จากกรณีชาวบ้านหมู่ 9 ต.ปราสาท อ.บ้านด่าน จ.บุรีรัมย์ อยู่อาศัยห่างจากหมู่บ้านประมาณ 1.5 กิโลเมตร แต่ไม่มีไฟฟ้าใช้มานานกว่า 53 ปี ตัวแทนกลุ่มชาวบ้านได้พยายามร้องเรียนไปยังศูนย์ดำรงธรรมจังหวัด หรือแม้แต่การไฟฟ้าส่วนภูมิภาค แต่ก็ไม่มีหน่วยงานใดเข้ามาดูแลแก้ไขปัญหา
วันที่ 14 ก.พ. 64 ทีมข่าวเดินทางลงพื้นที่ไปยังหมู่ 9 ต.ปราสาท อ.บ้านด่าน จ.บุรีรัมย์ เป็นกลุ่มหมู่บ้านประมาณ 7 หลังคาเรือน มีสมาชิกอาศัยอยู่ประมาณ 35 คน ทั้งคนแก่ เด็กที่กำลังเรียนหนังสือ รวมถึงเด็กแรกเกิด ล้อมรอบด้วยสวนมันสำปะหลัง และตลอดเส้นทางที่เข้าไปเป็นทางดินแดนลูกรัง มีการปลูกบ้านไม้สลับบ้านปูน หลังคาทุกหลังจะมีแผงโซล่าเซลล์ติดอยู่
นางสำเรียง เยาว์ลักษณ์ อายุ 53 ปี และนายศักดิ์ เยาว์ลักษณ์ อายุ 54 ปี สามีภรรยาอยู่อาศัยกัน 5 คน มีหลาน 2 คน ที่กำลังเรียนอยู่ชั้นประถม มีการลงทุนซื้อเครื่องปั่นไฟมาใช้งานเอง ดัดแปลงนำรถไถนามาปั่นไฟใช้ในตอนกลางคืน จะเปิดใช้งานช่วง 18.00-20.00 น. เท่านั้น โดยเฉลี่ยจะต้องซื้อน้ำมันสัปดาห์ละ 300 บาท
นอกจากนี้ บ้านของนางสำเรียงและนายศักดิ์ ยังมีระบบโซล่าเซลล์ติดตั้งอยู่ ซึ่งมีการลงทุนไปกว่า 35,000 บาท (แผงโซล่าเซลล์30,000บาท , แบตเตอรี่ 5000 บาท) แต่ใช้ระบบไฟฟ้าได้เพียงแค่หลอดแอลอีดี สำหรับ3หบอกเท่านั้น ซึ่งไม่สามารถชาร์จแบตหรือใช้กับเครื่องใช้ไฟฟ้าอื่นได้
บ้านของนางสำเรียงและนายศักดิ์ เป็นบ้านที่มีโทรทัศน์ขนาด 24 นิ้ว 1 เครื่อง ยอมรับว่าส่วนใหญ่จะติดตามรายการของทุบโต๊ะข่าว จะดูได้เพียงถึง 20.00 น. จากนั้นก็จะไปดูย้อนหลังหรือติดตามผ่านคลิปออนไลน์ ถ้าหากวันไหนข่าวน่าสนใจ ก็ต้องยอมที่จะปั่นไฟต่อไปจนกระทั่งถึง 22.00 น. แต่การใช้เกินเวลาก็จะทำให้เสียค่าน้ำมันเพิ่มขึ้น
นางสำเรียงและนายศักดิ์ เปิดเผยว่า ตนเองได้เข้าเรียกร้องไปยังหน่วยงานหลายแห่ง แม้แต่การไฟฟ้าส่วนภูมิภาค ซึ่งทุกหน่วยงานก็ไม่ได้เข้ามาดูแลชาวบ้านในพื้นที่ โดยหลายครั้งตนเองก็รู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ แม้ว่าจะมีกิจกรรมในหมู่บ้าน การเลือกตั้งหรือการประชุมประชาคมของหมู่บ้านตนเองก็ร่วมเป็นส่วนหนึ่งมาโดยตลอด แต่กลับไม่มีใครมาเหลียวแลกลุ่มบ้านของตนเอง
เด็กหญิงตวิษา นิทุรัมย์ หรือ น้องฟ้า อายุ 12 ปี เรียนอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 เป็นเด็กเรียนดี เกรดเฉลี่ย 3.5 น้องฟ้าพาทีมข่าวไปดูจุดกลางบ้าน ที่มีโทรทัศน์ตั้งอยู่ขนาด 16 นิ้ว
