สาวชัยภูมิประกาศยกบ้านราคา 18 ล้าน พร้อมโกดัง ให้ทางการใช้เป็นที่กักตัวของรัฐ และโรงพยาบาลสนามที่ชัยภูมิ ระบุ ขออนุญาตเจ้าที่ในบ้านแล้ว และเจ้าที่แสดงปาร์ฏิหาริย์ให้เห็น
กรณีหญิงสาวน้ำใจงามชาวจังหวัดชัยภูมิ ยกบ้านหรูหลังใหญ่ 2 ชั้นพร้อมโกดังหลังใหญ่บนเนื้อที่กว่า 2 ไร่ มูลค่ากว่า 18 ล้านบาท อยู่ในเขตพื้นที่หมู่ 14 ตำบลกวางโจน อ.ภูเขียว จ.ชัยภูมิ ให้หน่วยงานภาครัฐนำไปใช้เป็นสถานที่กักผู้สงสัยป่วย โควิด-19 พร้อมยังมีโกดังที่สามารถดัดแปลงใช้เป็นโรงพยาบาลสนามได้ด้วย โดยไม่คิดค่าใช้จ่ายใดๆ
ผู้สื่อข่าวได้ลงพื้นที่ไปตรวจสอบข้อเท็จจริง เพื่อพบกับนางสีทอง กุมาร อายุ 49 ปี ชาวบ้านหมู่ที่ 14 ตำบลกวางโจน อ.ภูเขียว จ.ชัยภูมิ เจ้าของบ้านมูลค่า 18 ล้าน บอกว่า ตัวเองได้ยกบ้าน ให้ใช้เป็นที่กักตัวจริง
นางสีทอง พาผู้สื่อข่าวเดินชมบ้านบ้านหลังดังกล่าว เป็นบ้านหรู 2 ชั้น บนเนื้อที่ 2 ไร่ ชั้นล่างมีห้องนอนขนาด กว้าง3x5เมตร จำนวน 2 ห้องนอน 1ห้องน้ำ พร้อมติดตั้งแอร์ทุกห้อง ส่วนด้านหลังบ้านเป็นห้องครัวกว้างขวาง ที่ชั้นที่ 2 ห้องนอนส่วนตัวกว้าง 6x8 เมตร และ 1 ห้องน้ำ และมีห้องพระส่วนตัว 1 ห้อง
นางสีทอง เผยว่า ตนมีอาชีพค้าขาย อยู่ที่ ตลาดชุมแพ จ.ขอนแก่น ได้ติดตามข่าวการแพร่ระบาดของโควิด-19 มาตลอด มีเจ้าของสถานที่หลายแห่ง ที่ยอมให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องใช้เป็นสถานที่กักตัวผู้ป่วยติดเชื้อ และทำเป็นโรงพยาบาลสนาม ซึ่งประกอบกับเธอเองมีบ้านและโกดังสินค้า ที่ปิดไว้เฉยๆ ไม่มีผู้อยู่อาศัย จึงมีความคิดว่าอยากจะมอบบ้านหลังดังกล่าวให้เป็นที่กักตัว และรักษาผู้ป่วยที่ติดเชื้อโควิด-19 สำหรับหน่วยงานราชการ จากนั้น จึงได้เปิดดูกล้องวงจรปิดผ่านแอปพลิเคชันในสมาร์ทโฟน และมีกล้อง 1 ตัวที่จับภาพที่บริเวณหน้าบ้านที่มีศาลพระภูมิเจ้าที่ตั้งอยู่ และได้อธิษฐานต่อศาลพระภูมิว่า ถ้าหากอนุญาตก็ให้แสดงปาฏิหาริย์ให้เห็น หลังจากเธอพูดจบก็ปรากฏว่าบริเวณด้านหน้าศาลพระภูมิเจ้าที่ตั้งอยู่มีแสงสีเขียวสีเหลืองสีน้ำเงินขนาดใหญ่ลอยพวยพุ่งขึ้นมา ประมาณ 3-4 นาที จากนั้นก็หายไป ตนคิดว่าทางเจ้าที่ศาลพระภูมิคงอนุญาตแล้ว
หลังจากประกาศออกไป ก็ยังมีประชาชนทั้งคนไทย และต่างประเทศติดต่อเธอเข้ามาว่า จะขอมาอาศัยเป็นที่กักตัวจะคิดค่าเช่าเท่าไหร่ก็ยินดี ซึ่งเธอก็ได้ตอบปฏิเสธและให้เหตุผลไปว่าจะยกให้เฉพาะหน่วยงานภาครัฐหรือองค์กรเท่านั้น เพราะต้องการที่จะตอบแทนบุญคุณแผ่นดิน
เมื่อก่อนตนเองนั้นเคยจนมาก่อนฐานะทางบ้านยากจนมาก ต้องอาศัยกินข้าววัดมาตั้งแต่เด็ก เรียนจบนักธรรมเอกตั้งแต่ยังไม่จบมัธยมต้น (ม.3) ชอบสวดมนต์ทำสมาธิ จนเรียนจบ ม.3 เดินทางเข้ามาทำงานเป็นสาวฉันทนาโรงงานเย็บผ้าในกรุงเทพฯ และสมุทรปราการนานหลายปี ช่วงนั้นวันหยุดก็ยังแวะเวียนเข้าวัดมาตลอด จนกระทั่งเก็บเงินได้ก้อนหนึ่งก็กลับบ้านมาเปิดร้านรับจ้างเย็บผ้าและค้าขาย จนกระทั่งมีฐานะดีขึ้น แต่เธอก็ยังชอบเข้าวัดและนั่งสมาธิตลอดมา ส่วนเรื่องที่สื่อสารกับดวงวิญญาณหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ได้จริงก็เป็นความเชื่อส่วนตัว ใครจะมองว่าตัวเองไม่ปกติก็ไม่เป็นไร
