ต้องหาเคยเข้ามาอาศัยบ้านอาสาวในพื้นที่หมู่บ้านของตน ลักษณะมา ๆ ไป ๆ อยู่ 2-3 เดือน ก็จะย้ายออกไป แล้วก็กลับเข้ามาใหม่ ซึ่งตนเคยไหว้วานให้มาช่วยยกของ ดูภายนอกก็เป็นคนนิสัยดี แต่ลึก ๆ เป็นคนชอบลักเล็กขโมยน้อย โดยเมื่อปี 2558 ผู้ต้องหาเคยอยู่กินกับเด็กสาวคนหนึ่งในหมู่บ้าน อยู่กินได้ไม่กี่เดือน ก็มีปัญหาเนื่องจากผู้ต้องหาใช้กำลังตบตีฝ่ายหญิง จนเมื่อผู้ต้องหาต้องไปเกณฑ์ทหาร ปี 2558-2560 ก็ได้ทิ้งฝ่ายหญิงไว้ จนขณะนี้ฝ่ายหญิงได้ย้ายออกจากหมู่บ้านไปมีครอบครัวแล้ว
ต่อมา เมื่อปี 2562 ผู้ต้องหาได้กลับมาหาอาสาวของตัวเอง ขณะนั้นผู้ต้องหาได้พบเจอกับหลานสาวของสามีอาสาววัย 14 ปี จึงได้บุกเข้าห้องไปหวังจะมำมิดีมิร้าย แต่ไม่สำเร็จ จึงได้ย้ายออกจากหมู่บ้านแล้วไม่กลับมาอีกเลย ตนไม่คาดคิดว่าผู้ต้องหาจะโหดเหี้ยมทำกับผู้ตายได้ เมื่อทราบข่าวตนมีความกังวลว่าผู้ต้องหาจะหนีมาหลบซ่อนในพื้นที่หมู่บ้าน แล้วเข้ามาทำร้ายคนหรือขอความช่วยเหลือ เนื่องจากผู้ต้องหาไม่มีที่ไป แต่สุดท้ายก็ไม่ได้มา
นางสาวพัชชี่ (นามสมมติ) อายุ 16 ปี ผู้เสียหายที่เคยเกือบถูกทำมิดีมิร้าย เมื่อประมาณ 2 ปีก่อน พาทีมข่าวไปดูด้านนอกของบ้านหลังที่เกิดเหตุ ซึ่งขณะนี้ไม่มีใครอาศัยอยู่ นางสาวพัชชี่ บอกว่า ประหลังบ้านขณะนั้นไม่ได้ล็อก ตนกำลังนอนอยู่ภายในห้องนอน ล็อกประตูไม้ไว้ แต่ประตูไม่ได้ติดเพดาน มีช่องด้านบน ทำให้ผู้ต้องหาปีนเข้ามาได้
ในวันนั้นผู้ต้องหาบอกกับตนในเวลา 19.00 น. ว่าจะออกไปดื่มสุรา ตนไม่ได้สนใจอะไร จึงได้เข้าไปนอนหลับในห้อง จนเวลาประมาณเที่ยงคืน ตนรู้สึกว่ามีคนมานอนอยู่ข้าง ๆ จึงได้คว้าโทรศัพท์มือถือเปิดไฟแฟลช ตนส่องไปเห็นผู้ต้องหาแก้ผ้า ใส่แต่กางเกงใน นอนอยู่ข้างตน ตนตกใจมากจึงรีบกระโดดถอยเพื่อจะเปิดประตูหนี ผู้ก่อเหตุก็ได้ปรี่เข้ามาใช้มือปิดปากตน ตนจึงกัดมืออีกฝ่ายพร้อมร้องขอความช่วยเหลือ ผู้ต้องหาจึงเดินกลับห้องนอนของตัวเองแล้วใช้ชีวิตปกติ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ส่วนตนรีบวิ่งไปหลบอยู่บ้านญาติใกล้เคียง แล้วไม่กลับมานอนที่บ้านอีก จนผู้ต้องหาย้ายออกจากบ้านไป ซึ่งยายของตนแนะนำว่าไม่ต้องแจ้งความ เพราะเกรงความปลอดภัย