ซึ่งต่อพ่วงกับระบบโซล่าเซลล์ที่มีแบตเตอรี่เป็นตัวชาร์จไฟ ช่วงโควิด-19 ที่โรงเรียนปิด น้องฟ้าจะต้องนั่งอยู่หน้าจอเพื่อเรียนออนไลน์ แต่ด้วยสภาพอากาศหรือวันที่ฝนตก ทำให้โซล่าเซลล์ไม่สามารถเก็บไฟฟ้าได้ ก็ไม่สามารถเรียนได้
นอกจากนี้ น้องฟ้ายังสาธิตให้ทีมข่าวดู ซึ่งระบบโซล่าเซลล์ที่มีไฟฟ้าจากแบตเตอรี่ มีกำลังไฟไม่ถึง 220 โวลต์ ไม่สามารถเสียบเตารีด หรือเครื่องใช้ไฟฟ้าที่ใช้ไฟหนักได้ น้องฟ้าต้องนำกาต้มน้ำไปต้มที่เตาแก๊ส จากนั้นเทใส่แก้วเหล็กหรืออะลูมิเนียม เพื่อใช้เป็นเตารีด โดยรีดเสื้อผ้าชุดนักเรียนเป็นประจำทุกเช้าตั้งแต่จำความได้น้องฟ้าก็ทำแบบนี้มาโดยตลอด โดยวันนี้ ตนเองอยากขอความเห็นใจไปยังหน่วยงานและผู้ใหญ่ อยากให้ช่วยเหลือและส่งเสริมให้คนกลุ่มบ้านของตนเอง มีไฟฟ้าใช้ อย่างน้อยตนเองก็จะได้ใช้ชีวิต และได้เรียนรู้ ได้เปิดโทรทัศน์ดู และทำทุกอย่างเหมือนเด็กคนอื่นในหมู่บ้าน
ส่วนบ้านอีกหลังหนึ่ง เป็นบ้านของยายสมจิตร ซึ่งเป็นเจ้าของบ้าน ด้านในอยู่อาศัย 4 คน มีทั้งคนแก่และเด็กอาศัยอยู่ด้วยกัน นางสมจิตร บอกว่า ตนเองจะเข้านอนตั้งแต่ 20.00 น. เพราะเนื่องจากไม่มีไฟส่องสว่าง ส่วนใหญ่จะใช้ระบบโซล่าเซลล์ แต่ก็เป็นอุปสรรคพอสมควร เพราะถ้าช่วงที่มีฝนตก ไม่มีแสงแดด ระบบโซเซลล์ก็ไม่มีไฟฟ้าใช้งาน
เช่นเดียวกับน้องฟ้า วัย 12 ปี ซึ่งยังคงนั่งอ่านหนังสือภายใต้แสงเทียน แม้ว่าคนในบ้านจะเข้านอนแล้วก็ตาม ทีมข่าวได้มีการทดสอบปิดไฟจากทีมกล้อง เพื่อให้น้องฟ้าได้อ่านหนังสือภายใต้แสงเทียน ภายในบ้านค่อนข้างมืด มีเพียงแสงเทียนจากจุดที่น้องฟ้าอ่านหนังสือเท่านั้น
น้องฟ้าบอกว่า ตนเองจะอ่านหนังสือเฉลี่ยวันละประมาณ 30-40 นาที หลังจากที่แสงเทียนหมดก็จะเข้านอน อ่านหนังสือได้ 3-4 หน้า เนื่องจากแสงเทียนไม่ได้สว่างเท่าแสงไฟปกติ แต่ถ้าหากหลังจากนี้มีไฟฟ้าเข้ามาติดตั้งแล้ว ตนเองสัญญาว่าจะอ่านให้มากกว่าเดิมอย่างแน่นอน
ขณะเดียวกัน บ้านของน้องฟ้ายังมีการติดตั้งระบบโซล่าเซลล์ ซึ่งแม้ว่าจะเป็นอุปกรณ์ที่ใช้ต่อพ่วงไฟสองสว่างได้ชั่วคราว แต่อุปสรรคเรื่องของสภาพดินฟ้าอากาศ จะทำให้แบตเตอรี่ไม่สามารถเก็บพลังงานได้ หากวันไหนที่แดดจ้าระบบโซล่าเซลล์ก็จะใช้งานได้เต็มที่
