เจ้าของรถของเล่นรับขึ้นเขาวันชมพู่หาย แจงช่วยหาปัดเป็นคนร้าย (คลิป)

เมื่อวันที่ 13 ก.ค. 63 ทีมข่าวอมรินทร์ทีวี ลงพื้นที่บ้านกกกอก ต.กกตูม อ.ดงหลวง จ.มุกดาหาร ไปพูดคุยกับนายสมบัติ อวนวัง ชาวบ้านกกกอก เปิดเผยว่า ย้อนกลับไปเมื่อวันที่ 11 พ.ค.63 เวลาประมาณ 14.00 - 15.00 น. ในช่วงที่ตนและชาวบ้านเดินตามหารอยเท้าของน้องชมพู่บริเวณถนนทางขึ้นอ่างกบ เพราะในตอนนั้นชาวบ้านก็คิดว่าเด็กหายจะต้องเดินอยู่ตามถนน ซึ่งตนเจอกับพ่อของน้องอาชิขี่รถมอเตอร์ไซค์ลงมาจากทางอ่างกบ

คลิกอ่านข่าว "น้องชมพู่" ทั้งหมดที่นี่ 

ตนก็สังเกตว่าพ่อของน้องอาชิหน้าตาปกติ เหมือนคนทั่วไปที่ออกตามหาน้องชมพู่ เพราะดูเขาก็ห่วงใยและขี่รถมอเตอร์ไซค์ ออกตามหาน้องชมพู่ และไม่ได้ดูตกใจอะไร ซึ่งตนก็ถามเพียงว่า "พ่ออาชิเจอรอยเท้าเด็กไหม" ซึ่งเขาก็ปฏิเสธว่าไม่เจอ ซึ่งตนก็ยังบอกให้พ่อของน้องอาชิขี่รถดูตามถนน หลังจากนั้นพ่อของน้องอาชิก็ไปหาที่อื่นต่อ

อย่างไรก็ตาม ตนมองว่าพ่อของน้องอาชิไม่ใช่คนน่าสงสัย และเหมือนชาวบ้านทั่ว ๆ ไปที่ออกตามหาน้องชมพู่

ทีมข่าวอมรินทร์ทีวี ได้พูดคุยกับพ่อน้องอาชิ ถึงกรณีที่มีคนเห็นว่าขับรถจักรยานยนต์คล้ายรถวิบากขึ้นภูเหล็กไฟในวันที่ 11 พ.ค.63 นั้น พ่อน้องอาชิ บอกว่า ตนขี่รถจักรยานยนต์ไปทางภูเหล็กไฟจริง เพื่อช่วยตามหาน้องชมพู่

ไทม์ไลน์วันที่ 11 พ.ค.63 ตนตื่นนอนตอนเช้า ทำธุระส่วนตัวเสร็จ ออกจากบ้านเวลา 06.00 น. ไปให้อาหารไก่ในสวนยาง เเล้วก็กลับมากินข้าวที่บ้าน จากนั้นเวลา 07.30 น. ขับรถกระบะไปยืมกระติกน้ำมันที่บ้านน้องชมพู่ ตอนนั้นเห็นเเม่น้องชมพู่ ช่างวา เเละเมียช่างวา กำลังนั่งคุยกัน ส่วนพ่อน้องชมพู่ ตนไม่เห็น เพราะขี่รถไถออกไปเเล้ว จากนั้นตนขี่รถไปที่ อ.เต่างอย จ.สกลนคร เพื่อซื้อน้ำมันเเละสังกะสี รวมถึงตัดผม ระหว่างทางเห็นพ่อน้องชมพู่กำลังขับรถไถนายายอุ่นด้วย

หลังจากซื้อน้ำมันเเละสังกะสีเสร็จเเล้ว ก็เดินทางกลับบ้าน เวลาประมาณ 09.30-10.00 น. จากนั้นเวลา 10.30 น. นำสังกะสีไปทำหลังคาเล้าไก่ที่สวนยาง จนกระทั่งเวลาประมาณเที่ยงกว่า ๆ เเม่น้องอาชิ ได้มาเเจ้งข่าวว่าน้องชมพู่หาย ตนจึงขี่รถจักรยานยนต์ ฮอนด้าเวฟ 100 s ที่เเปลงสภาพเป็นรถวิบาก ถอดไฟเบอร์ออกหมดเหลือเเต่โครง ซึ่งรถคันนี้เอาใช้ขี่ไปไร่ไปนา เเละขี่ขึ้นภูต่าง ๆ เพื่อไปหาของป่า ส่วนภูเหล็กไฟเพิ่งจะไปวันที่ 11 พ.ค.63 เป็นครั้งเเรก

โดยพ่อน้องอาชิ ขี่รถคันดังกล่าวไปตามหาน้องชมพู่ ตอนเเรกขี่หาทั่วหมู่บ้าน ทุกเส้นทางที่คาดว่าเด็กจะเดินไปได้ เเต่ก็ไม่พบ จึงขับไปภูเหล็กไฟ เเต่ไปถึงเเต่ตีนภู เพราะไกลกว่านั้นรถไม่สามรถไปได้ ซึ่งระหว่างที่ขับหา ได้เจอกับนายสมบัติ มีการตะโกนทักทายกันด้วย ซึ่งตอนที่เจอนายสมบัติไม่ทราบเวลา

พ่อน้องอาชิ ยังกล่าวอีกว่า ตนช่วยค้นหา ทั้งขี่รถและเดิน จนถึงเวลา 20.00 น. เเต่ก็ไม่พบน้องชมพู่ ซึ่งจากการประเมินสภาพพื้นที่ ตนไม่เชื่อว่าเด็กจะเดินขึ้นไปเองได้

นายไชย์พล วิภา ลุงของชมพู่ กล่าวถึงกรณีนี้ว่า ตนพูดได้ว่าหากจะนำรถจักรยานยนต์ไป ก็สามารถเอาไปได้ เพราะขึ้นได้หลายทาง ยิ่งหากเป็นล้อวิบากก็สามารถไปได้ บางคนก็เอารถจักรยานยนต์ธรรมดาขึ้นเขา แล้วแต่ว่าใครจะสะดวกใช้ ส่วนตัวไม่เห็นพ่ออชิว่าขับรถไป ส่วนใหญ่ตนไม่ค่อยได้ออกหาน้องชมพู่ จึงไม่รู้ว่ามีใครเอารถไปบ้าง หากวันที่พ่ออชิเอาไป ตนก็ยืนยันว่าไม่เห็น วันนั้นตนไม่แน่ใจจุดที่เจอพ่ออชิเป็นจุดไหน เพราะถึงวันนี้จุดเจอแหวนตนยังไม่ทราบเลยว่าอยู่จุดไหน ส่วนตัวไม่ได้มองว่าเรื่องนี้แปลก เป็นเรื่องปกติ เขาอาจจะขี้เกียจเดิน เพราะรถสามารถไปได้ทุกที่ อีกอย่างพ่ออชิก็เป็นเครือญาติกัน สงสัยไปไม่เกิดประโยชน์ ต่างคนก็ต่างช่วยกันหาเด็ก