ทั้งนี้ ก่อนหน้าที่ผู้ต้องหาจะปีนเข้ามาหาตน มีหลายครั้งที่ผู้ต้องหาเข้ามาใกล้ชิดแล้วใช้มือลูบขาตน แต่ตนไม่ได้เอะใจ ล่าสุดเมื่อตนทราบข่าวของผู้ตาย ตนรู้สึกโชคดีที่รอดมาได้ ภายนอกของผู้ต้องหาดูปกติ ไม่คาดคิดว่าจะโหดร้ายก่อเหตุได้ขนาดนี้
ทีมข่าวได้เดินทางมายังบ้านของนางสาวสัญญา พรบูลย์ อายุ 44 ปี อาของผู้ก่อเหตุ บอกว่า พ่อของผู้ต้องหาเป็นคนจังหวัดอุบลราชธานี ส่วนแม่ของผู้ก่อเหตุเป็นจังหวัดขอนแก่น ผู้ก่อเหตุอาศัยอยู่กับแม่จนอายุได้ 2 ขวบ จากนั้นก็ถูกนำมาทิ้งให้อยู่กับพ่อ เพราะพ่อแม่แยกทางกัน ซึ่งตนก็ได้ช่วยเลี้ยงดูผู้ต้องหามาโดยตลอด กระทั่งผู้ต้องหาอายุได้ประมาณ 15 ปีก็ออกจากบ้าน ย้ายไปทำงานตามที่ต่าง ๆ นานครั้งจึงจะกลับมา ส่วนตนก็ได้ย้ายมาอาศัยอยู่กับสามีที่ต่างอำเภอ ผู้ต้องหาก็แวะเวียนมาหาอยู่บ้าง เมื่อพ่อของผู้ต้องหาเสียชีวิตในปี 2551 ผู้ต้องหาก็ได้ย้ายมาอยู่อาศัยกับตน แต่ก็ไป ๆ มา ๆ ไม่กี่เดือนก็หายตัวไปแล้วก็กลับมาใหม่
จากนั้นในปี 2558-2560 ผู้ต้องหาเข้ารับการเกณฑ์ทหาร เมื่อออกมาจากกรม ผู้ต้องหาก็ได้เดินทางไปหาแม่ที่จังหวัดขอนแก่น ซึ่งถือว่าเป็นการเจอหน้ากันครั้งแรกหลังจากถูกทิ้ง จากนั้นผู้ก่อเหตุก็เดินทางมาเยี่ยมตนพร้อมกับแฟนสาวชาวขอนแก่น ซึ่งอีกฝ่ายอาศัยอยู่บ้านของตนได้ประมาณ 4 เดือน ก็ย้ายออกไป จนเมื่อปี 2562 ผู้ต้องหาได้กลับมาขออาศัยอยู่กับตนอีก แต่อีกฝ่ายได้พยายามเข้าไปทำมิดีมิร้ายกับหลานสาวตน ลูกสาวของน้องสาวของสามี โชคดีที่ทำไม่สำเร็จ ทำให้ตนตัดขาดญาติกับผู้ต้องหา ซึ่งผู้ต้องหาอ้างว่าไม่ได้ทำอะไร แล้วก็ย้ายออกไปเลย
ตนต้องขอโทษครอบครัวผู้ตายด้วย แต่ตนไม่ได้พบผู้ต้องหานานแล้ว ทั้งนี้ ตนคาดว่าผู้ต้องหาน่าจะขาดความรักจากแม่ จึงทำให้มีจิตใจโหดเหี้ยมแล้วก่อเหตุขึ้น