ด้านนายไกรสีห์ ฉหวีรัมย์ ผู้ใหญ่บ้านหมู่ 9 บ้านกระชายใหญ่ ให้ข้อมูลว่า ที่ดินที่บ้าน 7 หลังอาศัยอยู่เป็นที่ดินจับจองเพื่ออยู่อาศัยและทำกิน โดยมีเอกสารสิทธิ์ ส.ค.1 แต่ตามประกาศของเทศบาลตำบลประสาท ที่ดินดังกล่าวเป็นที่ดินสาธารณะประโยชน์ โดยมีความขัดแย้งกันระหว่างเอกสารสิทธิ์และประกาศของเทศบาล ทำให้ในวันที่การไฟฟ้าเข้ามาสำรวจเพื่อติดตั้งเสาไฟฟ้าจึงไม่มีหน่วยงานใดเป็นเจ้าภาพหลักในการเซ็นยินยอม ดังนั้งจึงทำให้เป็นพื้นที่พิพาทจนถึงทุกวันนี้ แต่การครอบครองที่กินของชาวบ้านมีมาตั้งแต่รุ่นปู่ย่าตายาย ซึ่งมีการขอเลขที่บ้านของกระทรวงมหาดไทยถูกต้องตามระเบียบ มีสถานะเป็นบ้านถาวร ไม่ใช่ทะเบียนบ้านแบบชั่งคราว
อย่างไรก็ตาม ในวันพรุ่งนี้ ทางเทศบาลตำบลประสาทจะมีการพูดคุยหารือเพื่อหาทางออกร่วมกัน ในการแก้ปัญหาให้กับชาวบ้าน 7 หลังคาเรือน รวม 35 คน โดยจะมีตัวแทนหน่วยงานที่เกี่ยวข้องมาร่วมพูดคุยกัน
บ้านนายเมา เสมารัมร์ อายุ 63 ปี อยู่อาศัยประมาณ 40 ปี พาทีมข่าวเข้าไปสำรวจภายในบ้านปูนชั้นเดียว ด้านในก็เหมือนลักษณะบ้านของชาวบ้านทั่วไป หลอดไฟที่อยู่กลางบ้านมีเพียงแค่สายไฟติดกับตัวหลอด หยากใย่พัน ส่วนปลายสายไม่มีปลั๊กติดตั้ง เป็นเพราะว่าถูกเลิกใช้งานมานานกว่า 2 ปี บริเวณกลางบ้ามีพัดลม ใช้ถุงพลาสติกนำมาคุมกันฝุ่น ใกล้กันบริเวณฝาบ้านมีแบตเตอรี่ 2 ก้อนอยู่ในสภาพใช้การไม่ได้ น้ำกลั่นไหลนองเต็มพื้น แบตเตอรี่เสื่อมสภาพ
นายเมา บอกว่า ก่อนหน้านี้ช่วงประมาณ 4-5 ปีก่อน ได้ไปลงทุนซื้อแผงโซล่าเซลล์ เพื่อมาติดตั้งด้านบนหลังคา ซื้อแบตเตอรี่มาเพื่อเก็บไฟฟ้าไว้ใช้งาน ช่วงแรกที่มีโซล่าเซลล์ใช้ก็ได้มีการติดตั้งไฟส่องสว่าง ซื้อพัดลมมาใช้เพื่อคลายความร้อน หลังจากใช้งานได้เพียงแค่ 1-2 ปี ระบบโซล่าเซลล์ก็ใช้การไม่ได้ จึงเปลี่ยนวิธียกแบตเตอรี่ไปชาร์จในหมู่บ้าน และนำมาใช้ในช่วงตอนกลางคืน เสียค่าชาร์จไฟครั้งละ 40 บาท แต่ในระยะหลังด้วยคุณภาพแบตเสื่อม ไม่มีเงินที่จะซื้อแบตลูกใหม่ เพราะต้องเปลี่ยนทุก 1 ปีจึงเลิกใช้งาน และทิ้งให้เครื่องใช้ไฟฟ้าอยู่ในสภาพตามที่เห็น
ทุกวันนี้ตนเองก็ยังตั้งความหวังว่าการที่ออกไปเรียกร้องและขอให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องเข้ามาช่วยดูแล จะทำให้ความฝันของชาวบ้าน 7 หลังคาเรือนจะได้ใช้ไฟฟ้าเหมือนบ้านหลังอื่น เพราะจุดที่ตนเองอาศัยอยู่ ก็ไม่ไกลจากบ้านหลังอื่นในชุมชน
