นาทีหวิดตาย! ตร.บ้านผือ ล้มหัวฟาดพื้น พลเมืองดีแห่ช่วย (คลิป)

เมื่อวันที่ 12 พ.ค.2560 ผู้สื่อข่าวได้เดินทางไปที่บ้านเลขที่ 238 หมู่ 3 บ้านกุดเข็ง ต.ข้าวสาร อ.บ้านผือ จ.อุดรธานี ซึ่งเป็นบ้านร.ต.ท.พงษ์ประเสริฐ เกตุหอม อายุ 59 ปี รองสว.(ป)สภ.บ้านผือ หลังมีการแชร์ภาพวีดีโอกล้องวงจรปิด ขณะที่มีอาการวูบหัวน๊อกพื้น ขณะปฎิบัติหน้าที่อยู่หน้าร้านทองแม่ไพจิต 7 ตลาดนิยม เขตเทศบาลตำบลบ้านผือ พลเมืองดีนำส่งโรงพยาบาลรักษาได้ทันเวลา แต่ก็ทำให้ร.ต.ท.พงษ์ประเสริฐ เป็นอัมพาตช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ เหตุเกิดเมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม ที่ผ่านมา

เมื่อไปถึงบ้านพักพบร.ต.ท.พงษ์ประเสริฐ นอนพักฟื้นอยู่บนเตียงในห้องโถงภายในบ้าน มีนางจิตรา เกตุหอม อายุ 58 ปี ภรรยาเป็นผู้คอยดูแล ซึ่งบริเวณเบ้าตาซ้ายของร.ต.ท.พงษ์ประดิษฐ์ ยังเขียวช้ำ ส่วนขาซ้ายไม่มีความรู้สึกไม่สามารถขยับได้ เวลาลุกนั่งหรือเข้าห้องน้ำต้องมีคนคอยประคอง ส่วนการสื่อสารยังพูดได้ช้าและต้องคิดนาน นางจิตรา เล่าว่า ร.ต.ท.พงษ์ประเสริฐ กับตนมีลูกด้วยกัน 2 คน ลูกชายแต่งงานมีครอบครัว และไปทำงานที่กรุงเทพฯ ส่วนลูกสาวทำงานโรงงานอยู่ จ.นครราชสีมา ตนกับสามีจึงอาศัยอยู่ที่บ้านหลังนี้ด้วยกัน 2 คน

ที่ผ่านมา สามีไม่เคยมีโรคประจำตัว สุขภาพร่างกายแข็งแรงจะปฏิบัติหน้าที่อำนวยความสะดวกตามท้องถนนที่มีการจราจรแออัด ในเขตเทศบาลตำบลบ้านผือ อ.บ้านผือทุกวันในช่วงเวลาเร่งด่วน ทั้งเช้าและเย็น ก่อนเกิดเหตุหลังจากปฏิบัติหน้าที่แล้ว สามีเล่าว่ารู้สึกปวดศีรษะ แต่ก็พอทนได้ จึงได้เดินข้ามถนนไปเพื่อนั่งพักบริเวณหน้าร้านทองแม่ไพจิตร ขณะเดินไปรู้สึกหน้ามืดหมดสติ ก่อนล้มลงศีรษะน็อกพื้นถนน ดีที่มีพลเมืองดีทราบชื่อภายหลังว่า นายวีระพล ยศลินทิผล อายุ 24 ปี บ้านเลขที่ 40 หมู่ 8 บ้านศรีสำราญ ต.บ้านผือ เข้าไปช่วยเหลือ

ด้านแพทย์ที่ทำการรักษาบอกว่า สามีมีอาการความดันโลหิตสูง ทำให้เส้นเลือดฝอยในสมองแตก ทำให้หมดสติ หลังแพทย์ทำการรักษาพบว่า ขาซ้ายไร้ความรู้สึก ขยับไม่ได้ ต้องทำกายภาพบำบัดนอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล 4 วัน แพทย์จึงอนุญาตให้กลับมาพักฟื้นที่บ้านได้ แต่ต้องไปพบแพทย์และทำกายภาพบำบัดอย่างต่อเนื่อง จึงต้องมีคนช่วยดูแลตลอดเวลา ส่วนเพื่อนตำรวจหลังทราบข่าวก็ได้แจ้งข่าวทางไลน์สภ.บ้านผือ และเดินทางมาเยี่ยมและสอบถามอาการส่วนทางผู้บังคับบัญชาไม่มีใครมาเยี่ยม

นายวีระพล ยศลินทิผล อายุ 24 ปี ผู้เข้าช่วยเหลือร.ต.ท.พงษ์ประเสริฐ บอกว่า วันนั้นตนเห็นตำรวจกำลังทรุดล้มลงและเห็นอาการไม่ค่อยดี จึงรีบเข้ามาพยุงช่วยเหลือ และได้เรียกให้คนแถวนั้นเข้ามาช่วยเหลือก่อนนำตัวส่งไปโรงพยาบาล และตอนนั้นไม่ได้คิดว่าเป็นตำรวจหรือใคร แต่คิดเพียงว่าเราต้องช่วยไว้ก่อน