กรณีเกิดเหตุชุลมุน ระหว่างกลุ่มชาวบ้านหมู่ที่ 2, 3, 4, 5 และ 6 ในพื้นที่ต.จรเข้ร้อง อ.ไชโย จ.อ่างทอง ที่เป็นพื้นที่น้ำท่วมมานานกว่า 1 เดือน กับกลุ่มชาวบ้านหมู่ที่ 7 ต.จรเข้ร้อง และชาวบ้านต.ชัยฤทธิ์ อ.ไชโย จ.อ่างทอง ซึ่งอยู่อีกฝั่งถนน หลังมีสาเหตุมาจากความขัดแข้งกรณีน้ำจากแม่น้ำเจ้าพระยา ซึ่งไหลหลากเข้าท่วมและพังคันกั้นน้ำริมถนนสายบ้านรี-มหานาม กลายเป็นปัญหาขัดแย้งกัน และทำให้เกิดการปะทะกันอย่างดุเดือด
ล่าสุดวันที่ 22 ต.ค.64 นางสมคิด อายุ 62 ปี กล่าวว่า ตนไม่ยอมให้มีการทำที่กั้นน้ำ เพราะนายอำเภอบอกไว้ว่าจะไม่มีการปิดให้น้ำขังในพื้นที่ ซึ่งตนก็ถูกทำร้ายจากอีกฝั่งหนึ่งด้วย ทุกวันนี้ก็แทบจะนอนไม่ได้อยู่แล้ว
หลังเกิดเหตุปะทะกัน นายสุรพร หมายเจริญ นายอำเภอแสวงหา ซึ่งเป็นผู้บัญชาการอุทกภัยในพื้นที่ไชโย ได้เดินทางมาพุดคุยเจรจากับชาวบ้านทั้งสองฝั่ง โดยขอความร่วมมือชาวบ้านในการตั้งแท่งแบริเออร์เพื่อชะลอน้ำและนำเครื่องสูบน้ำตั้งที่ท้ายคลอง เพื่อสูบน้ำลงคลองบางแก้ว โดยรับปากกับชาวบ้านว่าจะไม่มีการปิดช่องทางน้ำ แต่จะตั้งแบริเออร์เพื่อชะลอน้ำเท่านั้น ทำให้ทั้ง 2 ฝ่ายพอใจและรอดูการทำงานของเจ้าหน้าที่
สำหรับจ.อ่างทอง มีพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบจากอุทกภัย จำนวน 5 อำเภอ 41 ตำบล และ 188 หมู่บ้าน ประชาชนได้รับผลกระทบกว่า 5,816 ครัวเรือน
ทีมข่าวอมรินทร์ ทีวี เดินทางไปยังจุดที่มีข้อพิพาทกัน พบว่ามีการตั้งแท่งปูนกั้นน้ำ ริมถนนสายบ้านรี – มหานาม โดยวางกั้นระยะ 50 เมตร ห่างกันช่องละ 50 เซนติเมตร พบว่ากระแสน้ำไหลค่อนข้างแรง
นายวีระศักดิ์ นิลประดิษฐ์ ผู้ใหญ่บ้านหมู่ 6 ต.จระเข้ร้อง อ.ไชโย จ.อ่างทอง เปิดเผยว่า เหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้น เวลาประมาณ 13.00 น. โดยมีรถบรรทุกจะเข้ามาดำเนินการวางแท่งปูนแบริเออร์ เพื่อที่จะปิดทางกั้น น้ำบริเวณซอยเทศบาล 6 เพื่อไม่ให้ไหลไปยังหมู่ 7 ต.จระเข้ร้อง และต.ชัยฤทธิ์ แต่คาดว่าน่าจะมีการประสานกันมาก่อนหน้านี้ ทำให้ชาวบ้านในพื้นที่หมู่ที่ 2, 3, 4, 5 และ 6 ออกมารวมตัวกัน เพื่อที่จะคัดค้านการกั้นแท่งแบริเออร์ เนื่องจากหากกั้นเพิ่มอีกก็จะทำให้ได้รับความเดือดร้อนหนักขึ้น และชั้น 2 ของบ้านอาจจะอยู่ไม่ได้
โดยเหตุการณ์ชุลมุนดังกล่าว เนื่องจากมีหญิงรายหนึ่งที่อยู่ในพื้นที่หมู่ 5 เดินมาขวางรถบรรทุกจึงทำให้เกิดการฉุดกระชากกันเล็กน้อย แต่ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บอะไรมาก โดยหลังจากนั้น มีผู้นำในพื้นที่เดินทางเข้ามาเคลียร์และพูดคุยให้เหตุการณ์จึงยุติลง และต่างคนต่างแยกย้ายกลับบ้าน
อย่างไรก็ตาม ตนมองว่าน่าจะเกิดจากการที่ชาวบ้านในพื้นที่รับน้ำเกิดความเครียด เนื่องจากตลอดระยะเวลากว่า 20 ปี น้ำไม่ท่วมหนักแบบนี้ จึงออกมารวมตัวกัน เพราะตอนแรกคงจะคิดว่าจะมีการปิดทางน้ำไม่ให้ไหลผ่าน แต่จากการพูดคุยกันและหาทางออกร่วมกัน สรุปว่าจะมีการปิดเพื่อชะลอน้ำเท่านั้น ไม่ได้ปิดทางน้ำทั้งหมด ทั้งสองฝ่ายจึงแยกย้ายกลับบ้าน
